کلاس مجازی

هدف از این پژوهش، بررسی روش ها و ابزارهای بکارگیری آموزش مجازی به منظور ارتقاء کیفیت آموزش از دیدگاه اساتید دانشگاه آزاد اسلامی واحد خدابنده و ارائه زیرساخت های پیشنهادی موردنیاز، می باشد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی اساتید هیات علمی تمام وقت یا پاره وقت دانشگاه آزاد اسلامی واحد خدابنده شامل36 نفر می باشد. نمونه آماری اساتید به علت محدود بودن آنها برابر با جامعه آماری آنها می باشد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته بود، که پس از محاسبه روایی و پایایی، بین افراد نمونه گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. نتایج نشان دادند که میان ابزارها و روش های گوناگون بکارگیری آموزش مجازی با ارتقاء کیفیت آموزش ارتباط معنی دار مثبتی وجود دارد. هم چنین یافته ها مشخص کردند که هیچ گونه رابطه معنی داری بین متغیرهای سن، جنسیت، رشته، مقطع و سابقه تدریس اساتید با نمره کلی پرسشنامه وجود ندارد. به عنوان نتیجه کلی، پیاده سازی و بکارگیری روش ها و ابزارهای آموزش مجازی درکنار فرایند تدریس می تواند به عنوان یک ابزار کار آمد، به اساتید در ارتقاء کیفیت آموزش یاری رساند.

هدف از این مقاله بررسی تطبیقی محتوای الکترونیکی در کلاسهای مجازی ایران و سنگاپور است . پژوهش حاضر، پژوهشی کیفی است و با روش تطبیقی و توصیفی – تحلیلی با استفاده از رویکرد چهارمرحله ای (توصیف، تفسیر، همجواری، مقایسه) جورج برودی تولید محتوای الکترونیکی، از نظر چیستی و چرایی و چگونگی مورد مطالعه و بررسی واقع شده است. واحد نمونه گیری و مشاهده شده اسناد و مدارک و مستنداتی که مربوط به آموزش و پرورش کل کشورها می باشد که در سطح کلان بررسی صورت گرفته است و استراتژی انتخاب نمونه مورد مطالعه «نظامهای تولید محتوای و فناوری آموزشی» و نظام های مشابه با آن است. جمع آوری داده ها از طریق کتابخانه ای و اسنادی و خواندن و مطالعه مقالات و مجلات علمی و مراجعه به سایتهای علمی استاندارد در این حوزه بوده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که در هر دو کشور ایران و سنگاپور در دهه های اخیر، سیاستگذاران آموزش و پرورش بر جایگزینی روشهای فناورانه در تدریس با روشهای سنتی و سخنرانی تأکید داشته و تأکید بر محوریت دانش آموز و جایگزین سازی نظام معلم محوری به فراگیر محوری با رویکرد آموزشی و تدریس از طریق حل مسأله و اکتشافی و خلاقیت تمرکز داشته اند. همچنین شباهتهای زیاد بین نظام سیاستگذاری آموزشی ایران و سنگاپور وجود دارد که نخبه پروری و تشویق استعدادهای برتر از سری شباهتهایی است که بین سیاست آموزشی ایران و سنگاپور و در هر دو کشور طرحهای متعددی جهت تربیت فراگیر خلاق انجام شده است تفاوت ایران و سنگاپور در به کارگیری فناورانه و استفاده از آموزشهای الکترونیکی و تولیدات الکترونیکی دروس و به کار بردن آنها در فضاهای مجازی و کلاسهای مجازی می باشد. علیرغم تلاشهای ایران برای محتواسازی الکترونیکی در آموزش و پرورش موفقیت آن در برابر نظام آموزشی سنگاپور کم است و سنگاپور توانسته است با ایجاد شبکه های گسترده ی اینترنت با ویژگیهای عالی و با کیفیت به محتوا سازی در بخش تدریس و جایگزینی تدریس فناورانه با تدریس سنتی ، گوی سبقت را از دیگر کشورها برباید.

کارورزی حلقه پیوند همه چیز در تربیت معلم و اقدام پژوهی ابزاری برای تفکر و بهبود حین عمل است. کلاس درس خط مقدم جبهه تعلیم و تربیت است و تحقق رسالت آموزش توسط معلم باوجود مدیریت کلاسی مطلوب امکان پذیر است. این پژوهش در کارورزی، به روش اقدام پژوهی، باهدف بررسی و بهبود مدیریت کلاس برای رسیدن به اهداف یاددهی-یادگیری انجام شد. کارورز دانشگاه فرهنگیان، (تسهیل کننده درجه دوم) مشاهدات 20 جلسه کارورزی شامل 80 ساعت تعامل و ارتباط معلم و شاگردان در کلاس دوم ابتدایی، در محیط حقیقی و مجازی را به صورت دقیق و نکته سنج و با رعایت حقوق و محرمانه بودن اطلاعات که منجر به ترسیم نیم رخ کلاس شد را روایت کرد. این پژوهش شامل زنجیره ای از چرخه مارپیچی شناسایی و تبیین مسئله، برنامه ریزی و طراحی فعالیت ها، عمل، مشاهده، تفکر و بازطراحی مجدد به قصد حل مسئله انجام شد. یافته ها نشان داد، در فضای حقیقی و مجازی با اجرای روش ها و راهکارها ی متناسب، می توان کلاس را به نحو مطلوب مدیریت کرد.

