ترک شغل

یکی از اساسی ترین و مهم ترین شاخص های کلان اقتصادی نرخ بیکاری است و یکی از عوامل مهم و تأثیر گذار بر آن پدیده ترک شغل می باشد. کارشناسان، ترک شغل را به دو دسته ارادی (اختیاری) و غیر ارادی (غیر اختیاری) تقسیم می کنند. تحقیقات بسیاری در ارتباط با اهمیت ترک شغل، مدت زمان بیکاری و هزینه هایی که یافتن شغل جدید به دنبال دارد در دنیا انجام گرفته است؛ اما در ایران تا کنون به علل ترک شغل و تأثیر آن بر بیکاری پرداخته نشده است. بنابراِین، اِین تحقِیق به بررسِی رابطه بِین ترک شغل خود اشتغالان و دستمزد بگیران با علل ارادی و غیر ارادی با استفاده از داده های مقطعی سال 1385 و مدل اقتصادسنجی پروبیت برای اقتصاد اِیران می پردازد. نتایج تحقیق نشان می دهد که عوامل ارادی ترک شغل شامل پائین بودن درآمد، مسائل خانوادگی و مهاجرت با ترک شغل خود اشتغالان رابطه مستقیم دارد. عوامل ارادی دیگر ترک شغل مانند تحصیل یا آموزش و علل غیرارادی مانند تعطیلی دائمی محل کار، فصلی بودن کار، اخراج یا تعدیل نیرو، بازنشستگی، و به پایان رسیدن دوره خدمت وظیفه با ترک شغل خود اشتغالان رابطه معکوس دارند.

هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش رضایت شغلی در ارتباط بین عدالت سازمانی با تمایل به ترک شغل در کارشناسان فدراسیون های ورزشی بود. بدین منظور از پرسشنامه های رضایت شغلی وود (1986)، عدالت سازمانی کیم و لونگ (2007) و تمایل به ترک شغل کامان (1979) استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل کارشناسان فدراسیون ها بود که 210 نفر به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. روایی سازه ابزار تحقیق به روش تحلیل عاملی تأییدی و با استفاده از نرم افزار لیزرل 8.8 تأیید شد. همچنین پایایی ابزار تحقیق به ترتیب 84/0، 87/0، و 86/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از معادلات ساختاری با کاربرد نرم افزار Visual PLS استفاده شد. یافته ها نشان داد، اثر عدالت سازمانی بر رضایت شغلی، معنادار (189/21=t، 775/0β=)، و بر تمایل به ترک شغل غیرمعنادار است (211/0- =t، 016/0-β=). همچنین نتایج حاکی از اثر منفی و معنادار رضایت شغلی بر تمایل به ترک شغل بود (75/4- =t، 520/0-β=). دیگر یافته تحقیق این بود که اثر غیرمستقیم عدالت سازمانی (403/0-=β)، بر تمایل به ترک شغل بیشتر از اثر مستقیم آن است (016/0-β=)، (96/1≤ t value+≤96/1-). پیشنهاد می شود فدراسیون های ورزشی به منظور کاهش تمایل به ترک شغل کارکنان خود، زمینه ارتقای سطح عدالت سازمانی و رضایت شغلی کارکنان خود را فراهم کنند.

هدف پژوهش حاضر تبیین نقش مثبت و منفی منتورینگ در بهبود تسهیم دانش است. به دلیل رقابت شدید بین شرکت های فعال در صنعت بازار سرمایه، جابه جایی زیاد کارکنان مستعد و باتجربه را در این صنعت شاهد هستیم، به همین منظور جهت حفظ و تسهیم دانش در شرکت قبل از ترک پرسنل کلیدی روش منتورینگ پیشنهاد و مورد بررسی قرار گرفت. نمونه آماری این پژوهش کارکنان کلیدی باتجربه و کارشناسان منابع انسانی سه شرکت تأمین سرمایه امین، لوتوس پارسیان و بانک ملت می باشد که با موضوع مورد تحقیق آشنایی دارند. نمونه پژوهش از طریق روش گلوله برفی انتخاب شده است. روش تحقیق نیز کیفی و ابزار گردآوری داده ها مصاحبه می باشد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون استفاده شده است. به طور کلی هدف پژوهش حاضر رسیدن به پاسخ سه سوال مهم ذیل می باشد: 1. موانع تسهیم دانش در سازمان کدام اند؟ 2. راه های اجرای داوطلبانه منتورینگ در سازمان کدام اند؟ 3. چه راهکارهایی جهت پیشگیری از ترک سازمان توسط کارآموز پیشنهاد می کنید؟ با توجه به نتایج به دست آمده، از دیدگاه افراد مصاحبه شونده موانع تسهیم دانش به سه قسمت موانع فردی، سازمانی و فرهنگی تقسیم می شوند. راهکارهای اجرای داوطلبانه منتورینگ در سازمان شامل سه بخش آموزش، جبران خدمات و تعیین متصدی اجرای منتورینگ می شوند. راهکارهای پیشگیری از ترک سازمان توسط کارآموز نیز در چهار بخش طبقه بندی شده است که عبارت است از: استخدام، امتیازات شغلی بعد از منتورینگ، برند سازی و رویه اجرایی منتورینگ.

