گزارش حسابرسی

امروزه، توسعه پایدار بر توانمندسازی زنان تکیه دارد؛ به طوری که اندیشمندان اجتماعی همواره بر رفع موانع جنسیتی به منزله لازمه تحقق توسعه اقتصادی و اجتماعی تأکید کرده اند. بر این اساس، هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین جنسیت هیئت مدیره و ضعف کنترل داخلی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. در این مطالعه، جنسیت هیئت مدیره به منزله متغیر مستقل و ضعف کنترل داخلی متغیر وابسته پژوهش است. برای آزمون فرضیه های تحقیق از اطلاعات مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی بین سال های 1391 تا 1395 استفاده شده است. به طوری که پس از اعمال محدودیت های مورد نظر در این تحقیق، نمونه نهایی متشکل از 87 شرکت انتخاب شدند. پس از اندازه گیری متغیرهای تحقیق از تجزیه و تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره و تکنیک آماری داده های ترکیبی برای آزمون فرضیه تحقیق استفاده شد. نتایج به دست آمده از آزمون فرضیه حاکی از آن است که بین جنسیت هیئت مدیره و ضعف کنترل داخلی شرکت ها رابطه منفی معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر، حضور زنان در هیئت مدیره ضعف کنترل داخلی شرکت را کاهش می دهد.

هدف این تحقیق بررسی ارتباط میان دانش کمیته حسابرسی با دیرکرد در صدور گزارش حسابرسی و دستمزد حسابرسی در موسسات حسابرسی شهر تهران است. روش این پژوهش کاربردی و از نوع توصیفی – همبستگی می باشد. نمونه آماری این پژوهش را 136 نفر از کارمندان ارشد و مدیران شرکت های حسابرسی در شهر تهران تشکیل داده اند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه استاندارد می باشد که قسمت اول آن مربوط است به سئوالات جمعیت شناختی و قسمت دوم شامل 3 پرسشنامه دانش کمیته حسابرسی، دیرکرد در صدورگزارش حسابرسی و دستمزد حسابرسی می باشد که در طیف لیکرت ارزش گذاری شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از روش های آمارتوصیفی مانند(فراوانی، نمودارها، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون) استفاده شده است. باید ذکر نمود که کلیه مراحل آماری به وسیله نرم افزار SPSS24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج یافته های پژوهش مبنی بر ارتباط میان دانش کمیته حسابرسی با دیرکرد در صدور گزارش حسابرسی و دستمزد حسابرسی در موسسات حسابرسی شهر تهران همبستگی مثبت و معناداری را نشان داد. چنان که که متغیر دانش کمیته حسابرسی بر دیرکرد در صدورگزارش حسابرسی و دستمزد حسابرسی در موسسات حسابرسی شهر تهران تاثیرگذار بوده است. بنابراین پیشنهاد می شود مدیران موسسات حسابرسی با توجه به دانش افراد، کمیته حسابرسی متخصص را در موسسه خود تشکیل بدهند تا در فرآیند گزارش حسابرسی و دستمزد حسابرسی تاثیرگذار باشند.

هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی استفاده از کلان داده در رابطه میان حاکمیت هیئت مدیره و تأخیر در گزارش حسابرسی است. روش: تعداد 152 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1395-1400 به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. همچنین برای بررسی رابطه میان حاکمیت هیئت مدیره، بکارگیری کلان داده، و تأخیر در گزارش حسابرسی، از حداقل مربعات معمولی، مدل سازی معادله ساختاری، استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان داد که می توان از کلان داده به عنوان پیش بینی کننده تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران استفاده کرد. همچنین هنگامی که از کلان داده به عنوان میانجی استفاده می شود، حاکمیت هیئت مدیره تأثیر معناداری روی تأخیر در گزارش حسابرسی دارد. نتیجه گیری: این پژوهش، سرمایه گذاران و ذینفعان را نسبت به اهمیت بکارگیری کلان داده و رویه های حاکمیت شرکتی در کاهش تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی آگاه می سازد. همچنین می تواند در ایجاد الزامات گزارش حسابرسی و اِعمال قوانین جهت تضمین انتشار به موقع گزارش حسابرسی، به قانون گذاران کمک نماید. همچنین تحقیق حاضر شواهد خاصی از نقش بکارگیری کلان داده در میانجی گری رابطه میان حاکمیت هیئت مدیره و تأخیر در ارائه گزارش حسابرسی را فراهم می کند.

