خشکسالی به عنوان یک پدیده نامطمئن و غیرقابل پیشبینی، پدیده ای متناوب و منطقهای است که با ایجاد کمبود آب در هوا وخاک بر عملکرد و تولیدات محصولات کشاورزی وتولید برق نیروگاه های برق آبی تاثیر گذاشته و با ایجاد قحطی، گرسنگی بر شرایط اقتصاد معیشتی آسیبهای جبرانناپذیری را وارد میکند. برآورد و پیشبینی شدت و نوسانات وقوع این پدیده در جلوگیری از تخریبهای اقتصادی و اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار است. خشکسالی ملایم ولی طولانی ممکن است بیشتر از یک خشکسالی کوتاه مدت و شدید بر اقتصاد یک کشور و یا یک منطقه تاثیر بگذارد. در این مقاله تلاش می شود تا با استفاده از اقتصاد آب و یا موازنه طبیعیآبی، وضعیت تعادل آبی ایستگاه سینوپتیک رامسر را برای مدت 53 سال (2009-1956 میلادی و یا 1387-1335 شمسی) بررسی و با برآورد تعداد دفعات وقوع خشکسالی شدت آنها نیز اندازهگیری شود. علت انتخاب روش موازنه آبی نسبت به روش های دیگر ایناست که در این روش از پارامترهای متعدد عوامل طبیعی مانند درجه حرارت، سرعت باد، درخشش و تابش خورشید، بافت و ساختار و یاچگالی خاک در ذخیرهسازی آب، رطوبت خاک، تبخیر و تعریق، دوره رشد گیاهان و عمق ریشه آنها و سابقه و پیشینه بارندگی منطقه؛ منطقیترین و معقول ترین روش به منظور برآورد پدیده خشکسالی به کار گرفته شده است. با به کارگیری این روش نشان داده شده که در هر دوره، میزان کمبود و یا مازاد آب در چه ماه هایی از سال وجود داشته و با تعیین شاخص خشکی و انحراف معیار آن از میانگین متوسط؛ مشخص شده که ایستگاه رامسر هر ده سال حداقل سه الی 4 بار متوالی با پدیده خشکسالی شدید مواجه گردیده و احتمال وقوع این پدیده در این منطقه در یک دوره ده ساله 4/0 میباشد. در سال 2001 میلادی و یا 1380 شمسی با وجود آنکه از متوسط بیشترین بارندگی سالیانه برخوردار است، ولی با پدیده خشکسالی شدید مواجه گردیده و در سال 2002 که از بارندگی کمتری برخوردار است، شدت خشکسالی آن بسیار شدید و یا حاد بوده است.