آذر پاکدامن ساوجی

مقدمه: پژوهش های پیشین اغلب، اثر آموزش مهارت های زندگی بر متغیرهای روان شناختی را بررسی کرده اند و به اثر این آموزش ها بر متغیرهای تحصیلی کمتر توجه کرده اند. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کلاس سوم راهنمایی شهرستان پیرانشهر انجام شده است. روش: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. از بین دانش آموزان کلاس سوم راهنمایی شهرستان پیرانشهر در سال تحصیلی ۸۹-۱۳۸۸، ۱۴۵ نفر شامل ۷۷ پسر و ۶۸ دختر، به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب و در دو گروه شامل ۷۴ نفر آزمایش و ۷۱ نفر کنترل جایگزین شدند. پیش و پس از آموزش، هر دو گروه به پرسش نامه «انگیزش پیشرفت هرمنس» (۱۹۷۰) پاسخ دادند؛ سپس مداخله آزمایشی یعنی ارائه آموزش مهارت های زندگی، به گروه آزمایشی ارائه شد. معدل نمرات نوبت اول و دوم دانش آموزان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیل هم پراکنش تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تأثیر معنادار داشته (01/0P<) و تأثیر این آموزش ها بر دانش آموزان دختر و پسر یکسان است. بحث: با توجه به نقش و اهمیت مهارت های زندگی، آموزش این مهارت ها باید به یکی از مؤلفه های برنامه درسی در مدارس و در کل دوره های تحصیلی تبدیل شود.

چکیده هدف مطالعه حاضر مقایسه میزان استفاده ازراهبردهای یادگیری خود تنظیم(راهبردهای انگیزشی و یادگیری) در بین دانشجویان دوره های آموزشی حضوری و الکترونیکی بود. بدین منظور، 394 n= دانشجو (207 نفر از دوره حضوری و 187 نفر از دوره الکترونیکی) به شیوه نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه خود-گزارش دهی راهبردهای انگیزشی برای یادگیری(MSLQ)به صورت انفرادی پاسخ دادند. این پرسشنامه که 15 راهبرد یادگیری خودتنظیم را اندازه گیری می کند از روائی و اعتبار مناسبی برخوردار است و ضرایب همسانی درونی (آلفای کرونباخ) نیز از این ویژگی های فنی مجموعه مقیاس ها حمایت کرد. یافته ها نشان داد که دانشجویان دوره های الکترونیکی از لحاظ به کارگیری راهبردهای یادگیری خودتنظیم متفاوت از دانشجویان دوره های حضوری عمل می کنند. نتایج تحلیل های پیگیری حاکی از برتری دانشجویان دوره های الکترونیکی در استفاده از جهت گیری بیرونی نسبت به هدف و ارزش تکلیف، و در عین حال اضطراب امتحان بالاتر، به عنوان مقیاس های مولفه راهبردهای انگیزشی نسبت به دانشجویان دوره های حضوری بود. همین برتری نیز در استفاده از راهبردهای مرور ذهنی، بسط دهی، تفکر انتقادی،کنترل فراشناختی، مدیریت زمان و محیط مطالعه و تنظیم تلاش به عنوان مقیاس های مولفه راهبردهای یادگیری مشاهده شد. به طور کلی، یافته ها از این ایده که آموزش الکترونیکی نسبت به آموزش حضوری بیشتر یادگیرنده محور و سازا گراست حمایت کرد.