علامه مجلسی؛ جامع معقول و منقول

سال 1307 هجری قمری، در شهر اصفهان دیده به جهان گشود. پدرش مولا محمد تقی مجلسی از شاگردان شیخ بهایی بود و در علوم اسلامی از بزرگان روزگار خود به شمار می‌رفت. مادرش دختر صدرالدین محمد عاشوری بود.
هنوز به 4 سالگی نرسیده بود که نزد پدرش به تحصیل پرداخت و در مساجد برای نماز حاضر می‌شد. او در زمان کوتاهی تمام علوم رسمی زمان خود را فرا گرفت.با این‌که پدرش در علوم نقلی تبحر داشت، ولی بر اثر تغییر جهتی که در پدرش حاصل شده بود و بیشتر متمایل به علوم نقلی و بخصوص شرح و تفسیر احادیث شده بود، تنها علوم نقلی را از پدرش فراگرفت و علوم عقلی را نزد آقا حسین خوانساری استفاده کرد.
در 14 سالگی از ملاصدرا، اجازه روایت گرفت ، سپس در حضور استادانی چون علامه حسن‌علی شوشتری، امیرمحمد مومن‌استرآبادی، میرزای جزایری، شیخ حرعاملی، ملامحسن استرآبادی، ملامحسن فیض کاشانی و ملاصالح مازندرانی تحصیل کرد. وی در اندک زمانی بر دانش‌های صرف و نحو، معانی و بیان، لغت و ریاضی، تاریخ و فلسفه، حدیث و رجال، درایه و اصول و فقه و کلام احاطه کامل پیدا کرد.
وی در 27 رمضان سال 1110یا 1111 وفات یافت و در جامع عتیق اصفهان مدفون شد. او در عمر 73 ساله خویش بیش از یکصد کتاب به زبان فارسی و عربی نوشت که تنها یک عنوان آن،بحار الانوار است با 110 جلد و عنوان دیگر مرآه العقول با 26 جلد. حدود 40 کتاب نیز به او نسبت داده شده ‌است. اولین تالیف علامه را کتاب الاوزان و المقادیر یا میزان المقادیر دانسته‏اند که در سال 1063 تالیف شده است. آخرین تألیف وی هم کتاب حق الیقین است.

     پنجشنبه 28 مرداد 1389        

   تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به روزنامه جام جم می باشد. هرگونه استفاده غیرقانونی از مطالب سایت پیگرد قانونی خواهد داشت .