فرآیند تحلیل شبکه فازی

در این مقاله مدل فرآیند تحلیل شبکه ای فازی برای پشتیبانی از فرآیند گزینش تامین کننده در موقعیت های راهبردی پیشنهاد شده است. در آغاز صورت مساله ارزیابی تامین کننده با تلفیق رهیافت تصمیم گیری چند معیاره و فرآیندی پیوندی که شامل پنج مرحله می باشد و از تکنیک فرآیند تحلیل شبکه ای فازی بهره می گیرد فرموله می شود. سپس از TOPSIS تعدیل شده برای رتبه بندی تامین کنندگان با توجه به کارکرد کلی شان استفاده می شود. از فرآیند تحلیل شبکه ای که به تازگی رشد یافته برای محاسبه اوزان نسبی معیارهای چندگانه ارزیابی که از تکنیک گروه اسمی با وابستگی متقابل معیارها به دست آمده است استفاده می شود. برای نمایش توانمندی مدلِ پیشنهادی، مطالعه ای موردی نیز ارائه شده است. مطالعه موردی نشان می دهد که چگونه می توان از این رهیافت برای مساله گزینش راهبردی تامین کننده استفاده نمود.

در سال های اخیر، استفاده از فنون شش سیگما گسترش زیادی داشته است. در دنیای رقابتی امروز شش سیگما می تواند برگ برنده شرکت ها برای بهبود کیفیت و کاهش هزینه ها باشد؛ اما نکته مهم این است که این ابزار باید در سازمان هایی به کار گرفته شود که آمادگی لازم را برای اجرای آن را داشته باشند. آماده نبودن برای اجرای شش سیگما به ناامیدی کارکنان، مقاومت و مخالفت در سطوح مختلف سازمانی و درنهایت شکست پروژه منجر می شود؛ بنابراین در این پژوهش مدلی برای ارزیابی آمادگی شرکت ها برای اجرای شش سیگما ارائه می شود؛ بدین منظور ابتدا شاخص های ارزیابی آمادگی برای اجرای شش سیگما شناسایی و روابط بین این شاخص ها از طریق مدل سازی ساختاری تفسیری تعیین می شود؛ سپس درجه اهمیت و وزن شاخص های تعیین و درنهایت ابعاد ارزیابی آمادگی اجرای شش سیگما رتبه بندی می شود. نتایج نشان می دهد که به ترتیب ابعاد «رهبری و چشم انداز»، «انتخاب درست» و «مدیریت بهبود و فرایند» دارای اهمیت بیشتری هستند.

هدف این پژوهش شناسایی و اولویت بندی عوامل زمینه ساز ارزیابی اثربخش کنترل های داخلی در شرکت های پذیرفته شده بورس اوراق بهادار تهران می باشد. روش انجام پژوهش، استفاده از رویکرد آمیخته اکتشافی (کیفی – کمی) برای جمع آوری داده ها و بهره گیری از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره برای اولویت بندی و وزن دهی عوامل است. برای این منظور، فرآیند پژوهش در سه گام اصلی انجام پذیرفت. در گام اول ، با مطالعه مروری گسترده منابع معتبر در زمینه کنترل های داخلی و با استفاده از رویکرد تحلیل محتوا، شاخص های اولیه پژوهش استخراج گردید. گام دوم ، غربال گری و شناسایی شاخص ها بود. برای این منظور جامعه آماری پژوهش شامل خبرگان مطلع و صاحب نظر حرفه ای و دانشگاهی در حوزه کنترل های داخلی بود که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند تعداد 19 نفر خبره به عنوان نمونه آماری انتخاب و نظرات آنها از طریق پرسشنامه دلفی در طی دو راند و در بازه زمانی سال 1398 جمع آوری و از طریق تکنیک دلفی فازی داده ها تحلیل گردید. نتایج تحلیل این مرحله، غربال و شناسایی 68 شاخص ارزیابی در قالب 8 معیار اصلی بود . در گام سوم، با بهره گیری از پرسشنامه مقایسه زوجی و مبتنی بر دیدگاه خبرگان، از روش فرآیند تحلیل شبکه فازی (FANP)، برای اولویت بندی معیارهای اصلی و شاخص های ارزیابی استفاده شد. یافته های حاصل از اولویت بندی عوامل حاکی از آن است که در بین معیارهای اصلی، ویژگی های حسابرس داخلی مهم ترین عامل در ارزیابی اثربخش کنترل های داخلی است سپس ساختار هیأت مدیره، ویژگی های حسابرس مستقل و عوامل فرآیندی در رتبه های بعدی اهمیت قرار گرفته اند. علاوه بر آن در اولویت بندی شاخص ها نیز، زیرمعیارهای صلاحیت های علمی، حرفه ای و خبرگی کارکنان واحد حسابرسی داخلی و استقلال واحد حسابرسی داخلی از بالاترین درجه اهمیت در ارزیابی اثربخش کنترل های داخلی برخوردارند.

حریق یکی از خطرات مهمی است که مکان های مختلف از جمله ساختمان های بلند را تهدید می کند و شناخت ریسک های حریق و آگاهی از اهمیت آنها میتواند به طور شگرفی حوادث و زیان های جانی و مالی ناشی از آن در ساختمان های بلند را کاهش دهد. در این راستا، هدف اصلی تحقیق حاضر اولویت بندی ریسک های حریق برای ساختمان های بلند با استفاده از مدل ترکیبی مدلسازی ساختاری تفسیری فازی و فرآیند تحلیل شبکه فازی است در این مطالعه 7 ریسک اصلی حریق و 49 ریسک فرعی حریق برای ساختمان های بلند با استفاده از بررسی عمیق تحقیقات گذشته استخراج شدند. براساس نتایج حاصله (ریسک وضعیت مدیریتی ایمنی حریق) (ریسک عملکرد حریق ساختمان) (ریسک تیپ اطفا حریق) (ریسک رفتار انسانی) (ریسک عوامل فاجعه ساز) (ریسک تجهیزات ایمنی حریق در ساختمان) (ریسک تخلیه ایمنی حریق) به ترتیب اهمیت اولویت بندی شدند همچنین با اهمیت ترین ریسک های فرعی عبارتند از : (مقاومت حریق مواد ساختمان) و (جداسازی منطقه دود و منطقه حریق) مطالعه حاضر میتواند جهت توسعه ادبیات ریسک حریق سهم به سزایی داشته باشد و به مهندسان حریق درباره ریسک های حریق برای ساختمان های بلند کمک کند. علاوه بر این، بهلحاظ روششناسی، پژوهش حاضر یک مدل یکپارچه تصمیمگیری چند معیاره فازی را توسعه میدهد که میتواند ضعف ترکیب دو تکنیک مذکور را رفع نماید.