درخت حوزه‌های تخصصی

روح خلاق ( روح انتزاعی ) آرزو و اشتیاق درونی و ارزشی نو را در انسان بر می انگیزد که منجر به کوشش آگاهانه یا ناآگاهانه انسان برای یافتن فرمی مادی برای بیان فرم روحانی می شود که به تحول و تعالی می انجامد . روح خلاق درون ماده نهفته است . مطلق را نمی توان در فرم (‌مادی گری ) یافت . فرم همواره موقتی و به عبارتی نسبی است . « فرم ،‌بیان بیرونی محتوای درونی است ». برای هر هنرمند ، فرم او یا شیوه بیان خودش بهترین است که بدان تجسم می بخشد ...

یکی از عناصر زیبایی شناسی در آثار نگارگری ایران، علاوه بر ترکیبات حیرت انگیز و مسحورکننده رنگ و تقسیمات هندسی مکان و اشکال، نور است. همان طور که در صور نگارین نقاشی ایرانی مشاهده می شود، سطوح دو بعدی رنگین فاقد سایه و سایه روشن، حاکی از تصویر فاقد منبع نور واحد است. عدم حضور سایه در این آثار نشان می دهد که نوری فراگیر و بسیط سراسر تصویر را فرا گرفته است. تصویر، جهانی مملو از نور را افتتاح کرده است. دیدگاه نگارگر ایرانی همواره از نظریه غلبه نور بر تاریکی و ظلمت، تبعیت می کند. در نگارگری ایرانی- اسلامی، این منظر معطوف به کلام الهی است که در سوره نور فرموده است : الله نور السموات و الارض. با بررسی پیشینه رویکرد ایرانیان قدیم به نور، پیوستگی زنجیرواری بین اندیشه های نگارگر مسلمان ایرانی با تفکرات و آیین های دینی قبل از اسلام همچون حکمت مزدایی (حکمت فهلوی) و اندیشه های مانی پیامبر، مشاهده می شود. تداوم این نگرش را در فلسفه و تفکر دوران اسلامی نیز می توان مشاهده کرد.

بشر از شروع تاریخ ، بنابر متقضیات زندگی علایمی را بر روی بدن خود رسم کرده ، این امر در هر قسمت از جهان به شیوه و آیین مرسوم خود انجام می پذیرفت . بسیاری از این نقش ها زیبایی و جذابیت خاصی داشتند که هنوز هم در میان قبایل بدوی ، بربرها و سرخ پوستها ، آفریقایی هندی ها این گونه نقوش رواج دارد . گاه علایمی به صورت نماد واحد در می آمد و یا قبیله ای را از روی رنگم مورد استفاده آنان بر بدن و صورت می شناختند . در هر حال نقاشی یا خالکوبی بر بدن را می توان در اکثر نقاط جهان جستجو نمود ...