اضطراب آزمون

این پژوهش به منظور ارتقای باورهای انگیزشی دانش آموزان با تاکید بر نقش راهبردهای خود تنظیمی انجام شده است. پژوهش، نیمه آزمایشی و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان شهرستان اسلامشهر بودند که 56 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. در ابتدا هر دو گروه به پرسشنامه های خودکار آمدی، اضطراب آزمون و انگیزش تحصیلی پاسخ داده سپس گروه آزمایش ده جلسه تحت آموزش راهبردهای خودتنظیمی قرار گرفت اما گروه کنترل از این آموزش ها بهره مند نبود در نهایت هر دو گروه مجددا پرسش نامه های فوق را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که آموزش راهبردهای خودتنظیمی سبب ارتقای انگیزش درونی، احساس خودکارآمدی شده و اضطراب آزمون را کاهش می دهد.

هدف پژوهش، بررسی رابطه باورهای انگیزشی (خودکارآمدی، انگیزش تحصیلی، اضطراب آزمون) با عملکرد تحصیلی دانش آموزان مقطع راهنمایی (متوسطه اول) شهر اردبیل بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. در این پژوهش، 75 دانش آموز به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای بررسی متغیرهای پژوهش از مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران، مقیاس انگیزه پیشرفت (AMQ) هرمنس و مقیاس اضطراب امتحان اهواز استفاده شد. معدل کل دانش آموزان در ترم قبلی نیز به عنوان شاخص برای اندازه گیری عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد. تحلیل چند متغیری رگرسیون نشان داد، متغیرهای انگیزش تحصیلی (001/0> P)، خودکارآمدی (001/0> P) و اضطراب آزمون (05/0> P) به ترتیب پیش بین های معناداری برای عملکرد تحصیلی هستند. همچنین بین خودکارآمدی، انگیزش تحصیلی و اضطراب آزمون ضریب همبستگی معناداری به دست آمد. به نظر محققان شایسته است معلمان و مربیان با فراهم آوردن شرایط مناسب برای افزایش انگیزش تحصیلی، رشد خودکارآمدی و تنظیم اضطراب آزمون به دانش آموزان فرصت بیشتری برای یادگیری فراهم آورند. همچنین توانمندسازی مشاورین مدارس در جهت تشخیص و ارائه خدمات روان شناختی از اهمیت اساسی برخوردار است. بنابراین نتایج حاصل می تواند تلویحات مهمی در زمینه آموزش و خدمات مشاوره ای دانش آموزان داشته باشد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی کاربرد آزمون های الکترونیکی برون خط بر اضطراب آزمون و عملکرد آزمون دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدائی انجام شده است. این مطالعه با توجه به اهداف و فرضیه ها از نوع طرح های آزمایشی بین گروهی با پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل و با توجه به شیوه جمع آوری داده ها از نوع شبه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان پسر پایه ششم ابتدائی استان تهران که در سال تحصیلی ۹8-۹۷ در حال تحصیل بودند تشکیل داد. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند یک مدرسه در شهرستان ملارد به عنوان نمونه انتخاب شده و 40 نفر در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. جهت جمع آوری داده های موردنیاز از پرسشنامه اضطراب آزمون و آزمون محقق ساخته عملکرد آزمون استفاده شد. روایی آزمون محقق ساخته طبق نظرات متخصصان تایید شده و پایایی آن با استفاده از روش کودرریچاردسون 21، 76/0 محاسبه شد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری نشان داد سطح معناداری کوچک تر از 05/0 است (05/0> p). بدین ترتیب فرض صفر آماری رد و مشخص گردید که بین دانش آموزان در دو گروه آزمایش و کنترل، در نمرات مربوط به اضطراب آزمون و عملکرد آزمون در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد. مطابق با نتایج حاصل از پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که آزمون های الکترونیکی برون خط بر متغیرهای اضطراب آزمون و عملکرد آزمون مؤثر بوده و موجب کاهش اضطراب آزمون و افزایش عملکرد آزمون شده است.

