راهبردهای ناسازگارانه

زمینه: هیجان‌ها در بسیاری از نظریه‌های ­ شناختی و رفتاری مورد تأکید قرار گرفته‌اند و در برخی موارد به عنوان عامل خطرساز در بروز مشکلات روانشناختی نقش مهمی دارند. اما پژوهش با بررسی نقش مشترک و یگانه راهبردهای­ ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان در پیش بینی مشکلات هیجانی مورد غفلت واقع شده است. هدف: بررسی نقش مشترک و یگانه راهبردهای­ ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان در پیش بینی مشکلات هیجانی دانشجویان پرستاری بود. روش: پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی از­ نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان مقطع­ کارشناسی­ رشته­ پرستاری دانشگاه­ علوم­ پزشکی تبریز در سال تحصیلی 96-1395 بود. تعداد 207 نفر از دانشجویان به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: پرسشنامه‌های علایم اضطراب و افسردگی (واتسون وهمکاران، 2007) و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی، کرایج و اسپینهاون، 2002). تحلیل داده با روش آماری رگرسیون گام­به­ گام انجام شد. یافته ­ ها: نتایج ضرایب رگرسیون مربوط به پیش‌بینی سهم یگانه راهبردهای­ ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان با ­توجه به ضرایب بتا و مقدار t ، نشخوار ذهنی، سرزنش دیگران و سرزنش خود به شکل یگانه تأثیر معناداری بر مشکلات هیجانی داشتند (0.01 P< ). نتایج مربوط به نقش تعاملی نیز نشان داد که ضریب ­تأثیر استاندارد راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان معنادار است (0.01 P< ). نتیجه­ گیری : هر چه دانشجویان در راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان نمرات بالایی بگیرند، از مشکلات هیجانی بیشتری برخوردارند لذا راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی باید مورد توجه قرار گیرد.

بررسی تجربه هیجانی و شناختی ورزشکاران جهت پیشگیری از آسیب پذیری روان شناختی اهمیت زیادی دارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان ورزشی و آسیب پذیری روان شناختی ورزشکاران در ورزش های فردی و گروهی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر علی مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ورزشکاران ورزش های انفرادی و گروهی در سال 1398 تشکیل می دادند. نمونه پژوهش 120 نفر از ورزشکاران رشته های ورزش انفرادی بودند که به روش نمونه گیری در دسترس از بین جمعیت ورزشکاران رشته های انفرادی انتخاب شدند. همچنین 120 نفر از ورزشکاران رشته های گروهی بر اساس سن، جنسیت و سابقه ورزشی با ورزشکاران انفرادی همتا شدند و به پرسش نامه محقق ساخته راهبردهای تنظیم شناختی هیجان ورزشی و آسیب پذیری روان شناختی پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل واریانس چند متغیری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین مؤلفه راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان ورزشی با افسردگی، اضطراب، استرس، رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین بین مؤلفه راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان ورزشی با افسردگی، اضطراب، استرس و نمره کل پرسش-نامه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج حاصل از تحلیل واریانس چندمتغیری نشان داد بین ورزشکاران فردی و گروهی در مؤلفه های فاجعه سازی و ملامت دیگران، ملامت خویشتن، نشخوارگری فکری، افسردگی و اضطراب تفاوت وجود داشت. به عبارت دیگر ورزشکاران رشته های ورزشی انفرادی نمرات بالاتری به دست آوردند. سبک هایی که ورزشکاران برای تنظیم هیجانات شان به کار می برند، در تعیین آسیب پذیری روان شناختی آنان اهمیت دارند و تقویت راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجانی باید به عنوان هدفی برای پی ریزی مداخلات و برنامه های آموزشی سلامت روان مورد توجه واقع شود. به طوری که ورزشکاران در مواقع ارزیابی شان از موقعیت ها، بتوانند از راهبردهایی استفاده نمایند که مناسب ترین جو هیجانی را در رقابت ایجاد کند

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی علائم شخصیت مرزی بر اساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، با توجه به نقش تعدیلگر روارنجورخویی در دانشجویان انجام شد. طرح پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور نجف آباد در سال تحصیلی 99-98 بود. از بین این دانشجویان، 300 نفر با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به فرم کوتاه سیاهه نئو، پرسشنامه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و پرسشنامه رگه های شخصیت مرزی (فرم ب پرسشنامه رگه های اسکیزوتایپال) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از روشهای رگرسیون چندگانه با نرم افزار SPSS-24 و مدلیابی معادلات ساختاری با نرم افزار AMOS-24 استفاده شد. برای بررسی اثر تعدیلگری، از مدل پیشنهاد شده توسط آربوکل (2016) تبعیت شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان قادر به پیش بینی علائم شخصیت مرزی در دانشجویان هستند. نتایج مدلیابی معادلات ساختاری برای بررسی اثر تعدیلگری نیز نشان داد که روارنجورخویی قادر به تعدیل روابط بین راهبردهای سازگارانه با علائم شخصیت مرزی است. به طور کلی، این یافته ها از نقش ویژگی های شخصیتی در به کارگیری راهبردهای تنظیم هیجان و زمینه سازی برای ابتلا به مشکلات در حوزه سلامت روان، به ویژه علائم شخصیت مرزی، حمایت می کند.