هدف از این پژوهش تجربی، پایش تمرین مقاومتی به کمک ثبت لحظه ای حرکات موش میک بود. جامعه آماری پژوهش را موش های نر C57BL6 10 هفته ای با وزن تقریبی 18 تا 25 گرم تشکیل دادند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. نمونه ها در دو گروه A (بدون محرک نوری؛ 12 موش) و B (دارای محرک نوری؛ 15 موش ) به کمک نردبان زاویه متغیر با حرکت در شیب در سه زاویه 30 ،60 و 85 درجه تمرین کردند. دستگاه مورداستفاده از چهار کانال مجزا با نردبان زاویه متغیر در کف تشکیل شده بود که دیواره های هر کانال دارای سنسورهای حرکت سنج بود و حرکت هر موش در تمرین به شکل جداگانه و به کمک سخت افزار و نرم افزار خاصی که مدل ریاضی حرکت هر موش را به طور جداگانه استخراج کرده و نمودار آن را ترسیم می کرد، ثبت می شد. مقایسه نمودار نتایج نشان می دهد که در پروتکل تمرینی فرضی، اعضای یک گروه در شرایط کاملاً مشابه نیز شبیه یکدیگر تمرین نکرده و مدل حرکت آن ها با توجه به نمودار سرعت، مدت و شدت، اختلاف قابل توجهی با یکدیگر دارد که این اختلاف حتی در تمرین روزهای مختلف یک موش در مقایسه با خودش نیز مشاهده می شود؛ ازاین رو، نمی توان فعالیت ورزشی گروهی از موش ها در یک تمرین مقاومتی را حتی در شرایط یکسان، مشابه فرض کرد و دقیق ترین راه تفکیک و گروه بندی موش های تمرین کرده، پایش لحظه ای تمرین در زمان انجام می باشد که با استفاده از این روش، تأثیر تمرین انجام شده برای هر موش به صورت مستقل از دیگران ثبت و تحلیل می شود.
