عملکرد استراتژیک

مدیریت روابط در زنجیره تأمین تأثیر قابل توجهی بر رقابت های عملیاتی، عملکرد و سودآوری شرکتها دارد و قدرت یکی از مفاهیم مهمی است که در روابط بین اعضای زنجیره تأمین در نظر گرفته می شود. هدف این پژوهش بررسی تأثیر قدرت در روابط اعضای زنجیره تامین بر عملکرد مالی شرکتهای ساختمانی در شهر سمنان است. اعتماد، تعهد و عملکرد استراتژیک نیز به عنوان متغیرهای میانجی استفاده شده اند. نوع پژوهش بر اساس هدف، کاربردی است و روش آن بر اساس نحوه گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش، مدیران شرکتهای ساختمانی شهر سمنان است. بدین منظور، 140 پرسشنامه از این جامعه جمع آوری و فرضیات پژوهش به کمک معادلات ساختاری، بررسی شدند. نتایج حاکی از آن است که قدرت غیراجبار، تأثیر مستقیم و معنادار بر اعتماد و تعهد در روابط زنجیره تامین در صنعت ساختمان دارد، در صورتیکه قدرت اجبار بر اعتماد تأثیر معکوس و معناداری داشته است. تأثیر مستقیم و معنادار اعتماد بر تعهد و عملکرد مالی و عملکرد استراتژیک شرکت تأیید شده است. تعهد در روابط زنجیره تامین بر عملکرد استراتژیک و عملکرد مالی تأثیر مستقیم و معنادار داشته و تأثیر مستقیم و معنادار عملکرد استراتژیک بر عملکرد مالی نیز تأیید شده است.

هدف اصلی این پژوهش بررسی تأثیر اعتماد اجتماعی بر عملکرد استراتژیک با در نظر گرفتن نقش میانجی نوآوری در شرکت های تولیدی شهرستان سنندج بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی و از نوع مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه شرکت های تولیدی شهرستان سنندج که بالای سه سال سابقه فعالیت دارند تشکیل می دادند. روش نمونه گیری مورداستفاده در این پژوهش تصادفی ساده بود. با توجه به این که در این پژوهش از هر شرکت، سه گروه از پرسنل (مدیرعامل- مدیر تولید- مدیر فروش و بازاریابی) شرکت های تولیدی شهرستان سنندج انتخاب شد؛ نمونه آماری 111 نفر انتخاب گردید. برای جمع آوری داده ها جهت تجزیه وتحلیل از پرسش نامه های استاندارد: پرسش نامه نوآوری، اعتماد اجتماعی و عملکرد استراتژیک به ترتیب با پایایی (795/0، 814/0، 779/0) استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که در شرکت های تولیدی شهرستان سنندج، اعتماد از طریق نوآوری بر عملکرد استراتژیک تأثیر معنادار و مثبتی دارد. اعتماد و نوآوری ازجمله پیشایندهای عملکرد استراتژی هستند که با افزایش آن ها میزان عملکرد استراتژیک نیز به طور مستقیم افزایش پیدا می کند.

هدف از پژوهش حاضر نقش ساختار سازمان بر روی سیستم های اطلاعات مدیریت و عملکرد استراتژیک بوده است. سازمانها، سیستم های اطلاعات مدیریت را استفاده کرده اند تا مدیران عالی با در اختیار داشتن دامنه کافی اطلاعات به عملکرد چند جانبه استراتژیک سازمان دست یابند. با این وجود، سازمانها در میزان استفاده از این سیستم ها برای بهبود عملکردشان متفاوت بوده اند . پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و روش پس رویدادی بوده است. اطلاعات مورد استفاده در ان پژوهش با استفاده از پرسشنامه استاندارد نارنجو ( 2008 ) گردآوری شده که بین 145 نفر از مدیران عالی و عملیاتی شهرک صنعتی گلپایگان توزیع گردیده است . این پژوهش به بررسی روابط متقابل اعضای تیم های مختلف با سیستم های اطلاعات مدیریتی پرداخته اند و نحوه تاثیر این ارتباط بر رفتار استراتژیک به منظور کاهش هزینه و انعطاف پذیری را بررسی کرده است. یافته ها، نحوه کنترل اثر سیستم های اطلاعات مدیریت بر رفتار استراتژیک با تاکید بر انعطاف پذیری توسط تیم های مدیریتی عالی را نشان داده است.

