در چند دهة اخیر، زندگی انسان ها، شدیداً تحت تأثیر ارتباطات نوین، قرار گرفته است؛ این واقعیت نه تنها زندگی اجتماعی انسان را متأثر ساخته، بلکه به خصوصی ترین ابعاد زندگی او رسوخ نموده است. در این میان شبکه های اجتماعی مجازی به عنوان بخشی از این رسانه ها و ارتباطات نوین، امکانی را فراهم آورده اند که کاربران به واسطه آنها از یک سو علاقه مندی ها، افکار و فعالیت های خودشان را با دیگران به اشتراک می گذارند، از دیگر سو این شبکه ها بر روی درک و دریافت افراد از وضعیت زندگی خود در همه زمینه ها اعم از فرهنگی و ارزشی تاثیر می گذارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شبکه های اجتماعی مجازی در کیفیت زندگی کاربران 20 تا 29 ساله شبکه های اجتماعی مجازی در شهر تهران در سال 1395 است، این پژوهش از نظر نوع هدف یک بررسی کاربردی، از نظر وسعت پهنانگر، از نظر دامنه خرد و از نظر زمانی، یک بررسی مقطعی است. روش پژوهش میدانی با استفاده از تکنیک پیمایش، و ابزار جمع آوری داده پرسشنامه است. حجم نمونه با استفاده از نرم افزار SPSS Sample Power معادل 700 نفر برآورد شده است. نتایج توصیفی بیانگر این است که 80/9 درصد از کاربران میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی را پایین بیان کرده اند که میانگین آن (2 ساعت) برآورد شده است و میانگین کیفیت زندگی 7/98 درصد کاربران متوسط و بالاتر از متوسط بوده است. نتایج آزمون فرضیات بیانگر این است که نقش استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی در کیفیت زندگی کاربران تهرانی (sig=0/977) و سرمایه اجتماعی (sig=0/257) رد شد، اما فرضیه نقش سرمایه اجتماعی در کیفیت زندگی کاربران (sig=0/000) تایید شد. در کل متغیرهای مستقل میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و سرمایه اجتماعی به میزان 19 درصد توانایی تبیین تغییرات کیفیت زندگی را دارا هستند.
