اعتماد به نفس ورزشی

هدف از انجام این تحقیق، تعیین اعتبار و پایایی پرسشنامه منابع اعتماد به نفس ورزشی در بین ورزشکاران ایرانی بوده است. برای تعیین اعتبار عاملی اکتشافی پرسشنامه از یک نمونه 311 نفری (208 نفر مرد ، 103 نفر زن) و برای تعیین اعتبار عاملی تأییدی و ثبات درونی پرسشنامه ها از یک نمونه 300 نفری (205 نفر مرد، 95 نفر زن) و برای تعیین پایایی زمانی پرسشنامه ها از یک نمونه 100 نفری (65 نفر مرد، 35 نفر زن) به صورت تصادفی خوشه ای از گروه ورزشکاران نخبه و غیرنخبه نمونه گیری به عمل آمد. ابزار تحقیق را پرسشنامه منابع اعتماد به نفس ورزشی تشکیل می داد که توسط ویلی و همکاران (1998) ساخته و تعیین اعتبار و پایایی شد. جهت تعیین اعتبار عاملی اکتشافی از روش تحلیل عاملی مؤلفه های اصلی، جهت تعیین اعتبار عاملی تأییدی از الگوی معادلات ساختاری و جهت تعیین ثبات درونی و زمانی از روش های آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی درون گروهی استفاده شد.نتایج نشان دادند که پرسشنامه یادشده با تعیین هفت عامل اعتماد به نفس و 35 سؤال دارای اعتبار سازه عاملی قابل قبولی است و همچنین ثبات درونی و پایایی زمانی کل پرسشنامه و خرده مقیاس های آن مورد تأیید هستند. نتیجه اینکه استفاده از نسخه فارسی پرسشنامه منابع اعتماد به نفس ورزشی در محیط های ورزشی جهت شناخت عوامل اعتماد به نفس ورزشکاران می تواند مورد استفاده روان شناسان و مربیان قرار گیرد تا با استفاده از اطلاعات آن بتوانند برنامه های مداخله ای را برحسب نیاز ورزشکاران تدوین کنند.