ورود فناوری اطلاعات به زندگی بشر تغییرات بسیاری را در سازمان ها به وجود آورده است و علاوه بر تغییر ساختارهای سازمان، ماهیت و نقش بخش های کسب وکاری را نیز تغییر داده است. واحد مدیریت منابع انسانی به عنوان یکی از مهمترین بخش های سازمان نیز تحت تأثیر این تغییرات از این تغییرات گسترده مصون نبوده است و ماهیت کارکردهای آن از حالت سنتی به الکترونیکی تغییر یافته است. در پژوهش حاضر سعی شده است تا ابهام در مورد نوع تأثیر فناوری اطلاعات بر مدیریت منابع انسانی (مثبت یا منفی بودن) برطرف شود و تأثیر استفاده از منابع انسانی بر عملکرد مدیریت منابع انسانی در دو بعد عملیاتی و استراتژیک بررسی شود. در این پژوهش از روش مطالعه پیمایشی (زمینه یابی) و ابزار پرسشنامه برای بررسی فرضیه ها استفاده شده است. نتایج نشان داد، استفاده از فناوری اطلاعات در واحدهای منابع انسانی شرکت های خودروساز و قطعه ساز تهران موجب بهبود عملکرد در دو جنبه عملیاتی و استراتژیک می شود. همچنین افزایش عملکرد عملیاتی نیز موجب افزایش عملکرد استراتژیک واحد منابع انسانی می شود.

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مسئولیت اجتماعی دیجیتال بر عملکرد مسئولیت اجتماعی شرکت و عملکرد استراتژیک بر اساس نقش میانجی مشارکت مشتری شرکت های کوچک و متوسط با فناوری پیشرفته در استان تهران انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش کلیه صاحبان و مدیران شرکت های کوچک و متوسط با فناوری پیشرفته در استان تهران بودند که تعداد 384 نفر از میان آنان به عنوان نمونه در نظر گرفته شد که به همین تعداد پرسشنامه جهت پاسخگویی در میان آنها توزیع و جمع آوری گردید. اطلاعات جمع آوری شده از پرسشنامه های پژوهش به وسیله نرم افزارهای SPSS24 و AMOS24 با استفاده از مدل سازی مع ادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل فرضیه های تحقیق نشان داد که مسئولیت اجتماعی دیجیتال تأثیر مثبت و معناداری بر عملکرد مسئولیت اجتماعی شرکت دارد، لذا با افزایش مسئولیت اجتماعی دیجیتال، عملکرد مسئولیت اجتماعی شرکت افزایش می یابد. مسئولیت اجتماعی دیجیتال تأثیر مثبت و معناداری بر عملکرد استراتژیک شرکت دارد، لذا با افزایش مسئولیت اجتماعی دیجیتال، عملکرد استراتژیک شرکت افزایش می یابد. مشارکت مشتری در مسئولیت اجتماعی دیجیتال در رابطه میان مسئولیت اجتماعی دیجیتال و عملکرد مسئولیت اجتماعی شرکت نقش میانجی دارد. مشارکت مشتری در رابطه میان مسئولیت اجتماعی دیجیتال و عملکرد استراتژیک شرکت نقش میانجی دارد.