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی با اضطراب آزمون آنلاین دانش آموزان مقطع ابتدایی در زمان شیوع کرونا، با روش کاربردی، توصیفی از نوع همبستگی انجام شد. جامعه آماری کلیه دانش آموزان پایه ششم آموزش و پرورش شهرستان جویبار در سال تحصیلی 1400–1399 به تعداد 1140 بوده که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (بر حسب جنسیت)، تعداد 291 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری متغیرها، پرسشنامه های استاندارد خودکارآمدی شرر و مادوکس (۱۹۸۲)، انگیزش تحصیلی هارتر (1981) و اضطراب امتحان فریدمن و جاکوب (1977)، بود که روایی محتوایی آن با نظر متخصصان تایید شد. جهت تایید پایایی، محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های خودکارآمدی، انگیزش تحصیلی و اضطراب آزمون آنلاین به ترتیب برابر با ۰/۸۹، ۰/۹۱ و ۰/۹۰، بود. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد بین خودکارآمدی و اضطراب آزمون آنلاین دانش آموزان مقطع ابتدایی در زمان شیوع کرونا رابطه معنادار منفی وجود دارد. بین انگیزش تحصیلی و اضطراب آزمون آنلاین دانش آموزان مقطع ابتدایی در زمان شیوع کرونا رابطه معنادار منفی وجود دارد. هم چنین، 46 درصد از اضطراب آزمون آنلاین، توسط خودکارآمدی و انگیزش تحصیلی قابل پیش بینی است که انگیزش تحصیلی سهم بیشتری در پیش بینی اضطراب آزمون آنلاین دارد و خودکارآمدی در مرتبه بعدی قرار دارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط ساختاری بین اضطراب آزمون با عملکرد تحصیلی (عملکرد در آزمون های کشوری زبان انگلیسی نظام متوسطه)، با واسطه گری مؤلفه های انگیزه و اضطراب یادگیری زبان انگلیسی، انجام شد. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی مبتنی بر روش مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان سال سوم مقطع متوسطه استان اصفهان بود که ابتدا تعداد 340 نفر به عنوان نمونه آماری به روش تصادفی انتخاب شدند. جهت گردآوری داده های مورد نیاز از آزمون کشوری زبان انگلیسی مقطع متوسطه، پرسشنامه اضطراب آزمون (ساراسون، 1984) و مقیاس های اضطراب یادگیری و انگیزه یادگیری زبان انگلیسی (گاردنر، 2004) استفاده شد که نهایتاً 303 نفر (142 پسر و 161 دختر) اطّلاعات لازم را فراهم نمودند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از تحلیل عامل تأییدی، آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج حاصل از مدل یابی ساختاری نشان داد که دو مؤلفه اضطراب زا (اضطراب آزمون و اضطراب یادگیری) از طریق رابطه معکوس با مؤلفه انگیزه یادگیری بر عملکرد تحصیلی تأثیر معنادار منفی دارند. اگرچه نقش میانجی گری دو مؤلفه انگیزه و اضطراب یادگیری تأیید شد، امّا یافته ها رابطه معنادار مستقیم اضطراب یادگیری با عملکرد تحصیلی را تأیید ننمودند. مدل پیشنهادی پژوهش دارای برازش بوده و مورد تأیید قرار گرفت و 46 درصد از واریانس عملکرد تحصیلی توسط مؤلفه های انتخابی مدل مورد تبیین قرار گرفت. بر این اساس می توان نتیجه گرفت با کاهش اضطراب آزمون و اضطراب یادگیری زبان انگلیسی انگیزه یادگیری افزایش یافته که به نوبه خود می تواند عملکرد آزمونی دانش آموزان را ارتقاء بخشد.

زمینه و هدف: آزمون سراسری به عنوان بزرگترین و فراگیرترین آزمون در نظام آموزشی کشور و فضای رقابتی که بین دانش آموزان ایجاد می کند می تواند زمینه ساز یکی از بزرگترین اضطراب هایی باشد که در دانش آموز در دوران تحصیل خود تجربه می کند در این میان متغیرهایی چون سبک های شناختی تفکر و کمال گرایی در رابطه با اضطراب کنکور در دانش آموزان قابل بررسی است؛ لذا هدف پژوهش حاضر پیش بینی اضطراب بر مبنای کمال گرایی و سبک های شناختی تفکر در داوطلبان کنکور در شهرستان کاشان بود. روش پژوهش: پژوهش از نوع توصیفی – همبستگی است. جامعه ی آماری در این پژوهش شامل کلیه داوطلبان کنکور در سال تحصیلی 97-98 در شهرستان آران و بیدگل می باشد. حجم نمونه پژوهش حاضر شامل120 نفر از داوطلبان کنکور شهرستان آران و بیدگل می باشد که بین مدارس متوسطه و با روش در دسترس انتخاب شده اند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه کمال گرایی فراست، مقیاس سبک های یادگیری گراشا ریچمن و پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد همبستگی بین کمال گرایی کل و اضطراب آزمون به میزان 46/0r=، همبستگی بین نگرانی درباره اشتباهات و اضطراب آزمون به میزان 54/0r=، همبستگی بین شک و تردید در مورد اعمال و اضطراب آزمون به میزان 44/0r=، همبستگی بین انتظارات والدین و اضطراب آزمون به میزان20/0r=، منفی و معنادار است. همبستگی بین نمره کل سبک های یادگیری و اضطراب آزمون 74/0r= ، همبستگی بین یادگیری مستقل و اضطراب آزمون 59/0r= و همبستگی بین یادگیری رقابت طلب و اضطراب آزمون 52/0 r= معنادار نمی باشد. نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده کمال گرایی در خرده مقیاس های نگرانی درباره اشتباهات، شک و تردید درمورد اعمال و انتظارات والدین، اضطراب آزمون را پیش بینی می کند. افراد با کمال گرایی بالاتر اضطراب آزمون بیشتری را تجربه می کنند. همچنین سبک های یادگیری در خرده مقیاس های یادگیری رقابت طلب و یادگیری مستقل، اضطراب آزمون را پیش بینی نمی کند. یدین معنا که سبک های یادگیری تاثیری بر میزان اضطراب آزمون در جامعه آماری پژوهش حاضر را ندارد.

