محمود احمدزاده

مقدمه: پژوهش های پیشین اغلب، اثر آموزش مهارت های زندگی بر متغیرهای روان شناختی را بررسی کرده اند و به اثر این آموزش ها بر متغیرهای تحصیلی کمتر توجه کرده اند. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کلاس سوم راهنمایی شهرستان پیرانشهر انجام شده است. روش: این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل است. از بین دانش آموزان کلاس سوم راهنمایی شهرستان پیرانشهر در سال تحصیلی ۸۹-۱۳۸۸، ۱۴۵ نفر شامل ۷۷ پسر و ۶۸ دختر، به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب و در دو گروه شامل ۷۴ نفر آزمایش و ۷۱ نفر کنترل جایگزین شدند. پیش و پس از آموزش، هر دو گروه به پرسش نامه «انگیزش پیشرفت هرمنس» (۱۹۷۰) پاسخ دادند؛ سپس مداخله آزمایشی یعنی ارائه آموزش مهارت های زندگی، به گروه آزمایشی ارائه شد. معدل نمرات نوبت اول و دوم دانش آموزان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی مورد استفاده قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و تحلیل هم پراکنش تحلیل شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تأثیر معنادار داشته (01/0P<) و تأثیر این آموزش ها بر دانش آموزان دختر و پسر یکسان است. بحث: با توجه به نقش و اهمیت مهارت های زندگی، آموزش این مهارت ها باید به یکی از مؤلفه های برنامه درسی در مدارس و در کل دوره های تحصیلی تبدیل شود.