تکواندو

سن نسبی به طور گسترده در زمینه ورزش در رده های پایه در سالهای اخیر مورد بررسی قرار گرفته است. پدیده اثر سن نسبی (RAE) به شناسایی مزایا و معایب سنی نسبی کودکان و نوجوانان متولد یک سال می پردازد. مطالعه حاضر در پی بررسی اثر سنی نسبی در تکواندوکاران ایرانی بود و به بررسی ارتباط سن نسبی با میزان موفقیت تکواندوکاران در زمینه های حضور در لیگ، حضور در تیم ملی و کسب مدال در مسابقات رسمی پرداخته شد. برای انجام این بررسی داده های 1843 تکواندو کار زن و مرد فعال در باشگاه های تکواندو گردآوری شد و به تفکیک جنسیت مورد تحلیل قرار گرفت. ورزشکاران دارای سابقه 10 سال فعالیت بین سال های 2011 تا 2021 وارد مطالعه شدند. اثر سن نسبی مورد توصیف قرار گرفت و برای بررسی ارتباط سن نسبی با متغیرهای موفقیت، از آزمون برازش خی دو استفاده شد. نتیجه تحلیل ها نشان دهنده وجود اثر سن نسبی در تکواندو کاران ایرانی زن (04/0=p) و مرد (02/0=p) ایرانی بود و سن نسبی در مردان نقش معنی داری در حضور یا عدم حضور آن ها در لیگ داشت (02/0=p). این یافته برای زنان (46/0=p) معنی دار نبود. همچنین اثر سن نسبی در میزان موفقیت در کسب مدال (17/0=p) و شانس حضور در تیم های ملی (19/0=p) معنی دار نبود. اثر سن نسبی در در تکواندوکاران ایرانی مانند ورزش پایه در جهان یک مسئله و به نظر می رسد برتری های ناشی از زمان تولد در سال تقویمی یکسان، در مسیر موفقیت نهایی ورزشکاران نقش قابل اعتنایی دارد.

زمینه و هدف: بی تمرینی موجب تغییراتی در پاسخ لاکتات خون و عوامل آمادگی جسمانی می شود. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر سه هفته بی تمرینی بر پاسخ لاکتات خون به تمرین میت زنی و عوامل آمادگی جسمانی مرتبط با تکواندو در دختران نوجوان بود. روش تحقیق: هجده تکواندوکار دختر با میانگین سنی 64/1±13 سال و سابقه ورزشی 05/1±07/6 سال به صورت تصادفی به دو گروه تمرین (9 نفر) و بی تمرین (9 نفر) تقسیم شدند. متغیرهای تحقیق قبل و بعد از سه هفته در هر دو گروه اندازه گیری شدند. گروه بی تمرین در این 3 هفته تمرینات خود را قطع کردند، اما گروه دیگر به برنامه تمرینی خود ادامه دادند. لاکتات خون قبل و بلافاصله بعد از تمرین میت زنی اندازه گیری شد؛ بدین صورت که پس از 20 دقیقه گرم کردن، تمرین میت زدن (تمرین پرقدرت، با شدت زیاد در مدت زمان کم) با 3 تکرار و هر تکرار به صورت 20 ثانیه فعالیت و 20 ثانیه استراحت به اجرا درآمد. هم چنین شاخص های چابکی، توان بی هوازی، توان عضلانی و سرعت عکس العمل با آزمون های معتبر مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر برای بررسی تغییرات درون گروهی و آزمون MANCOVA برای مقایسه بین گروه ها مورد استفاده قرار گرفت و سطح معنی داری 05/0> pدر نظر گرفته شد. یافته ها: در هر دو گروه در پاسخ به تمرینات میت زنی، لاکتات خون به طور معنی داری افزایش معنی داری پیدا کرد (001/0=p)؛ اما این پاسخ بعد از سه هفته  مداخله در نظر گرفته شده، تفاوت معنی داری نداشت (00/1=p). بعد از سه هفته بی تمرینی، متغیرهای توان عضلانی (01/0=p)، چابکی (04/0=p) و توان بی هوازی (01/0=p) بطور معنی داری نسبت به قبل از سه هفته بی تمرینی افت پیدا کرد؛ اما سرعت عکس العمل تغییر معنی داری نداشت (17/0=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد سه هفته بی تمرینی دختران تکواندوکار تغییری در پاسخ لاکتات خون به تمرین میت زنی، و سرعت عکس العمل بوجود نمی آورد، اما موجب افت سایر شاخص های آمادگی جسمانی وابسته به مهارت می شود.

افتخارات اخیر تکواندوی ایران در عرصه بین المللی باعث شده تکواندو در ایران مسیر محبوبیت خود را طی کند و یکی از با اهمیت ترین رشته های ورزشی در ایران می باشد.اما کسب برخی نتایج ضعیف اهمیت بررسی آسیب های موجود در بدنه تکواندوی کشور را آشکار میسازد. از این رو پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تحلیل الگوهای ذهنی خبرگان در خصوص آسیب شناسی مشکلات ورزش تکواندوی استان خراسان رضوی انجام گرفت. این تحقیق بر اساس هدف، از نوع کاربردی، به لحاظ ماهیت توصیفی اکتشافی و به دلیل کاربرد روش شناسی کیو از نوع پژوهش های آمیخته می باشد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه نخبگان رشته ورزشی تکواندو در خراسان رضوی تشکیل می دادند، که از این بین و با توجه نمونه گیری هدفمند و انتخاب دقیق جامعه تحقیق، هر 30 نفر نخبه رشته ورزشی تکواندو به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند.ابزار جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر شامل مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه بود.در بخش مصاحبه از تکنیک های کدگذاری باز و محوری، تلخیص و فیلترگذاری در جهت استخراج داده های خام بهره گرفته شد.همچنین از روش آماری تحلیل عاملی کیو و تحلیل مؤلفه های اصلی استفاده شد.بر پایه نتایج پژوهش، 13 الگوی ذهنی شامل الگوی ذهنی تجربه گرایان، دانش گرایان، جوان گرایان، تخصص گرایان، رقابت گرایان، حامی گرایان، راهبرد-گرایان، مادی گرایان، ارتباط گرایان، زیرساخت گرایان، ساختار گرایان، جهانی گرایان و آموزش گرایان ورزش شناسایی شد؛که در یک نتیجه-گیری کلی میتوان بیان کرد، برای رفع آسیب ها در رشته تکواندو می بایست در درجه اول به ساختار خود این رشته ورزشی در استان خراسان رضوی رجوع کرد و سپس محیط پیرامون و سازمان های وابسته به آن را مورد تحلیل و بررسی قرار داد.