در گزارش حسابرسی، مدت زمان پایان سال مالی شرکت تا تاریخ گزارش حسابرسی است و در اکثر موارد به عنوان مهم ترین مشخصه به موقع بودن گزارش های مالی تلقی می شود. انتشار به موقع صورت های مالی از سوی شرکت ها، یکی از ابعاد مهم گزاشگری مالی است که نقشی اساسی در بازار سرمایه و تصمیمات سرمایه گذاران دارد. تاخیر در گزارش حسابرسی به دلیل عدم ارایه اطلاعات به موقع به سهامداران، کیفیت اطلاعات را به خطر می اندازد. ارایه به موقع صورت های مالی از سوی شرکت ها، دارای محتوای اطلاعاتی بوده و بر ارزش بنگاه اثرگذار است. در نتیجه، بررسی عوامل اثرگذار بر تاخیر در گزارش حسابرسی حایز اهمیت است. هدف این پژوهش، تاثیر رفتار نامتقارن هزینه بر تأخیر گزارش حسابرس در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. به این منظور اطلاعات شرکت ها در فاصله زمانی 6 ساله از 1393 تا 1398 بررسی و 104 شرکت انتخاب شد. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش رگرسیون چند متغیره بر مبنای روش تحلیل ترکیبی داده ها با استفاده از نرم افزار Eviews صورت گرفته است؛ که در نتیجه اثر رفتار نامتقارن هزینه بر تأخیر گزارش حسابرس اثر منفی و معنادار دارد.

هدف: حسابرسی جزء لاینفک فرآیند گزارشگری اطلاعات اقتصادی است که برای استفاده کنندگان امکان قضاوت و تصمیم گیری آگاهانه را فراهم می سازد. رشد فزاینده و پیچیدگی های جامعه نیز نیاز به حسابرسی را به عنوان بخشی از فرآیند گزارشگری گسترش می دهد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر نوع گزارش حسابرسی بر رفتار سرمایه گذاران است. روش: این مطالعه بر روی 220 نفر از کارشناسان و مدیران سرمایه گذاری و سرمایه گذاران عادی و حسابرسان که در سال 1401 به طور تصادفی انتخاب شدند، انجام گرفت. برای تحلیل داده ها و آزمون فرضیه های پژوهش، از مدل معادلات ساختاری، با کمک نرم افزار اسمارت پی.ال.اس. استفاده شد. یافته ها: گزارش های حسابرسی می تواند به دو دلیل عمده بر قیمت سهام تأثیرگذار باشد. نخست، گزارش حسابرسی ممکن است حاوی اطلاعاتی باشد که بتواند بر برآورد میزان و ریسک جریان نقدی آتی تأثیر گذارد. هر اطلاعاتی که بتواند منجربه تجدیدنظر در این اجزاء شود، با قیمت سهام ارتباط دارد. دوم، گزارش حسابرسی می تواند شامل اطلاعات اساسی در خصوص تداوم فعالیت شرکت (برای مثال گزارش حسابرسی تداوم فعالیت) باشد. گزارش باید در همه زمان ها دسترسی حسابرس به اطلاعات داخلی مانند داده های پیش بینی شده و طرح های مدیریت را منعکس کند، و تصمیمات گزارشگری حسابرس، بخشی از اطلاعات خصوصی را آشکار سازد. نتیجه گیری: نوع گزارش حسابرسی بر رفتار منطقی سرمایه گذاران تأثیر معناداری دارد. سرمایه گذاران در اتخاذ تصمیم های سرمایه گذاری خود، به دور از احساسات عمل کرده و منطق و عقلانیت را سرلوحه خود قرار می دهند.