هدف از این تحقیق بررسی رابطه عدالت سازمانی و حمایت سازمانی ادراک شده با میل به ترک شغل نیروهای دانشگر شرکت ملی حفاری ایران می باشد. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نوع پژوهش در طبقه پژوهش های توصیفی از نوع همبستگی جای می گیرد. جامعه آماری در این پژوهش کارکنان دانش محور سازمان ملی و حفاری اهواز می باشد که از طریق نمونه گیری به شکل هدفمند تعداد 150 نفر از آنها به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند و از طریق پرسشنامه عدالت سازمانی و حمایت سازمانی ادراک شده با ترک شغل نیروهای دانشگر داده های موردنظر پژوهشگر جمع آوری شده اند. پس از گردآوری داده ها همبستگی متغیرهای مستقل یعنی عدالت سازمانی و حمایت سازمانی ادارک شده با متغیر وابسته ترک نیروهای دانشگر مورد بررسی قرار گرفت و رابطه و تأثیر آنها در طول تحقیق مشخص شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که بین متغیرهای پیش بین در پژوهش حاضر با میل به ترک شغل با هر دو روش رگرسیون به روش مکرر و رگرسیون به روش گام به گام همبستگی معنی داری وجود دارد. طبق نتایج حاصل از رگرسیون به روش گام به گام، از میان متغیرهای پیش بین میل به ترک شغل به ترتیب متغیرهای عدالت سازمانی و حمایت سازمانی ادراک شده، پیش بینی کننده برای میل به ترک شغل هست.

بررسی چگونگی شکل گیری تجربه برند کارفرما در ذهن نیروی کار دانشی و تأثیر انتظارات نیروی کار و وعده برند بر شکل گیری تجربه برند کارفرما از دیدگاه نیروی کار دانشی شاغل در شرکت های فعال در بازار کار تهران با روش پژوهش آمیخته.  از نظر هدف، کاربردی و پیمایشی که با تحلیل تم حاصل از 25 مصاحبه با استفاده از نرم افزار Nvivo 10 انجام شده است. سپس با تحلیل مسیر داده های 437 پرسشنامه با نرم افزارهای SPSS 25 و AMOS 24 فرضیات پژوهش آزمون شده است. انتظارات نیروی کار علاوه بر تأثیری که از طریق وعده برند بر تجربه برند دارد؛ بر تجربه برند نیز مستقیم تأثیر دارد. وعده برند علاوه بر تأثیری که از طریق تجربه برند بر تمایل فرد به ترک خدمت دارد؛ مستقیماً نیز بر آن تأثیر دارد. تجربه برند منجر به تمایل فرد به ماندگاری نمی شود؛ ولی وعده برند مستقیم بر تمایل فرد به ماندگاری تأثیرگذار است. الگوی حاصل از تحلیل تم و تحلیل مسیر نشان داد انتظارات نیروی کار و وعده های برند ساختاری سلسله مراتبی دارند و مفهوم تجربه برند کارفرما برای نیروهای کار شامل همسویی بین مجموع تصاویری است که از برند کارفرما در هر برخورد با سازمان در خاطر دارند.

