شرایط فرهنگی

پژوهش حاضر با هدف مدل یابی رابطه بین شرایط اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و جو عاطفی خانواده و شیوه های فرزندپروری با انگیزش تحصیلی انجام شده است. برای انجام این تحقیق 600 نفر از دانش آموزان دوره متوسطه شهر تهران به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. در این تحقیق برای جمع آوری اطلاعات، از چهار پرسش نامه انگیزش تحصیلی، جو عاطفی خانواده، شیوه های فرزندپروری و پرسش نامه شرایط اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خانواده استفاده شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل مسیر تجزیه و تحلیل شد. بر اساس پیشینه تحقیقات انجام شده، مدل اولیه ای برای بررسی روابط بین متغیرها در نظر گرفته شد. نتایج تحلیل نشان داد که مدل با داده های این پژوهش برازش مناسبی دارد. نتایج نشان داد که جو عاطفی، شرایط اقتصادی، شرایط اجتماعی و شرایط فرهنگی به ترتیب با مقدار اثر 86/0، 46/0، 15/0 و 41/0 بر شیوه های فرزندپروری تأثیر مستقیم و تأثیرگذار بودند. در حالی که از بین شرایط خانوادگی فقط شرایط اقتصادی با مقدار اثر 41/0 بر جو عاطفی تأثیر مستقیم داشت. تأثیر جو عاطفی با مقدار اثر 56/0 و شرایط اقتصادی با مقدار اثر 41/0 بر انگیزش به صورت مستقیم تأثیرگذار بود. شرایط اجتماعی، شرایط فرهنگی و جو عاطفی نیز به ترتیب با مقدار اثر 36/0، 39/0 و 89/0 بر انگیزش به صورت غیرمستقیم تأثیر داشتند. نتایج تحقیق نشان می دهد که شرایط خانوادگی 19 درصد از متغیر انگیزش را تبیین و پیش بینی می کند.

امروزه از کارکردها و رسالت های کلیدی دانشگاه ها در کنار اهتمام به وظایف و کارکردهای علمی، رسالت های اجتماعی و فرهنگی دانشگاه هاست که به شدت مورد تأکید قرار گرفته است. لذا، پژوهش حاضر با هدف مقایسه نگرش دانشجویان دانشگاه دولتی و آزاد اصفهان نسبت به شرایط فرهنگی دانشگاه انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی است، که اطلاعات مورد نیاز به صورت میدانی جمع آوری شد. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر گروه های تربیت بدنی که در دو مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه دولتی اصفهان و دانشگاه آزاد اصفهان(خوراسگان)، در سال تحصیلی 93-1392 مشغول به تحصیل بودند، می باشد. حجم نمونه استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران، و به روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی، 220 نفر برآورد گردید. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته بهره گرفته شد. جهت سنجش پایایی پرسشنامه پژوهش از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد، که این ضریب 85/0 به دست آمد. جهت آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون t تک نمونه و آزمون t مستقل جهت مقایسه دو جامعه (دانشگاه دولتی و دانشگاه آزاد) و با استفاده از نرم افزار SPSS بهره گرفته شد. بر اساس یافته های پژوهش، میانگین نمره نگرش دانشجویان در دانشگاه آزاد اصفهان(خوراسگان) نسبت به شرایط فرهنگی بالاتر از حد متوسط و در سطح قابل قبولی بود، ولی میانگین نمره نگرش دانشجویان در دانشگاه دولتی اصفهان پائین تر از حد متوسط بود. بر اساس نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل داده ها در سطح 05/0 بین نگرش دانشجویان دو دانشگاه نسبت به شرایط فرهنگی دانشگاه خود تفاوت معنادار آماری وجود داشت.

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی مشکلات زوجین ترکمن از نظر زوج های ترکمن نگاشته شده است. این پژوهش به شیوه تحلیل محتوا کیفی بود . جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین ترکمن متقاضی طلاق ارجاعی دادگستری جهت صلح و سازش به مرکز مشاوره بودند که تعداد 20 زوج بر اساس نمونه گیری هدفمند و معیار اشباع انتخاب و در پژوهش شرکت کردند برای گردآوری داده ها از روش مصاحبه نیمه ساختار یافته عمیق استفاده شد. یافته ها: بعد از تحلیل داده ها 4 مقوله اصلی ناکارآمدی زوجی، ناکارآمدی فردی، شرایط زمینه ای و شرایط فرهنگی به دست آمد. ناکارآمدی زوجی با14 مقوله فرعی (عکس العمل زوجین در هنگام بروز اختلاف، ارتباط ناکارآمد، عدم همسویی و هماهنگی با یکدیگر، عدم کامروایی جنسی، بی وفایی، محرومیت عشق، بی توجهی به روابط خویشاوندی و دوستی، عدم ایفای نقش های زوجی، نقش مخرب خانواد های اصلی، عکس العمل خانواده های اصلی در هنگام بروز اختلاف، عدم شفافیت و صداقت در رابطه، مرزسازی ناکارآمد، نگرش منفی به آینده رابطه، بی توجهی و تفاوت در نگرش دینی ) ناکارآمدی فردی با 1 مقوله فرعی(ویژگی های شخصیتی موثر در طلاق) شرایط زمینه ای با 2 مقوله فرعی (شکل گیری نامناسب ازدواج، عوامل اجتماعی موثر بر طلاق) و شرایط فرهنگی با 1مقوله فرعی(عوامل فرهنگی موثر بر طلاق). نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش می توان بیان کرد که بسیاری از مشکلات زوجین قوم ترکمن مشابه مشکلات دیگر زوج ها است.و می توان با تدوین بسته آموزشی متناسب با مشکلات تعارضات زوجی را کاهش داد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پیشرفت تحصیلی و فرهنگ خانواده بر انگیزه تحصیلی انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و همبستگی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان پایه چهارم، پنجم و ششم دبستان منطقه شهداد در شهرستان کرمان بود. روش نمونه گیری از نوع در دسترس و تعداد نمونه با در نظر گرفتن حجم جامعه و جدول مورگان 353 بود. ابزارهای مورد استفاده در پژوهش پرسشنامه ی انگیزش تحصیلی والرند (1992)، پیشرفت تحصیلی فام و تیلور (1990) و زیر مقیاس فرهنگ خانواده از پرسشنامه شرایط خانوادگی ( نوربخش، 1391) بود. تجزیه تحلیل داده ها با استفاده از آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه به روش اینتر انجام شد. نتایج یافته ها نشان داد که پیشرفت تحصیلی و فرهنگ خانواده رابطه معناداری با انگیزه تحصیلی داشتند و توانستند 69% از انگیزه تحصیلی را تبیین کنند. این نتایج ضرورت توجه جدی اندیشمندان را به غنی کردن فرهنگ خانواده و پیشرفت تحصیلی برای بالا بردن انگیزه تحصیلی را نشان می دهد.