تظاهرات اضطراب در رفتار کودکان به خصوص در موقعیت هایی چون امتحان، نقاشی کردن، بازی کردن، صحبت کردن در جمع، ماندن در مدرسه می توان مشاهده و سنجش کرد.اتفاقاً در سال تحصیلی اخیر خود من با چنین شرایطی در یکی از دانش آموزانم به نام (زهرا) مواجه شدم. او در صحبت کردن بین جمع به ویژه در هنگام پاسخگویی به سؤالات دچار اضطراب می شد. و در کل اصلاً آرام و قرار نداشت و در فعالیت های کلاسی نمی توانست پیش قدم شود.این عامل باعث شد که من این مشکل را پی گیری نمایم و تا حد امکان در رفع آن تلاش کنم. پس از بررسی دریافتم که یکی از مهم ترین علل اضطراب این دانش آموز وابستگی به خانواده و مخصوصاً پدر و نگرانی از عدم کسب نمره مطلوب در کلاس و مدرسه و سرزنش خانواده بودند که این امر باعث تشدید اضطراب (زهرا) شده بود که با ایجاد ارتباط با خانواده ی دانش آموز و صحبت کردن با آنان در زمینه ایجاد فضای آرام در خانواده، بهبود روابط والدین با کودک، شناخت شرایط و موقعیت های اضطراب زا و تلاش برای حذف آن و همچنین برقراری ارتباط صمیمی با دانش آموزم و صحبت های دوستانه و کمک از مشاوران با تجربه سعی نمودم که اضطراب و ترس را در او کاهش دهم و دانش آموزم را تا حدی به آرامش مطلوبی برسانم.از نظر روانپزشکی اضطراب را می توان چنین تعریف کرد: ناآرامی، هراس و ترس ناخوشایند یا احساس خطر قریب الوقوع که منبع آن قابل شناختن نیست.

زمینه: اضطراب امتحان، یکی از انواع اضطراب در محیط های آموزشی و شرایط امتحان است که سبب ایجاد چالش های روانشناختی بسیاری برای دانش آموزان ازجمله نوجوانان و هم چنین خانواده های آنان شده است. نظر به روند رو به رشد این مسئله، تاکنون مداخلات گسترده ای با هدف کاهش اضطراب امتحان در میان جمعیت نوجوان انجام گرفته است؛ از این رو، بررسی این مداخلات مهم و ضروری به نظر می رسد.هدف: بنابراین پژوهش حاضر با هدف مرور مداخلات انجام گرفته در حوزه کاهش اضطراب امتحان نوجوانان انجام شد.روش: روش پژوهش از نوع مروری نظام مند بود. بدین منظور کلیدواژه های «اثربخشی»، «تأثیر»، «مداخله»، «دبیرستان»، «متوسطه»، «دانش آموزان»، «نوجوانان»، «نوجوان» و «اضطراب امتحان» به صورت مفرد و ترکیبی در پایگاه های اطلاعاتی SID، Magiran، Google Scholar،Ensani  و Civilica ، در بازه فروردین ماه 1397 تا بهمن ماه 1402 مورد جست وجو قرار گرفتند. پس از اعمال معیارهای ورود و خروج و بر طبق الگوی PRISMA، از میان 213 مطالعه اولیه، درنهایت 33 مقاله وارد مطالعه مروری منظم حاضر شد.یافته ها: نتایج نشان داد انواع مختلفی از مداخلات درمانی و آموزشی مانند درمان شناختی-رفتاری، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، درمان مبتنی بر ذهن آگاهی، مداخلات مبتنی بر راهبردهای فراشناختی، تنظیم هیجانی، خودتنظیمی، بازآموزی اسنادی و مداخلات دیگری مانند آموزش مغزمحور، هوش موفق، واقعیت درمانی و رفتاردرمانی دیالکتیکی، مهم ترین مداخلات انجام شده جهت کاهش اضطراب نوجوانان بوده است. بیشترین مداخلات به کار گرفته شده، درمان شناختی رفتاری، درمان مبتنی بر ذهن آگاهی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بوده اند.نتیجه گیری: لذا پیشنهاد می شود در مداخلاتی که توسط مشاوران و روان شناسان باهدف کاهش اضطراب امتحان نوجوانان انجام می گیرد، به این رویکرد های مداخلاتی درمانی و آموزشی توجه شود.