هدف این پژوهش تعیین منابع پیش بینیکننده اعتماد به نفس ورزشی کشتیگیران جوان است. به همین منظور پرسشنامه منابع اعتماد به نفس ورزشی ویلی و همکاران (1998) و پرسشنامه اعتماد به نفس ورزشی ویلی و نایت (2002) به طور تصادفی در اختیار 148 کشتیگیر جوان شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور در سال 1388 قرار گرفت. روایی محتوایی پرسشنامه های مذکور توسط متخصصان تعیین و ثبات درونی پرسشنامه اعتماد به نفس ورزشی نیز در مطالعه ای مقدماتی با آلفای کرونباخ 89/0تعیین شد. برای تعیین روایی سازه و تشخیص عوامل زیربنایی پرسشنامه اعتماد به نفس ورزشی -که برای اولین بار در کشور استفاده می شد- از روش تحلیل مؤلفه های اصلی (PC) و چرخش واریماکس استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد منبع تسلط بر مهارت، قویترین پیش بینیکننده مولفة مهارت های بدنی و تمرینی اعتماد به نفس ورزشی (001/0 P<؛713/6 =T ؛466/0 = )، رفتار رهبری مربی، قویترین پیش بینیکننده مولفة کارآیی شناختی اعتماد به نفس ورزشی (001/0 P<؛225/7 =T ؛514/0= )، حمایت اجتماعی، قویترین پیش بینیکننده مولفة قابل انعطاف اعتماد به نفس ورزشی (001/0 P<؛622/3 =T ؛279/0 = ) و در مجموع منبع تسلط بر مهارت، قویترین پیش بینیکننده اعتماد به نفس ورزشی (001/0 P<؛783/3 =T ؛275/0 = ) کشتیگیران جوان است. یافته های این پژوهش از مدل چند بعدی اعتماد به نفس ورزشی ویلی و نایت (2002) حمایت میکند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین اعتماد به نفس ورزشی و انگیزش در ورزشکاران تنیس روی میز بر پایه نظریه خودمختاری است. در این پژوهش توصیفی همبستگی، 120 ورزشکار تنیس روی میز استان کرمان که دارای حداقل سابقه سه سال فعالیت و کسب مقام در سطح مسابقات شهرستانی بودند، به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. در جمع آوری داده ها، از پرسش نامه های انگیزش ورزشی پلی تیر و همکاران و اعتماد به نفس ورزشی ویلی و نایت استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین اعتماد به نفس ورزشی و انواع آن (به جز مؤلفه قابلیت انعطاف) با انگیزش کل، انگیزش درونی و بیرونی رابطه مثبت و معنا داری وجود داشته است. همچنین مؤلفه های اعتماد به نفس توانستند 7/45 درصد انگیزش کل را پیش بینی کنند. مطابق با نتایج به دست آمده، باورهای ورزشکاران در قصد و نیت آنها از فعالیت تأثیر می گذارد و باعث تغییر در میزان انگیزش می گردد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تصویرسازی ذهنی جنبشی بر اعتماد به نفس ورزشی انجام شد. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی بود و جامعۀ آن شامل تمامی افرادی بود که به صورت آماتور در رشتۀ بسکتبال فعالیت می کردند. روش نمونه گیری این پژوهش از نوع نمونه گیری در دسترس بود، بدین منظور 30 نفر از دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کرده و بر اساس پرسشنامۀ تصویرسازی تجدیدنظر شده هال و مارتین(1997)، به روش جور کردن نمرات، در دو گروه 15 نفرۀ تصویرسازی جنبشی و کنترل قرار گرفتند. به منظور سنجش اعتماد به نفس ورزشی شرکت کنندگان در پیش آزمون و پس آزمون از مقیاس اعتماد به نفس ورزشی ویلی و نایت(2002) استفاده شد. گروه آزمایشی در مرحله اکتساب 6 جلسه تمرین کردند و در هر جلسه به 30 تمرین تصویرسازی جنبشی و سی شوت سه گام بسکتبال پرداختند و این در حالی بود که گروه کنترل در هر جلسه فقط به تمرین سی شوت سه گام بسکتبال پرداختند. نتایج نشان داد که با کنترل نمره پیش آزمون، بین نمرات پس آزمون اعتماد به نفس ورزشی دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنادار وجود داشت. یافته های این پژوهش موید تاثیر تصویرسازی ذهنی جنبشی بر بهبود اعتماد به نفس ورزشی در ورزشکاران است.

زمینه: مطالعات متعددی به بررسی صفات سه گانه تاریک شخصیت و اعتماد به نفس ورزشی پرداخته اند. اما پیرامون ارتباط صفات سه گانه تاریک شخصیتی با اعتماد به نفس ورزشی شکاف تحقیقاتی وجود دارد. هدف : بررسی ارتباط صفات سه گانه تاریک شخصیتی با اعتماد به نفس رزمی کاران نخبه ایران بود. روش : پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل ورزشکاران نخبه رشته های او_اسپرت، کیک بوکسینگ و کاراته آزاد در شهر تهران سال 1398 بود، 385 ورزشکار زن و مرد در رده سنی 16 الی 36 سال به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش عبارتند از: پرسشنامه های صفات سه گانه تاریک شخصیتی (جانسون و وبستر، 2010) و اعتماد به نفس ورزشی (ویلی و نایت 2002). تحلیل داده ها با استفاده از آزمون T و تحلیل واریانس ( ANOVA ) و ضریب همبستگی انجام شد. یافته ها : بین صفات سه گانه تاریک شخصیت و اعتماد به نفس ورزشی ارتباط منفی و معنادار وجود دارد (0/05 P< ). نتیجه گیری : درک بیشتر ارتباط بین صفات تاریک شخصیت و اعتماد به نفس ورزشی، توانایی ما برای تخصیص صفات شخصیت را افزایش می دهد.

