شرایط خانوادگی

پژوهش حاضر با هدف مدل یابی رابطه بین شرایط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و جو عاطفی خانواده و شیوه های فرزندپروری با انگیزش تحصیلی انجام شده است. برای انجام این تحقیق 600 نفر از دانش آموزان دوره متوسطه شهر تهران به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. در این تحقیق برای جمع آوری اطلاعات، از چهار پرسش نامه انگیزش تحصیلی، جو عاطفی خانواده، شیوه های فرزندپروری و پرسش نامه شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خانواده استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شد. بر اساس پیشینه تحقیقات انجام شده، مدل اولیه ای برای بررسی روابط بین متغیرها در نظر گرفته شد. نتایج تحلیل نشان داد که مدل با داده های این پژوهش برازش مناسبی دارد. نتایج نشان داد که جو عاطفی، شرایط اقتصادی، شرایط اجتماعی و شرایط فرهنگی به ترتیب با مقدار اثر 86/0، 46/0، 15/0 و 41/0 بر شیوه های فرزندپروری تأثیر مستقیم و تأثیرگذار بودند. در حالی که از بین شرایط خانوادگی فقط شرایط اقتصادی با مقدار اثر 41/0 بر جو عاطفی تأثیر مستقیم داشت. تأثیر جو عاطفی با مقدار اثر 56/0 و شرایط اقتصادی با مقدار اثر 41/0 بر انگیزش به صورت مستقیم تأثیرگذار بود. شرایط اجتماعی، شرایط فرهنگی و جو عاطفی نیز به ترتیب با مقدار اثر 36/0، 39/0 و 89/0 بر انگیزش به صورت غیرمستقیم تأثیر داشتند. نتایج تحقیق نشان می دهد که شرایط خانوادگی 19 درصد از متغیر انگیزش را تبیین و پیش بینی می کند.

شرایط اقتصادی و خانوادگی، از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر سلامت روان کودک است. هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل تاثیرگذار اقتصادی و خانوادگی بر نشانه های بیش فعالی و نقص توجه کودکان سنین 6-11 سال بود. روش: در این پژوهش برای بررسی هدف تحقیق از روش تحقیق کیفی استفاده شد. لذا 13 مادر دارای کودک مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی با کمک مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری و سپس داده های به دست آمده از طریق روش تحلیل مضمون مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج پژوهش در بخش کیفی پژوهش منجر به شناسایی چهار مقوله فرعی و دو مقوله اصلی شد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد، خانواده کودکان دارای اختلال بیش فعالی/نقص توجه دارای درآمد پایین، داشتن سوابق بیکاری، فضای ناکافی منزل مسکونی، نداشتن اتاق اختصاصی کودک، سطح تحصیلات پایین، نداشتن اگاهی کافی درباره اختلال کودک و تک والدی/چند والدی بودن کودک بودند. و این عوامل احتمالا موجب افزایش نشانه های اختلال بیش فعالی می شود. پیشنهاد می شود درمانگران در درمان کودکان دارای اختلال بیش فعالی/نقص توجه به عوامل استرس آور مانند شرایط اقتصادی و خانوادگی توجه نمایند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پیشرفت تحصیلی و فرهنگ خانواده بر انگیزه تحصیلی انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان پایه چهارم، پنجم و ششم دبستان منطقه شهداد در شهرستان کرمان بود. روش نمونه گیری از نوع در دسترس و تعداد نمونه با در نظر گرفتن حجم جامعه و جدول مورگان 353 بود. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه ی انگیزش تحصیلی والرند (1992)، پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1990) و زیر مقیاس فرهنگ خانواده از پرسشنامه شرایط خانوادگی ( نوربخش، 1391) بود. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه به روش اینتر انجام شد. نتایج یافته ها نشان داد که پیشرفت تحصیلی و فرهنگ خانواده رابطه معناداری با انگیزه تحصیلی داشتند و توانستند 69% از انگیزه تحصیلی را تبیین کنند. این نتایج ضرورت توجه جدی اندیشمندان را به غنی کردن فرهنگ خانواده و پیشرفت تحصیلی برای بالا بردن انگیزه تحصیلی را نشان می دهد.

مقاله حاضر با رویکردی جامعه شناختی به سبب شناسی اعتیاد زنان و شناسایی تفاوت های موجود در دیدگاه سه گروه اجتماعی (زنان مصرف کننده، زنان غیرمصرف کننده و کارشناسان و متخصصان حوزه اعتیاد زنان) با تأکید بر اولویت شناسی این دیدگاه ها پرداخته است. علاوه بر این، سعی شده دیدگاه گروه های مختلف مصرف کننده مواد در مراکز درمانی، زندان و ماده 16 و زنان مصرف کننده غیر تحت درمان هم در این زمینه با هم مقایسه شود. داده های پژوهش به روش کمی و کیفی از سه گروه نامبرده گردآوری شده است؛ حجم نمونه زنان مصرف کننده 768 نفر و زنان غیرمصرف کننده 402 و کارشناسان و متخصصان حوزه اعتیاد زنان 6 نفر بوده است. یافته های بدست آمده بیانگر این است که با وجود معنی دار بودن تفاوت دیدگاه سه گروه در اولویت بندی عوامل موثر بر اعتیاد زنان، در کلیت امر هر سه گروه بر اهمیت همه متغیرهای مورد مطالعه در اعتیاد زنان اذعان داشته اند و از این نظر می توان گفت، نگرش به پدیده اعتیاد زنان تا حدودی قابل قبولی واقع بینانه است. در بررسی مقایسه ای دیدگاه ها مشخص شد که زنان مصرف کننده، سهم عوامل ساختاری (فشار اجتماعی) را در گرایش به مصرف مواد، مهمتر از عوامل کنشی و ارادی (کسب قدرت و هویت یابی) ارزیابی کرده اند، در حالی که زنان غیرمصرف کننده و بیشتر کارشناسان و متخصصان حوزه اعتیاد، بر عوامل کنشی و ارادی تأکید داشته اند