هدف: از آنجا که گزارش حسابرسی حاوی نظر حسابرسان در م ورد اعتب ار صورت های مالی است، سرمایه گذاران معمولاً ترجیح می دهند که گزارش حسابرسی با تأخیر کمتری ارائه شود. از یک طرف، ساختار پیچیده شرکت در یک گروه تجاری و تهیه صورت های مالی تلفیقی گروه بر تأخیر گزارش حسابرسی موثر است. از طرف دیگر نوع اظهارنظر و کیفیت حسابرسی در تأخیر گزارش حسابرسی نقش دارند. در این راستا، پژوهش حاضر درصدد بررسی این موضوع است که در صورت وجود پیچیدگی گزارشگری مالی به دلیل تهیه صورت های مالی تلفیقی، نوع اظهارنظر و کیفیت حسابرسی تا چه اندازه می تواند نقش تعدیل کننده بر رابطه بین پیچیدگی گزارشگری مالی و تأخیر ارائه گزارش حسابرسی داشته باشد. روش شناسی: برای انجام پژوهش، داده های حاصل از 140 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1390 الی 1400 گردآوری و در قالب چهار فرضیه، با بکارگیری مدل های رگرسیونی چند متغیره مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد اظهارنظر حسابرسی، دوره تصدی مؤسسه حسابرسی، اندازه موسسه حسابرسی و حق الزحمه حسابرسی رابطه پیچیدگی گزارشگری مالی با تأخیر در گزارش حسابرسی را تعدیل می کند. دانش افزایی: یافته های بدست آمده به طور کلی نشان دهنده تأثیر نوع اظهارنظر و کیفیت حسابرسی در تاخیر گزارش حسابرسی در صورت وجود پیچیدگی گزارشگری مالی می باشد. این پژوهش به درک بیشتر بازار سرمایه ایران درخصوص عوامل موثر بر به تاخیر گزارش حسابرسی کمک می نماید.

بهبود کیفیت حسابرسی بر ارتقای پاسخگویی بخش عمومی اثرگذار است. هدف از تحقیق حاضر ارائه الگویی برای بیان تأثیر گزارش حسابرسی بر کیفیت حسابرسی بخش عمومی با در نظر گرفتن نقش میانجی کنترل های داخلی مبتنی بر ریسک است. پژوهش حاضر از نوع اکتشافی و همبستگی است. در مرحله اول با استفاده از روش دلفی و نظرخواهی از 5 خبره آشنا با موضوع، مولفه های مرتبط با هر یک از متغیرها شناسایی شد. بعد از این مرحله پرسشنامه 5 گزینه ای بین 110 نفر از حسابرسان و ذیحسابان بخش عمومی توزیع شد. برای تحلیل معادلات ساختاری از نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که (1) گزارش حسابرسی بر کیفیت حسابرسی بخش عمومی تأثیر مثبت و معناداری دارد؛ (2) گزارش حسابرسی بر کنترل های داخلی مبتنی بر ریسک بخش عمومی تأثیر منفی و معناداری دارد؛ (3) کنترل های داخلی مبتنی بر ریسک بخش عمومی بر کیفیت حسابرسی تأثیر منفی و معناداری دارد و (4) اثر کل گزارش حسابرسی با کیفیت حسابرسی بخش عمومی از طریق غیر مستقیم توسط کنترل های داخلی مبتنی بر ریسک تبیین می شود و لذا نقش میانجی گری جزئی دارد. کنترل های داخلی مبتنی بر ریسک برای کاهش هزینه های حسابرسی مفید است و سبب افزایش پاسخگویی بخش عمومی خواهد شد.