وقوع بحران همهگیر نظیرکرونا ویروس، بقای شرکتهای تولیدی و به خصوص بخش صنعت را در مقیاس جهانی تهدید می کند که نتایج ویرانگر اجتماعی و اقتصادی را برای بخش تولید در پی خواهد داشت. در این مقاله راهکارها و استراتژی های پاسخ به بحران در زمان بحران کرونا در بخش تولید و صنعت را مورد بررسی قرار خواهیم داد و استراتژی هایی را برای بخش تولید در کشور ایران پیشنهاد خواهیم داد. با توجه به جدیدترین گزارش های داخلی و خارجی، استراتژیهای پاسخ به بحران کرونا ویروس در بخش صنعت و تولید، ازگزارشات (گروه مشاوران مکنزی ،کتاب اقتصاد در زمان کووید 19، گزارش دکتر دلاوری از دانشکده کارآفرینی دانشگاه تهران و...) استخراج شده است. لذا بدین منظور از تجزیه و تحلیل توصیفی و تحلیل محتوا برای تحقیق حاضر استفاده شده است . با توجه به تحلیل محتوا حدود ده گزارش مهم و کلیدی مورد بررسی واقع شد و هفت طبقهبندی مهم در بخش استراتژی های پاسخ به بحران در بخش صنعت و تولید ارائه گردید. این هفت طبقه بندی شامل بخش هایی مانند آسیب های بخش تولید و صنعت ، ضربات سه گانه به بخش تولید، ارائه یک چارچوب برنامه اقدامات استراتژیک در زمان بحران ،استراتژی های تاب آوری کسب وکارهای تولیدی و استراتژی های پاسخ به بحران خواهد بود. بر همین اساس چهار استراتژی در زمان بحران حائز اهمیت می باشد که عبارتند از : استراتژی (عقب نشینی ، پشتکار (استقامت) ، نوآوری و خروج. آگاهی از این استراتژی ها و پاسخ ها پیامدهایی را هم برای مدیران و هم برای محققان استراتژی در پی خواهد داشت.

زمینه و هدف: امروزه، گسترش پارادایم اقتصاد دانش بنیان، ضرورتِ پرورش ظرفیت یادگیری سازمان را برای دستیابی به عملکرد استراتژیک برتر دوچندان کرده است. بر پایه پژوهش های گذشته، به نظر می رسد که ظرفیت یادگیری سازمانی با عملکرد سازمان پیوند دارد؛ اما تأثیر آن بر عملکرد، مستقیم نیست. ظرفیت یادگیری به دلیل گرایش به کسب، استفاده، اشتراک و در نهایت انتشار دانش، سبب می شود که قابلیت های نوآوری کارکنان برانگیخته شود. از سوی دیگر، ظرفیت یادگیری سازمانی، به دلیل ترغیب و تشویق یادگیری جمعی، یکی از محرک های اصلی توسعه منابع الکترونیکی انسانی در راستای خودکارسازی، بهبود و تسریعِ ارتباطات و فرایندهای عملکردی است. به این ترتیب، پژوهش حاضر مبتنی بر تعریف مسئله و پیشینه بررسی شده، به دنبال بررسی نقش میانجی توسعه منابع الکترونیکی انسانی و توانمندی های نوآوری کارکنان در تأثیر ظرفیت یادگیری سازمانی بر عملکرد استراتژیک سازمان است. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر، کارکنان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات ایران است که 162 نفر از آنها به روش نمونه گیری تصادفی در دسترس بررسی شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه بود و تجزیه وتحلیل داده های پژوهش، از طریق مدل سازی معادلات ساختاری با روش کمترین مربعات جزئی و با نرم افزار اسمارت پی ال اس انجام شد. یافته ها: در این پژوهش، اثرهای مستقیم، غیرمستقیم و کل ظرفیت یادگیری بر عملکرد استراتژیک محاسبه شده است. بر اساس نتایج به دست آمده، در ارتباط بین ظرفیت یادگیری و عملکرد استراتژیک، اثر غیرمستقیم قوی تر از اثر مستقیم عمل می کند و این بدان معناست که متغیرهای توسعه منابع الکترونیکی انسانی و توانمندی های نوآوری کارکنان در اثر ظرفیت یادگیری بر عملکرد استراتژیک، نقش میانجی دارند. نتیجه گیری: به منظور بهره گیری کارآمد از ظرفیت یادگیری سازمانی به منظور ارتقای عملکرد استراتژیک سازمان، مدیران باید به توسعه منابع الکترونیکی انسانی و همچنین ارتقای توانمندی های نوآوری کارکنان توجه بیشتری کنند. در این رابطه، در پژوهش حاضر برای توسعه منابع انسانی الکترونیک و توانمندی های نوآوری کارکنان، چند راه کارهای مدیریتی پیشنهاد شده است.