برهان چرخهای افلاطون در فایدون در اثبات بقای نفـس پـس از مرگ با محوریت «آمـوزهای کهن» در باب «چرخه زایشهای متوالی» و با توسل به اصل پیدایش ضد از ضد، که در فرهنـگ یونانـی از زمان هسیـودوس تا افلاطـون وجـود داشـته است، با بیانی اسطـورهای – فلسفی اقامه میشود. این برهان، به رغم ایرادهایش، برهانی است که افلاطون آن را به مثابه گام نخست دیالکتیک مربوط به اثبات جاودانگـی نفس تلقـی میکند و معتقـد است اجمالا بقای پس از مرگِ نفس را اثبات میکند.