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه مهارت های ذهنی با اضطراب رقابتی و هوش هیجانی در بانوان تکواندوکار لیگ برتر ایران بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه بانوان تکواندوکار شرکت کننده در رده سنی جوانان ( 25-18 سال) دوازدهمین دوره لیگ برتر ایران تشکیل دادند. نمونه آماری به روش سرشماری انتخاب و تعداد 87 نفر پرسشنامه های اضطراب رقابتی مارتنز و همکاران (1990)، مهارت های ذهنی راسل (2010) و هوش هیجانی برادبری و گریوز (2005) را پر کردند. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بوده که به صورت میدانی اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار  SPSS و برای فرضیه های پژوهشی استفاده از آمار توصیفی همبستگی و استنباطی، رگرسیون، همبستگی پیرسون و دوربین واتسون استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل این پژوهش نشان داد که بین مهارت های ذهنی با مولفه خود مدیریتی از هوش هیجانی (r=0//241 ، p>0/05)، اضطراب جسمانی (r= -0/392 ، p>0/05)، اضطراب شناختی (r= -0/352 ، p>0/05)، اعتمادبه نفس (r=0/265 ، p>0/05) رابطه معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که مهارت های ذهنی واجد شرایط پیش بینی خودمدیریتی از هوش هیجانی، اضطراب رقابتی، اضطراب شناختی و اعتمادبه نفس می باشد

این پژوهش با هدف شناسایی عوامل موثر بر جذب استعدادهای ورزش تکواندو دختران انجام شد که روش پژوهش به صورت آمیخته بود. در بخش کیفی برای شناسایی عوامل موثر بر جذب استعداد‌های ورزش تکواندو دختران از مصاحبه استفاده گردید و پس از مصاحبه با 18 نفر از خبرگان ورزش تکواندو داده‌ها به اشباع نظری رسید، سپس از طریق شیوه کدگذاری باز و محتوایی تحلیل داده‌ها انجام شد. جامعه آماری در بخش کمی شامل 181 نفر از ملی‌پوشان استان خراسان رضوی بود و از روش نمونه‌گیری هدفمند استفاده گردید که تعداد نمونه طبق جدول مورگان 91 نفر به دست آمد. جمع‌آوری داده‌ها در بخش کمی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته حاصل از بخش کیفی صورت پذیرفت. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار SPSS نسخه 24 و Amos مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که 4 مقوله اصلی عوامل حمایت مالی، عوامل انگیزشی، توسعه زیر ساخت‌ها و عوامل مدیریتی بر جذب استعدادهای ورزش تکواندو موثر است و شاخص عوامل مدیریتی دارای بالاترین اولویت می‌باشد و همه شاخص‌ها دارای برازش خوبی هستند. با توجه به نتایج پژوهش مسئولین ورزش تکواندو می‌توانند با برنامه‌ریزی مناسب و اتخاذ تصمیمات و تدابیر لازم، استعدادهای این ورزش را جذب نمایند و آینده ورزش قهرمانی در این رشته را درخشان نمایند

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر یک دوره تمرینات بدنی هدف مدار تکواندو بر کارکردهای شناختی کودکان با اختلال یادگیری اجرا شد.روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی که با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفت، 20 نفر از کودکان پسر با اختلال یادگیری با مراجعه به آموزش و پرورش استثنایی شهر مشهد از مراکز اختلال یادگیری انتخاب شدند. در مرحله پیش آزمون، حافظه کاری و بازداری آزمودنی ها به ترتیب توسط آزمون های ان بک و استروپ سنجیده شدند. پس آن، گروه تمرین در برنامه تمرینی منتخب تکواندو به صورت سه جلسه 50 دقیقه ای در هفته، در بازه زمانی چهار هفته شرکت کردند. در هر جلسه پیش از اجرای پروتکل تمرینی از مجموعه بازی های شناختی مغز من استفاده شد. 10 دقیقه اول جلسه، اجرای بازی های شناختی، سپس 10 دقیقه گرم کردن، 30 دقیقه آموزش و تمرین تکنیک های تکواندو و در آخر 10 دقیقه سرد کردن انجام گرفت. طی این مدت، گروه کنترل فعالیت های عادی خود را انجام دادند. در انتها، متغیرهای وابسته مجدداً در مرحله پس آزمون اندازه گیری شدند. به منظور تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد.یافته ها: تمرینات بدنی هدف مدار تکواندو موجب بهبود کارکردهای شناختی در گروه تمرین شد؛ تمامی این تغییرات در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود (0/05>P).نتیجه گیری: تمرینات بدنی هدف مدار تکواندو می تواند به عنوان یک مداخله بر بهبود کارکردهای شناختی این گروه کودکان تأثیرگذار باشد.