در دهه های گذشته آموزش مجازی به عنوان گونه ای از آموزش از راه دور، مورد توجه مدیران، استادان و دیگران بوده است. از جمله عوامل مؤثر در افزایش کارایی این نوع آموزش، مشارکت دانشجویان در کلاس های مجازی است. هدف این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت دانشجومعلمان در کلاس های مجازی دانشگاه فرهنگیان است که به طور موردی در شهر مشهد انجام گرفته است. روش تحقیق در این نوشتار توصیفی پیمایشی است و جمع آوری داده ها به صورت میدانی و از طریق پرسشنامه به دست آمده است. روایی پرسشنامه به صورت صوری و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ (85/0) تأیید شده است. جمعیت آماری پژوهش، کلیه دانشجومعلمان مقاطع تحصیلی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان در سال تحصیلی 1401 می باشد. از این جامعه، 203 نفر به شیوه در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های کولموگروف-اسمیرنوف و t مستقل و همچنین مدل فریدمن استفاده گردید. مهمترین یافته های تحقیق نشان داد که ارتباط مثبت با دانشجویان، روش تدریس، روحیه انتقادپذیری و باز استاد، ایجاد احساس امنیت در بحث ها، خلاقیت استاد، نقش فعال استاد، رضایت تحصیلی، دانش و اطلاعات دانشجویان، احساس تعلق و تعهد و طراحی فعالیت های مناسب با درجه ی اهمیت بالای 50 به ترتیب بیشترین اهمیت را در مشارکت دانشجویان در کلاس های مجازی دارند.

توجه به محرک های آموزشی اولین گام در فرایند ادراک و یادگیری است. پژوهش های متعددی در زمینه سبک های یادگیری و ترجیحات یادگیری شده است؛ اما پژوهش اندکی در زمینه توجه یادگیرندگان با استفاده از ابزارهای جدید علوم اعصاب شناختی مانند دستگاه ردیابی چشم شده است. هدف پژوهش پژوهش حاضر بررسی تأثیر عناصر دیداری بر توجه دانشجویان با سبک یادگیری دیداری در کلاس-های مجازی با استفاده از دستگاه ردیابی چشم است. برای رسیدن به هدف پژوهش از روش شبه آزمایشی، تک آزمودنی با طرح A-B-A استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه سبک یادگیری فلدر و سلومون و دستگاه ردیابی چشمی بود. ابتدا مشارکت کننده با سبک دیداری غالب شناسایی شد؛ سپس با رعایت اصول اخلاقی مشارکت کننده در هر مرحله طی 8 جلسه درکلاس مجازی تحت آموزش قرار گرفت و میزان خیرگی مشارکت کننده به نقاط مختلف دیداری و متنی با دستگاه ردیابی چشمی ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل اندازه گیری تکراری و تحلیل نمودار دیداری و نقشه حرارتی استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد، که با افزوده شدن عناصر دیداری اعم از دوربین مدرس به بخش محتوایی، توجه یادگیرنده به تمام صفحه افزایش می یابد F(2,14)=5.087,p= 0.022. بر اساس یافته پژوهش حاضر ضروری است در تحلیل اصل تصویر از مجموعه اصول یادگیری چندرسانه ای به متحرک بودن تصویر مدرس و تفاوت های فردی یادگیرندگان مانند سبک های یادگیری آنان توجه شود.

با گسترش روزافزون استفاده از آموزش های مجازی ضرورت بررسی تجارب دانشجویان از بستر این نوع آموزش ها به عنوان مخاطبان اصلی ضرورت دارد. از این رو پژوهش حاضر به منظور بررسی فرصت ها، استراتژی ها، شرایط زمینه ای و آسیب های سامانه یادگیری الکترونیکی دانشگاه فرهنگیان با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی انجام شد. قلمرو پژوهش مورد مطالعه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان شهید بهشتی اقلید بود و مشارکت کنندگان به صورت هدفمند با استفاده از روش نمونه گیری شدت و گلوله برفی انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات از مصاحبه نیمه-ساختارمند استفاده شد. به این صورت که پس از مصاحبه با 13 نفر و رسیدن به نقطه اشباع، داده های به دست آمده مطابق کدگذاری اشتراوس و کوربین با نرم افزار مکس کیودا تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد آسیب های مختلف فیزیکی و بدنی و کاهش تعامل بین استاد و دانشجویان به عنوان آسیب ها؛ عدم نیاز به مکان و زمان خاص برای حضور در کلاس و کسب اطلاعات بیشتر و مکمل درس با وبگردی به عنوان فرصت ها؛ ایجاد کلاس پویا با مشارکت دادن دائم دانشجویان در روند کلاس به عنوان کار عملی و حضور و غیاب فعال از دانشجویان با بحث گروهی، کاهش مدت کلاس و استفاده از دیگر ابزارها مثل تصویر، چت باکس و داشتن پرسش و پاسخ و استفاده کامل از ظرفیت های سامانه مدیریت یادگیری فرهنگیان برای برگزاری کلاس به عنوان مهم ترین راهکارها و سرعت و هزینه های اینترنت برای دانشجویان، نحوه تدریس استاد و استفاده کردن از شیوه های تدریس یکسان و عموما سخنرانی به عنوان شرایط زمینه ای شناسایی شد.