محتشم

ترکیب بند روازد. بندى محتشم کاشانى در رثاى امام حسین (ع) از جمله معدور اشعارى است که مرتبه و شأنى والا یافته و سرایندهء خویش را بر مسند شهرت نشانده است. در این مقاله عوامل توفیق محتشم در سرودن دوازده بند و قبول عام آن، از جنبه هاى صورى و محتوایى مورد بررسى قرارگرفته است. جنبه صورى شامل: انتخاب قالب مناسب، اننخاب وزن مناسب، انتخاب ردیف فعلى و تناسب خانه ها و سطرها. جنبهء محتوایى شامل: گزارش واقعه کربلا، انسجام مطالب، لحن حماسى، هاله اى از تقدس گرداگرد دوازده بند و الگوى مناسب. و همچنین براى اولین بار تأثیر ترکیب بند جمال الدین عبدالرزاق اصفهانى (وفات 588 هـ. ق) بر دوازده بند محتشم کاشانى، مطرح گردیده است.

ادبیات پایداری در معنی عام، به ادبیاتی گفته می شود که نوعی مقاومت در برابر هجوم های فکری، سیاسی، فرهنگی و نظامی را القامی کند. در این صورت، ادبیات عاشورایی را باید از برترین و زیباترین نوع ادبیات پایداری دانست.      در این پژوهش از میان اشعار عاشورایی، دو ترکیب بند محتشم کاشانی و علیرضا قزوه، از نظر صورت و محتوا با یکدیگر مقایسه شده است. بررسی ویژگی های این اشعار نشان می دهد؛ محتشم با بیان جزئیات حوادث، گویی به ذکر مصیبت و نوحه خوانی می پردازد و تحریک احساسات و عواطف در آن غلبه دارد؛ به نحوی که می توان این گونه اشعار را «حادثه محور» دانست. ویژگی های شعر او هم از نظر شکل و صورت در قافیه و ردیف و هم واژه ها و مفاهیم آنها، به شیوه ای است که با تداعی کردن حالت حزن و اندوه و گاهی با ایجاد صوت و آهنگی متناسب با آن در الفاظ، بتواند هدف شاعر را محقق کند. اما قزوه ضمن خلق شعری حماسی و پرشور، بیشتر اهداف و نتایج آن واقعه را بیان کرده و درباره عوامل ایجاد آن صحبت می کند و آن را بستری برای بیان مفاهیم آزادگی، دفاع از حق و مقاومت در برابر ظلم قرار می دهد؛ بنابراین، این دسته از سروده ها را می توان «هدف محور» دانست. در سطح ساختار، قوافی، ردیف ها و واژه گزینی های او همه در راستای همین هدف انتخاب شده است. مضامین شعر او نیز از این واقعه به عنوان یک انقلاب عظیم خبر می دهد.

محله های شهری، کوچک ترین واحد کالبدی، اجتماعی، فرهنگی و قومی در نظام شهرسازی سنتی ایرانی اسلامی به شمار می روند. محلات شهرهای اسلامی، روزگاری محل تبلور پویایی اجتماعی و اقتصادی در حیات شهری بوده اند و اکنون به سبب عدم معاصرسازی کالبد و فعالیت های موجود، با آسیب های متعددی روبه رو شده اند. محله محتشم یکی از هفت محله تاریخی کاشان است که در این تحقیق، به بررسی و معرفی آن و ویژگی های کاربری زمین شهری در زیرمحلات پاپک، پامنار، پشت عمارت، چهل دختران، درب یلان، سرپله، سرسنگ، سی قن (سی قند)، کلهر، محتشم و میرنشانه پرداخته می شود. از یافته های پژوهش حاضر، شناسایی و مقایسه انواع کاربری اراضی زیرمحلات محتشم، کیفیت ابنیه در این زیرمحلات و همچنین شناسایی مراکز زیرمحلات این محله، بناهای شاخص، وجه تسمیه و نوع عملکرد فعلی این مراکز است. این محله قبل از خیابان کشی های جدید که برای ورود خودرو، بافت آن مورد جراحی قرار داده شد، دارای نظام منسجم کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خاص خود بوده است. کاربری های مذهبی ازجمله مسجد و امامزاده وآب انبار در اکثر زیرمحلات وجود دارد و مرکز محلات را تشکیل داده اند. با بررسی وضعیت کاربری زمین شهری، زیرمحلات محتشم، پامنار و میرنشانه، بیشترین درصد مخروبه را در بین زیرمحلات دارند.

کمال الدین علی محتشم کاشانی که به چکامه معروف عاشورایی خود شهره است، در فن شاعری و ترکیب بند جاودانش محصول زمینه هایی از آثار سرایندگان نسل های پیش از خود است. در این جست وجو به بازخوانی اجمالی سه مورد که دارای ظرفیت زمینه سازی کسب دانش شعر و مرثیه از سوی این شاعر آیینی است، پرداخته می شود که عبارت اند از: مولانا حسن کاشی، عارف و شاعر سده های هفتم و هشتم هجری؛ نورالدین حمزه بن علی معروف به آذری اسفراینی، صوفی شیعی کمترشناخته شده سده های هشتم و نهم هجری؛ محمد بن علی بن سلیمان راوندی، نویسنده سنی مذهب، مورخ و شاعر سده ششم هجری. در پایان جست وجو بدین نتیجه نزدیک شده ایم که گرچه بهره جویی محتشم از سروده های حسن کاشی و آذری اسفراینی ناموجه نمی نماید، احتمال تأثیرپذیری شاعر کاشانی از ترکیب بند راوندی،در مرثیه سید فخرالدین علاءالدوله عربشاه را در کنار دو مورد دیگر نمی توان از نظر دور انگاشت؛ بلکه به ملاحظه قدمت بیشتر، شاید دارای توجیه روشن تری هم باشد.