اثربخشی عملکرد

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر اضطراب رقابتی و پیچیدگی تکلیف بر زمان واکنش کاوش، تلاش ذهنی و عملکرد بازیکنان تنیس روی میز بود. 16 نفر از بازیکنان تنیس روی میز با استفاده از تکالیف تنیس روی میز، در دو سطح اضطراب و پیچیدگی بالا و پایین مورد بررسی قرار گرفتند. اضطراب رقابتی افراد از طریق روشهای متداول نظیر رتبه بندی و جایزه مورد دستکاری قرار گرفت. میزان اثربخشی از طریق دقت ضربات در برخورد به اهداف از قبل تعیین شده مورد بررسی قرار گرفت و دو متغیر میزان تلاش ذهنی و زمان واکنش کاوش به منظور اندازه گیری کارایی پردازش مورد استفاده قرار گرفتند. داده ها از طریق تحلیل واریانس با اندازه های مکرر با دو عامل درون گروهی اضطراب و پیچیدگی تکلیف برای هر کدام از متغیرها به صورت جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از عدم وجود تفاوت معنی دار در اثربخشی عملکرد افراد در شرایط اضطراب بالا و پایین در هر دو تکلیف با پیچیدگی بالا و پایین بود (05/0 > P ) . تفاوت معنی داری بین زمان واکنش افراد در شرایط اضطراب بالا و پایین در هر دو تکلیف یافت شد که بر اساس آن با افزایش اضطراب زمان واکنش کاوش افراد افزایش می یافت(05/0 < P ). در صورتیکه افزایش معنی دار تلاش ذهنی در شرایط اضطراب بالا تنها در تکلیف با پیچیدگی پایین مشاهده گردید. بطور کلی نتایج از فرضیه کارایی پردازش در این تحقیق حمایت نمودند.

این پژوهش با هدف بررسی اثر اضطراب اجتماعی بر عملکرد در کارکرد بازداری حافظه ی فعال، در دو شرایط عادی و القای اضطراب طرح شده است. عملکردی که افراد در تکلیف مربوط به کارکرد بازداری داشتند، از دو بعد کارآمدی پردازش و اثربخشی عملکرد بررسی شده است. بدین منظور 24 نفر بیمار مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی و 24 فرد بهنجار به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و مصاحبه ی بالینی، پرسشنامه ی اضطراب اجتماعی کانور، مقیاس میزان تلاش ذهنی صرف شده و آزمون استروپ رنگ-کلمه اجرا گردید. نتایج با استفاده از طرح اندازه گیری مکرر مختلط، آزمون مقایسه های جفتی با بن فرنی اصلاح شده و آزمون T مستقل، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین دو گروه در شرایط عادی و القای اضطراب در کارآمدی پردازش(26/0p< و 79/0p<) و اثربخشی عملکرد(1 p <) تفاوت معناداری وجود ندارد. اما در شرایط القای اضطراب اجتماعی، بین دو گروه مضطرب اجتماعی و بهنجار در دو بعد کارآمدی پردازش(001/0p<) و اثربخشی عملکرد(001/0 p<) تفاوت معناداری وجود داشت. این نتایج حاکی از این بود که افراد مضطرب اجتماعی در کارکردهای اجرایی شان نقص هایی را نشان می دهند. این نقص ها می تواند منطبق با مدل های شناختی تبیین کننده ی این اختلال باشد؛ به خصوص این تبیین که این افراد نمی توانند توجه شان را به سمت محرک های بیرونی در موقعیت اجتماعی تغییر دهند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی شاخص های بهسازی منابع انسانی و تاثیر آن بر اثربخشی عملکرد کارکنان اداره کل اوقاف و امورخیریه استان فارس انجام شد. پژوهش از لحاظ نوع هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه ی جمع آوری اطلاعات، توصیفی-پیمایشی می باشد. جامعه ی آماری شامل285نفر از کارکنان اداره کل اوقاف و امورخیریه استان فارس می باشد که با استفاده از جدول مورگان 164نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب و در پژوهش شرکت داده شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش 2پرسشنامه استاندارد بهسازی منابع انسانی ابراهام (Raeo and Abraham.1990 و پرسش نامه استاندارد اثربخشی ارزیابی عملکرد لاری(Lari & Other partners.2004) می باشد. که روایی آن مورد تأیید متخصصان قرارگرفت و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ به ترتیب 73/. و 76/. محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها نیز با استفاده از روش های آمارتوصیفی(فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، میانه و مد) و روش های آم اراستنباطی(رگرسیون و فریدمن)، انجام شد. نتایج این پژوهش به طور کلی نشان داد، شاخص های بهسازی منابع انسانی بر اثربخشی عملکرد کارکنان تأثیر دارد. همچنین بین مؤلفه های مشارکت، نیازسنجی، اجرا و ارزیابی با اثربخشی عملکرد کارکنان رابطه معناداری وجود دارد.