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سرسختی ذهنی و منابع اعتماد به نفس زنان و مردان ورزشکار نخبه رشته های انفرادی و تیمی بود. روش شناسی: روش پژوهش حاضر، توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری را کل ورزشکاران انفرادی و تیمی استان تهران که دارای سابقه ورزشی 5 سال به بالا بوده و حداقل یک بار در مسابقات کشوری شرکت کرده بودند، تشکیل دادند. به همین منظور، نمونه آماری را 145 ورزشکار نخبه (15تا 40 سال) با میانگین سنی 5/755±26/84 در رشته های مختلف ورزشی با استفاده از نمونه گیری در دسترس تشکیل دادند (62 مرد، 83 زن). برای سنجش سرسختی ذهنی و مؤلفه های آن، پرسشنامه سرسختی ذهنی ورزشی شیرد، گلبی و همکاران (SMTQ) و برای منابع اعتماد به نفس از پرسشنامه منابع اعتماد به نفس ورزشی ویلی و همکاران (SSCQ) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن انجام شد.نتایج: نتایج همبستگی رتبه ای اسپیرمن نشان داد، بین سرسختی ذهنی و هر سه مؤلفه ی آن با منابع اعتماد به نفس رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p

پژوهش حاضر با هدف رابطه بین اعتماد به نفس ورزشی با انگیزش و اجرای روان حالتی در فوتبالیست های دسته یک استان سمنان، بر اساس هدف، تحقیقی کاربردی و کمی است. و بر اساس چگونگی جمع آوری داده های مورد نیاز توصیفی_تحلیلی است، جامعه آماری شامل کلیه ورزشکاران تیم های فوتبال دسته یک استان سمنان یعنی 135 نفر از فوتبالیستهای لیگ دسته اول استان سمنان مد نظر می باشد. با توجه به اینکه تعداد ورزشکاران دسته یک استان سمنان در سال 96-1395 برابر با 135 نفر است، حجم نمونه برابر است با 100 نفر ورزشکار حاضر در لیگ دسته اول استان سمنان می باشد که 100 بازیکن بصورت تصادفی با استفاده از فرمول کوکران انتخاب گردیدند. برای تعیین پایایی پرسشنامه با استفاده از آزمون مقدماتی، 25 پرسشنامه در بین مخاطبان توزیع شد. پس از گردآوری پرسشنامه های یاد شده، پایایی پرسشنامه محاسبه و در نهایت پایایی با استفاده از محاسبه ضریب تتای ترتیبی (91/0- 75/0 Ɵ=) و پایایی مرکب (91/0-74/0CR=) انجام شد. بر این پایه ابزار تحقیق دارای پایایی لازم است. برای محاس به ضریبه ای روای ی و پایای ی پرسش نامه از ن رم اف زار Rو برای تحلیل نتایج از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج مشخص نمود بین رهبری و انگیزش، همبستگی مثبت و معنا داری وجود دارد. توانایی در انجام دادن مهارت ها باانگیزش ورزشکاران ارتباط مستقیمی دارد. با توجه به فرضیه ارتباط بین حمایت وانگیزش، نتایج نشان داده است که حمایت ورزشکاران توان پیش بینی معناداری برای افزایش انگیزه ورزشی در آزمودنیها محسوب می شود. یکی دیگر از فرضیات پژوهش بررسی ارتباط بین آمادگی و انگیزش ورزشی ورزشکاران بوده است که طبق نتایج حاصل از پژوهش و تحلیل های آماری ، مشخص گردید که بین این دو متغیر ارتباط معنی دار ، با ضریب همبستگی 488/0 برقرار می باشد. بین خودادراکی ،تقلید و انگیزش ورزشکاران، و بترتیب با ضریب همبستگی 328/0 و 324/0 ارتباط مستقیم وجود داشته. بین توانایی ، آمادگی،آسایش و اجرای روان حرکتی ارتباط مستقیمی وجود دارد. بین متغیر های حمایت،خود ادراکی ، تقلید و رهبری با توجه به ضریب همبستگی بدست آمده و سطح آماری بدست آمده که بزرگتر از سطح 05/0 می باشد، هیچگونه ارتباط معنی داری وجود ندارد.