فیلترهای جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۱ تا ۶۰ مورد از کل ۹۷ مورد.
مقاومت آیتالله گلپایگانی در برابر ساواک
حوزه‌های تخصصی:
سفارت آمریکا و سقوط مصدق
حوزه‌های تخصصی:
دوست خوب شاه
کمی هم به «آوینی» فکر کنید (چند کلمه درباره ی تفاوت های آوینی این روزها با آوینی چهارده سال پیش)
دولت امینی و اصلاحات پیشنهادی آمریکا(مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
حوزه‌های تخصصی:
نسبت مدرس وامام
منبع:
شاهد یاران ۱۳۸۶ شماره ۲۵
حوزه‌های تخصصی:
گفت و گو و خاطرات: سیاست خارجی آمریکا در ایران از ملی شدن صنعت نفت تا پیروزی انقلاب اسلامی
حوزه‌های تخصصی:
بحران کانال سوئز «جنگ 1956 بین اعراب و اسرائیل» و سیاست ایران در قبال آن
حوزه‌های تخصصی:
روابط با آتاتورک و جانشینانش
منبع:
زمانه ۱۳۸۴ شماره ۴۰
حوزه‌های تخصصی:
امپراتوری عثمانی، از اهمیت و جایگاه ویژه ای در روابط خارجی ایران برخوردار بود. توسعه طلبیهای امپراتوری سنی عثمانی، در کنار قدرت گرفتن صفویان شیعی در ایران، به تدریج این دو قدرت بزرگ آن زمان را رویاروی یکدیگر قرار داد. درگیریها و جنگهای متعددی میان دو کشور به وقوع پیوست و در نتیجه این جنگها، معاهدات و قراردادهای مهمی منعقد گردیدند که در تاریخ روابط دو کشور نقش اساسی ایفا می کنند. مهمترین نقطه عطف، شکل گرفتن سلطنت پهلوی در ایران و حکومت کمال آتاتورک در کشور جدید ترکیه بود که این دو کشور را در فرایند نظم جهانی دوشادوش یکدیگر قرار داد و این همگرایی علیرغم پابرجاماندن بسیاری از اختلافات، تا پایان سلطنت پهلوی ادامه داشت. نزدیکی و شباهت رضاخان و آتاتورک به یکدیگر و خواست دول قدرتمند، باعث گردید ایران و ترکیه از مخاصمه و جنگجویی علیه یکدیگر به همگرایی و دوستی تمایل یابند و اگرچه سایه سوءظن و بدگمانی همچنان بر روابط خارجی دو کشور حاکم بود، اما از هم پیمانی و همراهی آنها با یکدیگر در حمایت از منافع غرب چیزی نمی کاست. در مقاله زیر روابط تاریخی دو کشور ایران و ترکیه، به ویژه در دوره حکومت پهلوی اول و دوم، مورد بررسی قرار گرفته است.
روابط امنیتی - اطلاعاتی ایران و اسرائیل
حوزه‌های تخصصی:
تاریخچه شنیدنی مستشاران امریکایی در ایران
منبع:
یاد ۱۳۸۳ شماره ۷۳ و ۷۴
حوزه‌های تخصصی:
روابط ایران و امریکا
منبع:
یاد ۱۳۸۳ شماره ۷۳ و ۷۴
حوزه‌های تخصصی:
مداخله انگلستان و آمریکا برای براندازی نهضت ملی ایران - تیر و مرداد ماه سال 1332
حوزه‌های تخصصی:
کنفرانس گوادلوپ و انقلاب ایران
منبع:
زمانه ۱۳۸۱ شماره ۳ و ۴
حوزه‌های تخصصی:
دی ماه 1357 در حالی آغاز شد که بسیاری از مناطق جهان دستخوش آشفتگی، آشوب وبحران سیاسی بود. از آنجا که این اوضاع نابسامان، آینده ای تیره و تار را متصور می کرد، دولت های متحد غربی را به واکنش برانگیخت تا مشترکاً راهبرد و راهکار جدیدی را برای رویارویی با تحولات جهانی و رویدادهای بزرگ بین المللی ترسیم کنند. یکی از این مسایل مهم و حیاتی که اهمیت ویژه ای برای دولت های غربی داشت، انقلاب ایران بود که به طور فزاینده ای در حال گسترش بود و رژیم پهلوی و محمدرضا شاه را دچار بحران عظیم و پیچیده ای کرده بود. نویسنده در این نوشتار یکی از هم اندیشی های دولت های غربی برای حفظ منافع خود در ایران را مورد بررسی قرار داده است. آنچه باید مورد توجه قرار گیرد، برگزاری و نتایج حاصله از این کنفرانس هیچ نقشی در عزم ملت ایران برای سرنگونی رژیم ستمشاهی و نیز استقلال و آزادی نداشت و از موضع کاملاً انفعالی دولت های غربی حکایت داشت.