بررسی پدیده های فرهنگی دانش، فن و صنعت( هنر)و نحوه شکل گیری، و به مرور جدائی و تحول و توسعه نسبی آنها موضوع اصلی این نوشتار است.نخست در بیان جریان شکلگیری و شناخت پدیدارهای فرهنگی، از سه اصل:جامعیت تاریخی، تفکیک اجتماعی و فراگرد هماهنگ سخن به میان می آید و به دنبال آن در بحث زمینه های اندیشه، دانش، روند آموزش و انتقال، از دانشها و زمینه تاریخی-فرهنگی جامعه-گفتار و نوشتار یا آموزش در جامعه( زبان و زبانها)و تاریخ( خط و خطّها)تحلیل به عمل می آید و اسطوره خطّآموزی در فرهنگ ایران و نوشتارهای بازمانده از عهد باستان و نیز منصب دبیری به گونه منزلتی فرهنگی-حکومتی مورد بررسی قرار می گیرد. در شناخت پدیدارهای مادی فرهنگی، سکونتگاهها و شیوه معماری ایرانیان و انواع دست بافتها و دست ساختهای( حرفه، فن و صنعت)آنان و نحوه تحول پدیدارهای یاد شده از دوران قبل از تاریخ تا پایان عصر ساسانیان بر پایه اسطوره ها و سندهای گوناگون و پژوهشها، بازشناسی و از چگونگی آموزشهای عمومی آنها در ادوار تاریخی سخن گفته می شود. در پایان با بازبینی بررسی فراهم آمده، استنتاجهائی چند به گونه حاصل سخن ارائه می گردد و در آن فزون بر شناخت تطورات تاریخی، راه شناخت آینده فرهنگی ایران دردوره های بعد، در پیوند با گذشته جامعه هموار می شود.
