ویژگی های حسابرسی

عملکرد حسابرسی داخلی به مدیریت در بهبود کنترل داخلی در مورد عملیات، گزارش دهی و تطابق کمک می کند. هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر ویژگی های حسابرسی بر اثربخشی کنترل داخلی در شرکت ها می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت، یک پژوهش توصیفی با تاکید بر روابط همبستگی است، زیرا از یک طرف وضع موجود را بررسی می کند و از طرف دیگر، رابطه بین متغیرهای مختلف را با استفاده از تحلیل رگرسیون، تعیین می نماید. به منظور انجام محاسبات و آماده نمودن داده ها به اطلاعات مورد نیاز تحقیق و همچنین تجزیه و تحلیل آنها، از نرم افزارهای Excel و Eviews9 استفاده شد. دوره زمانی تحقیق حاضر از سال 1392 تا 1397 می باشد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که ویژگی های حسابرسی بر اثربخشی کنترل داخلی در شرکت ها تاثیر بسزایی داشته و نقشی کلیدی و مهم ایفا می نماید.

ارزش یک شرکت از منظر سرمایه گذاران ، موضوعی با اهمیت می باشد . چگونگی عملکرد ، بازده و سودآوری یک شرکت در تعیین ارزش یک شرکت اثربخش می باشد . سرمایه گذاران و سهام داران همواره به دنبال انتخاب شرکتی جهت سرمایه گذاری هستند که از ارزش بالایی برخوردار بوده و اطمینان مورد نیاز آنها در ارتباط با عملکرد شرکت و اطلاعات مالی ابرازی را فراهم آورد .از آنجا که حسابرسان با بررسی صورتهای مالی و ارائه گزارشی مبنی بر صحیح ، کامل و بی طرفانه بودن اطلاعات، نقشی پررنگ و ویژه در این اطمینان بخشی به سرمایه گذاران دارند؛ در این پژوهش به بررسی ویژگی های حسابرسی و تأثیر آن بر ارزش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شد. در این راستا 176 شرکت به عنوان نمونه ، از طریق حذف سیستماتیک در فاصله سالهای 1390 تا 1398 ، با هدف بررسی تأثیر معیارهای کمیته حسابرسی ( اندازه ، تخصص و استقلال ) و معیارهای حسابرس مستقل ( اندازه ، تخصص و استقلال ) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق مبین آن است که ویژگی های کمیته حسابرسی ،تأثیر معناداری بر ارزش شرکت ندارد و نیز بیان میکند که از میان ویژگی های حسابرس مستقل ، تخصص تأثیری مثبت و استقلال حسابرس تأثیری معنادار و مستقیم بر ارزش شرکت دارد . همچنین نتایج حاکی از آن است که اندازه موسسه حسابرسی تأثیری معنادار و منفی و نیز دوره تصدی حسابرس اثری مثبت ، بر ارزش آتی شرکت دارد.

هدف: از آنجا که گزارش حسابرسی حاوی نظر حسابرسان در م ورد اعتب ار صورت های مالی است، سرمایه گذاران معمولاً ترجیح می دهند که گزارش حسابرسی با تأخیر کمتری ارائه شود. از یک طرف، ساختار پیچیده شرکت در یک گروه تجاری و تهیه صورت های مالی تلفیقی گروه بر تأخیر گزارش حسابرسی موثر است. از طرف دیگر نوع اظهارنظر و کیفیت حسابرسی در تأخیر گزارش حسابرسی نقش دارند. در این راستا، پژوهش حاضر درصدد بررسی این موضوع است که در صورت وجود پیچیدگی گزارشگری مالی به دلیل تهیه صورت های مالی تلفیقی، نوع اظهارنظر و کیفیت حسابرسی تا چه اندازه می تواند نقش تعدیل کننده بر رابطه بین پیچیدگی گزارشگری مالی و تأخیر ارائه گزارش حسابرسی داشته باشد. روش شناسی: برای انجام پژوهش، داده های حاصل از 140 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1390 الی 1400 گردآوری و در قالب چهار فرضیه، با بکارگیری مدل های رگرسیونی چند متغیره مورد بررسی قرار گرفته است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد اظهارنظر حسابرسی، دوره تصدی مؤسسه حسابرسی، اندازه موسسه حسابرسی و حق الزحمه حسابرسی رابطه پیچیدگی گزارشگری مالی با تأخیر در گزارش حسابرسی را تعدیل می کند. دانش افزایی: یافته های بدست آمده به طور کلی نشان دهنده تأثیر نوع اظهارنظر و کیفیت حسابرسی در تاخیر گزارش حسابرسی در صورت وجود پیچیدگی گزارشگری مالی می باشد. این پژوهش به درک بیشتر بازار سرمایه ایران درخصوص عوامل موثر بر به تاخیر گزارش حسابرسی کمک می نماید.