تحقیق پیش رو با هدف تعیین نقش ادراک قلدری سازمانی در ارتباط بین استرس شغلی و تمایل به ترک شغل در کارکنان وزارت ورزش و جوانان انجام گرفت. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی بود و جامعه آماری پژوهش را کلیه کارکنان تمام وقت وزارت ورزش و جوانان تشکیل می داد (700=N). با استفاده از جدول حجم نمونه کرجسی مورگان، تعداد 281 نفر به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه در نظر گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها شامل سه پرسشنامه استرس شغلی پارکر و دکوتیز (1983)، تمایل به ترک خدمت کیم و همکاران (2007) و قلدری سازمانی ایلینویز (2001) بود. روایی پرسشنامه ها به تائید 8 تن از اساتید مدیریت ورزشی رسیده و پایایی آن ها در یک تحقیق مقدماتی بر روی 30 نفر از اعضای جامعه تحقیق و استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه های استرس سازمانی، تمایل به ترک خدمت و قلدری سازمانی 81/0، 88/0 و 79/0 به دست آمد. از روش های آماری توصیفی و استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده استفاده شد و نتایج نشان داد که هر سه متغیر تحقیق و مولفه هایشان، در وزارت ورزش و جوانان به طور معنی داری در وضعیت بالاتر از متوسط قرار دارند و برازش مدل نهایی پژوهش مبنی بر ارتباط معنادار بین استرس شغلی و تمایل به ترک خدمت با توجه به متغیر میانجی قلدری سازمانی معنادار است. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که قلدری سازمانی می تواند به عنوان عاملی در جهت افزایش تمایل به ترک خدمت در اثر استرس شغلی، قلمداد شود؛ لذا پیشنهاد می شود با استفاده از سازوکارهایی چون تدوین قوانین و مقررات ویژه، از بروز یا تشدید قلدری سازمانی کاست.

هدف این پژوهش، تأثیر استرس شغلی و ناامنی شغلی بر قصد ترک شغل به واسطه متغیر میانجی رضایت شغلی ناجیان غریق در شهر اراک    بود. روش تحقیق عّلی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری شامل تمام ناجیان غریق فعال (140 =N) در شهر اراک بود. حجم نمونه بر اساس ماهیت تحقیق 80 نفر از ناجیان فعال شهر اراک بود. در این تحقیق از پرسشنامه های  استرس شغلی خان و همکاران (1964)، امنیت شغلی شغل نیسی و محمودیان (1381)، رضایت شغلی کافمن و فیشمن (1979) و پرسشنامه قصد ترک شغل سیشور (1999) استفاده شد که بعد از تعیین روایی توسط متخصصان، پایایی آن بر اساس میزان آلفای کرونباخ به ترتیب 80/0، 883/0، 872/0 و 717/0 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از روش حداقل مربعات جزئی و نرم افزار اسمارت پی.ال.اس استفاده شد. مهم ترین یافته-های تحقیق نشان داد که ناامنی شغلی بر قصد ترک شغل اثر مثبت و معناداری دارد و استرس شغلی بر رضایت شغلی اثر منفی و معناداری دارد. ناامنی شغلی، 67% از قصد ترک شغل را پیش بینی می کنند و استرس شغلی 58% از رضایت شغلی را پیش بینی می کند. استرس شغلی بر قصد ترک شغل و نیز رضایت شغلی بر  قصد ترک شغل تأثیر مثبت دارد ولی این تأثیر معنادار نبود و رضایت شغلی به عنوان متغیر میانجی نتوانسته است قصد ترک شغل را پیش بینی کند.

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر ابعاد سرمایه فرهنگی بر ترک شغل کارکنان وزارت ورزش و جوانان کشور با توجه به کژتابی سازمانی ادراک شده می باشد. سه سازه اصلی که در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته اند عبارتند از: سرمایه فرهنگی، ترک شغل کارکنان، کژتابی سازمانی ادراک شده. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر روش، همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق کارکنان وزارت ورزش و جوانان می باشد. نمونه گیری به روش تصادفی طبقه بندی بود. حجم نمونه نیز با توجه به فرمول کوکران برابر 256 نفر بود. برای گردآوری داده ها از روش میدانی و پرسشنامه استفاده شد. ضریب آلفای کرونباخ متغیرهای تحقیق بیش از 7/0 بود در نتیجه پایایی مورد تایید است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که سرمایه فرهنگی بر ترک شغل تأثیر معناداری ندارد ، ضریب همبستگی پیرسون برابر است با: 607/0- . همچنین مشخص گردید که کژتابی سازمانی بر ترک شغل با ضریب همبستگی 652/0 تأثیر دارد و در عین حال نقش متغیر میانجی را بین متغیرهای سرمایه فرهنگی و ترک شغل دارد. بنابراین سرمایه فرهنگی به صورت غیر مستقیم بر ترک شغل اثر گذار است. برازش داده ها به مدل برقرار است و همگی شاخص ها دلالت بر مطلوبیت مدل معادله ساختاری دارند. از این رو پیشنهاد می گردد انتخاب افراد توسط مدیران متناسب با شغل صورت بگیرد و با ایجاد شرایطی امن برای فرد با جلوگیری از بروز کژتابی در سازمان از ترک شغل افراد جلوگیری گردد.