کشتی گیران جوان

هدف این پژوهش تعیین منابع پیش بینیکننده اعتماد به نفس ورزشی کشتیگیران جوان است. به همین منظور پرسشنامه منابع اعتماد به نفس ورزشی ویلی و همکاران (1998) و پرسشنامه اعتماد به نفس ورزشی ویلی و نایت (2002) به طور تصادفی در اختیار 148 کشتیگیر جوان شرکت کننده در مسابقات قهرمانی کشور در سال 1388 قرار گرفت. روایی محتوایی پرسشنامه های مذکور توسط متخصصان تعیین و ثبات درونی پرسشنامه اعتماد به نفس ورزشی نیز در مطالعه ای مقدماتی با آلفای کرونباخ 89/0تعیین شد. برای تعیین روایی سازه و تشخیص عوامل زیربنایی پرسشنامه اعتماد به نفس ورزشی -که برای اولین بار در کشور استفاده می شد- از روش تحلیل مؤلفه های اصلی (PC) و چرخش واریماکس استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد منبع تسلط بر مهارت، قویترین پیش بینیکننده مولفة مهارت های بدنی و تمرینی اعتماد به نفس ورزشی (001/0 P<؛713/6 =T ؛466/0 = )، رفتار رهبری مربی، قویترین پیش بینیکننده مولفة کارآیی شناختی اعتماد به نفس ورزشی (001/0 P<؛225/7 =T ؛514/0= )، حمایت اجتماعی، قویترین پیش بینیکننده مولفة قابل انعطاف اعتماد به نفس ورزشی (001/0 P<؛622/3 =T ؛279/0 = ) و در مجموع منبع تسلط بر مهارت، قویترین پیش بینیکننده اعتماد به نفس ورزشی (001/0 P<؛783/3 =T ؛275/0 = ) کشتیگیران جوان است. یافته های این پژوهش از مدل چند بعدی اعتماد به نفس ورزشی ویلی و نایت (2002) حمایت میکند.

هدف این پژوهش، تعیین ارتباط جهت گیری هدفی و اضطراب رقابتی با عملکرد کشتی گیران جوان بود. مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کشتی گیران جوان شرکت کننده در مسابقات قهرمانی استان اردبیل سال 1393، با تعداد 150 نفر بودند. نمونه آماری نیز با توجه به حجم جامعه به صورت کل شمار انتخاب شد. ابزار پژوهش؛ پرسش نامه استاندارد جهت گیری هدفی در ورزش( دودا و نیکولز، 1992) ، پرسش نامه اضطراب رقابتی (مارتنز ، ویلی و بارتن، 1990) و مطالعه نتایج کشتی گیران بود. که پایایی پرسش نامه ها به ترتیب 80/0 و 90/0 گزارش شده است. نتایج نشان داد که بین جهت گیری هدفی و عملکرد ورزشی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. ارتباط جهت گیری هدفی تکلیف محور و عملکرد ورزشی مثبت و معنادار بود، اما ارتباط جهت گیری هدفی خود محور و عملکرد ورزشی معنادار نبود. همچنین بین اضطراب رقابتی و عملکرد ورزشی رابطه معنادار و منفی وجود داشت. مدل رگرسیون لوجستیک نشان داد که غیر از متغیر خودمحوری، دو متغیر دیگر 4/76 درصد قادر به پیش بینی تغییرات متغیر وابسته عمکلرد می باشند. نتایج نشان داد که برای بهبود عملکرد ورزشی، بایستی به نوع جهت گیری هدفی ورزشکاران و سطح اضطراب رقابتی آنان توجه بیشتری شود.