هیأت ورزشی

هدف تحقیق حاضر بررسی کارآیی هیأت های ورزشی استان قم و ارتباط آن با منابع ورودی و خروجی این هیأت ها بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و گذشته نگر بود. جامعه آماری تحقیق شامل 41 هیأت ورزشی استان قم بود که به علت کم بودن تعداد جامعه از نمونه گیری کل شمار استفاده گردید. در ضمن داده های مربوط به سال 1392 هیأت ها جمع آوری گردید. به منظور ارزیابی عملکرد هیأت ها از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) استفاده شد. جهت تعیین مناسب-ترین شاخص های ورودی و خروجی از فرم ارزیابی عملکرد هیأت های ورزشی و نظرات 10 تن از متخصصان مدیریت ورزشی استفاده شد. ورزشکاران، بودجه، مربیان و داوران به عنوان شاخص های ورودی و ورزش همگانی، ورزش قهرمانی، رویدادهای ورزشی و فعالیت های آموزشی به عنوان شاخص های خروجی معرفی شدند. به منظور بررسی کارآیی هیأت ها از دو روش CCR و BCC خروجی محور، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، آزمون ویلکاکسون و آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد. همچنین از نرم افزارDEA Solver و SPSS.20 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد، بین ورودی های هیأت های ورزشی با کارآیی CCR ارتباط منفی و معناداری وجود دارد و بین خروجی های هیأت ها با کارآیی CCR ارتباط معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد، بین خروجی ورزش همگانی با کارآیی BCC ارتباط مثبت و معناداری مشاهده شد.

هدف از این تحقیق ارزیابی عملکرد و رتبه بندی هیئت های ورزشی استان قم بود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و گذشته نگر است که اطلاعات به صورت میدانی جمع آوری شد. جامعه آماری تحقیق شامل 41 هیئت ورزشی استان قم بود که به علت کم بودن تعداد جامعه از نمونه گیری کل شمار استفاده گردید. داده های مربوط به سال 1392 هیئت ها جمع آوری گردید. به منظور ارزیابی عملکرد هیئت ها از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA) استفاده شد. برای تهیه چک لیست مورد استفاده در پژوهش جهت تعیین مناسب ترین شاخص های ورودی و خروجی از مبانی نظری، پیشینه های پژوهشی، فرم ارزیابی عملکرد هیئت های ورزشی و نظرات 10 تن از متخصصان مدیریت ورزشی استفاده شد. ورزشکاران، بودجه، مربیان و داوران به عنوان شاخص های ورودی و ورزش همگانی، ورزش قهرمانی، رویدادهای ورزشی و فعالیت های آموزشی به عنوان شاخص های خروجی معرفی شدند. اطلاعات مربوط به مؤلفه های ورودی و خروجی در قالب چک لیست جمع آوری گردید. جهت ارزش گذاری برخی شاخص ها از طیف های سه مقیاسی و چهار مقیاسی لیکرت استفاده شد. به منظور بررسی کارآیی هیئت ها از دو روش CCR و BCC خروجی محور، الگوی رتبه بندی اندرسون پیترسون و آزمون تحلیل حساسیت استفاده شد. همچنین از نرم افزارDEA Solver برای تجزیه و تحلیل کارآیی هیئت ها استفاده شد. نتایج نشان داد، 18 هیئت در هر دو الگوی CCR و BCC، کارآ بودند و 10 هیئت اگرچه در الگوی BCC کارآ بودند ولی در الگوی CCR کارآ نبودند. همچنین نتایج مربوط به رتبه بندی هیئت ها نشان داد، در الگوی CCR، هیئت سه گانه و در الگوی BCC، هیئت نجات غریق کارآترین هیئت بودند.

افتخارات اخیر تکواندوی ایران در عرصه بین المللی باعث شده تکواندو در ایران مسیر محبوبیت خود را طی کند و یکی از با اهمیت ترین رشته های ورزشی در ایران می باشد.اما کسب برخی نتایج ضعیف اهمیت بررسی آسیب های موجود در بدنه تکواندوی کشور را آشکار میسازد. از این رو پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تحلیل الگوهای ذهنی خبرگان در خصوص آسیب شناسی مشکلات ورزش تکواندوی استان خراسان رضوی انجام گرفت. این تحقیق بر اساس هدف، از نوع کاربردی، به لحاظ ماهیت توصیفی اکتشافی و به دلیل کاربرد روش شناسی کیو از نوع پژوهش های آمیخته می باشد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه نخبگان رشته ورزشی تکواندو در خراسان رضوی تشکیل می دادند، که از این بین و با توجه نمونه گیری هدفمند و انتخاب دقیق جامعه تحقیق، هر 30 نفر نخبه رشته ورزشی تکواندو به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند.ابزار جمع آوری اطلاعات در پژوهش حاضر شامل مطالعات کتابخانه ای و مصاحبه بود.در بخش مصاحبه از تکنیک های کدگذاری باز و محوری، تلخیص و فیلترگذاری در جهت استخراج داده های خام بهره گرفته شد.همچنین از روش آماری تحلیل عاملی کیو و تحلیل مؤلفه های اصلی استفاده شد.بر پایه نتایج پژوهش، 13 الگوی ذهنی شامل الگوی ذهنی تجربه گرایان، دانش گرایان، جوان گرایان، تخصص گرایان، رقابت گرایان، حامی گرایان، راهبرد-گرایان، مادی گرایان، ارتباط گرایان، زیرساخت گرایان، ساختار گرایان، جهانی گرایان و آموزش گرایان ورزش شناسایی شد؛که در یک نتیجه-گیری کلی میتوان بیان کرد، برای رفع آسیب ها در رشته تکواندو می بایست در درجه اول به ساختار خود این رشته ورزشی در استان خراسان رضوی رجوع کرد و سپس محیط پیرامون و سازمان های وابسته به آن را مورد تحلیل و بررسی قرار داد.