هدف مقاله تبیین نگاه تربیتی به روابط عاطفی همسران در آموزه های دینی و روش پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی می باشد.
بر این اساس، برخی از آموزه های دینی در قلمرو توانمندی های زوجین در زمینه روابط عاطفی آنان، توصیف محتوایی شده و آثار تربیتی روابط عاطفی موثر بین همسران بررسی گردیده است.
نتیجه بررسی ها گویای آن است که از جمله مهم ترین توانمندی های عاطفی همسران در سطح شناختی و نگرشی، مثبت نگری و حسن ظن و داشتن نگرشی نعمتی به وجود همسر است و در سطح رفتاری و عملکردی، برخورد محبت آمیز با همسر و داشتن رابطه زناشوئی مناسب و لذت بخش می باشد. توانمندی های عاطفی ذکر شده در صورت شکوفا شدن می توانند تأثیرات عمیقی بر روابط عاطفی همسران داشته و در نتیجه آثار تربیتی مثبتی از جمله خوش اخلاقی، قدرت کنترل خشم، پرهیز از مراء و جدال و تقویت رابطه با خدا و عشق به پروردگار را بر هر یک از آن ها، بر جای بگذارد.
