پولس

عصیان آدم (ع) در بهشت برزخی با تلقی ها و تفاسیر گوناگونی روبه رو شده است که یکی از این تفاسیر، تفسیری است که پولس ارائه داده است؛ تفسیری که موجب آموزه های انحرافی، مانند گناه ذاتی و آلودگی سرشت انسان ها، و بی حاصلی شریعت، و اعتقاد به تثلیث و... در عقائد مسیحیت اولیه شده است. درحالی که در نگاه امام خمینی (ره) با توجه عصمت انبیاء(ع)، عصیان آدم در آن عالم که دار تکلیف نبوده، درواقع نوعی توجه به کثرت و چشم پوشی از وحدت بوده است؛ و همین امر سبب هبوط آدم و حوا شده است و نه تنها سرشت ها آلوده نشده و بر فطرت اولیه خود باقی مانده؛ بلکه راه شکوفایی این فطرت، عمل به شریعت الهی دانسته شده است. هدف این پژوهش ارزیابی نگرش و مقایسه تطبیقی با شیوه ای توصیفی تحلیلی و روش کتابخانه ای، میان نگاه پولس و امام خمینی(ره) به واقعه عصیان آدم و حوا در بهشت برزخی است. نتیجه این تحقیق بیانگر آن است که چگونه نگاه غلط و غیراصولی و غیرعقلانی پولس، سبب بزرگ ترین انحراف در عقاید مسیحیت شده است؛ درحالی که با نگاه امام خمینی(ره)، مخالفتِ با نهی ارشادی درواقع زمینه ساز ضرورت هبوط آدم و مقام خلیفه الهی در زمین بوده است.

منابع و متون مقدس دینی از جمله مهمترین عوامل تعیین کننده نگرش، انگیزش و کنش انسان درباره مسائل مختلف است و کتاب مقدس به عنوان متن دینی مقدس و مرجع دارای حجیت و در طول تاریخ مسیحیت، منشأ استخراج و استنباط تعالیم و احکام مختلف درباره زن بوده و جایگاه او را در عرصه های مختلف حیات، تعیین و تبیین کرده است. نامه های پولس به عنوان مهمترین شخصیت شکل دهنده مسیحیت رایج، بخش قابل ملاحظه ای از عهد جدید را تشکیل می دهد و در آموزه های خود وامدار تعالیم عهد قدیم و به ویژه سفر پیدایش از تورات است. تعالیم این بخش از تورات، منشأ استنباط احکام خاصی در حوزه مسائل زنان از جانب پولس شده است که در طول تاریخ مسیحیت، محرومیت هایی را برای زنان به دنبال داشته است. تعالیم و محرومیت هایی که مورد تأیید قرآن کریم نیست.  

ببا آغاز مطالعات انتقادی کتاب مقدس در قرن هجدهم میلادی و بحث درباره شخصیت تاریخی حضرت عیسی(ع)، زندگی اجتماعی وی نیز مطمح نظر قرار گرفت و به ارائه دو نظریه متفاوت در قالب ایشان انجامید: حضرت عیسی(ع) به مثابه زاهدی اخلاق مدار یا مصلحی انقلابی. با توجه به برخی گزاره های عهد جدید و بافت سیاسی اجتماعی زمانه حضرت عیسی(ع)، به نظر می رسد خوانش زاهدانه جامع و مبتنی بر جملگی گزارش ها از زندگی آن حضرت نیست. این پژوهش با تحلیل فرازهایی از عهد جدید، ارائه سیمای صرفاً اخلاقی و متغافل از رخدادهای اجتماعی حضرت عیسی(ع) را نقد می کند. سپس بر پایه تحلیل تاریخی دوران شکل گیری مسیحیت، زمینه های ظهور این دیدگاه را بررسی می کند. تحلیل متنی گزاره های عهد جدید درباره عملکرد اجتماعی حضرت عیسی(ع) نشان می دهد که وی افزون بر اهتمام به مباحث اخلاقی، بر اصلاح جامعه و حاکمیت نیز تأکید داشته و ارائه تصویری صرفاً اخلاقی و متسامح معلول غلبه خوانش اخلاقی و مسامحه گرایانه پولس، تضعیف مسیحیان و حمایت امپراتوری روم از آیین های اخلاق محور و به چالش کشیده شدن انتظار مسیحا پس از تصلیب حضرت عیسی(ع) بوده است.

بارت دی ارمن در سال 1955 در شهر لورنس در ایالت کانزاس آمریکا به دنیا آمد. ارمن از برجسته ترین دانشمندان در عرصه مطالعات عهد جدید، نقد متنی و مسیحیت اولیه محسوب می شود. او در حال حاضر در دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل استاد مطالعات دینی است. ارمن علاوه بر اینکه در میان خواص از جایگاه ویژه ای برخوردار است، به دلیل سبک نوشتاری روان و همه کس فهم خود، در بین عوام نیز طرفداران بسیار زیادی دارد. مطالعه آثار او به ویژه برای کسانی که در صدد اثبات بروز تحریفات لفظی در کتاب مقدس هستند بسیار سودمند است. در این نوشتار، ضمن معرفی اجمالی بارت ارمن با استفاده از مقاله مربوط به او در دایرهالمعارف ویکی پیدیا و همچنین سایت و وبلاگ شخصی او، عناوین کتاب های منتشر شده او به همراه شرح مختصری از محتویات آن ها ارائه شده است.