مرتضی راستی برزکی

پیشینه و اهداف: همکاری میان دولت و شرکت های بیمه به عنوان یکی از مهم ترین موضوعات در بهینه سازی خدمات بیمه ای و سیاست گذاری های کلان اقتصادی مطرح است. تصمیمات کلیدی مانند قیمت گذاری، اعمال تخفیف و سطح خدمت دهی می تواند نقشی اساسی در سودآوری شرکت های بیمه، رضایتمندی مشتریان و منافع دولت ایفا کند. با وجود تحقیقات پیشین در زمینه ساختارهای همکاری و بازی های اقتصادی، مطالعات کمتری به مقایسه ساختار بازی نش و بازی استکلبرگ در تصمیم گیری های مشترک میان دولت و شرکت های بیمه پرداخته اند. هدف این مطالعه بررسی این همکاری در چهارچوب بازی های اقتصادی و تعیین میزان بهینه تخفیف و قیمت گذاری برای افزایش سودآوری و رضایتمندی مشتریان است. روش شناسی: این مطالعه با استفاده از رویکرد استنتاج پس رو انجام شد. ابتدا مسئله شرکت های بیمه با فرض تصمیم گیری هم زمان و مستقل در قالب بازی نش تحلیل شد. سپس نتایج حاصل به عنوان ورودی در ساختار بازی استکلبرگ میان دولت و شرکت های بیمه استفاده شد. جامعه پژوهش شامل دو شرکت بیمه در تعامل با دولت است که با تصمیم گیری درباره قیمت گذاری، تخفیف و سطح خدمت دهی مواجه اند. داده ها با استفاده از مدل های ریاضی و تحلیل های نظری در بازی های اقتصادی جمع آوری و پردازش شدند. ابزارهای محاسباتی شامل تحلیل های عددی برای بررسی سود بهینه و میزان رضایتمندی مشتریان بود. یافته ها : نتایج نشان داد که در ساختار بازی نش، شرکت ها به دنبال به حداکثر رساندن سود خود به صورت مستقل هستند، درحالی که در بازی استکلبرگ، هماهنگی میان دولت و شرکت های بیمه به نتایج بهتری منجر می شود. بهینه سازی میزان تخفیف در بازی استکلبرگ باعث افزایش سود شرکت های بیمه و دولت شد. محاسبات نشان داد که با هماهنگی بیشتر، می توان قیمت تمام شده بیمه نامه ها را کاهش داد که این امر به افزایش سطح رضایتمندی مشتریان منجر شد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که همکاری و هماهنگی میان دولت و شرکت های بیمه از طریق ساختار بازی استکلبرگ می تواند به نتایج بهینه تری نسبت به تصمیم گیری های مستقل در بازی نش منجر شود. به کارگیری تخفیف بهینه نه تنها سود طرفین (دولت و شرکت های بیمه) را افزایش می دهد، بلکه موجب افزایش رضایتمندی مشتریان از قیمت خدمات بیمه ای می شود. پیشنهاد می شود در سیاست گذاری های کلان بیمه ای، توجه بیشتری به ساختارهای هماهنگی و تخفیف بهینه شود. از محدودیت های پژوهش می توان به نبود داده های واقعی در برخی از مراحل اشاره کرد که می تواند در مطالعات آتی تکمیل شود.

شرکت های فن آور در محیط رقابتی پیچیده امروزی، نیاز به خلق نوآوری فن آورانه به صورت مستمر دارند. آن ها در طول زمان، تحت تأثیر فشارهای ذی نفعان فعال در زیست بوم نوآوری ملزم به پیاده سازی نوآوری فن آورانه سبز هستند. مهم ترین ذی نفعان حاضر در زیست بوم نوآوری شامل شرکت های فن آور، استارت آپ ها، شتاب دهنده ها و مراکز رشد، مصرف کننده نهایی و دولت می-باشند. ازاین رو، با توجه به ماهیت پویای مسئله، مدیریت یکپارچه چالش های احتمالی امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. در این مقاله سعی شده است پس از شناسایی مهم ترین چالش های زیست بوم نوآوری فن آورانه سبز با رویکردی کیفی، تعاملات بین عناصر فعال بررسی و رفتار متغیرهای اصلی مسئله در قالب حلقه های بازخوردی مورد تجزیه وتحلیل قرار گیرد. نتایج حاصله در قالب زیرسیستم-های سه گانه، حلقه های بازخوردی مهم را شناسایی و پس از تعیین قطبیت آن ها، پویایی های زیست بوم نوآوری فن آورانه سبز را تشریح می نماید. نحوه تعاملات بین ذینفعان و شرایط حاکم بر ساختار سیستم و نیز مداخله دولت می تواند در مدیریت چالش های مربوطه و تعادل سیستم در بلندمدت اثرگذار باشد.

در این مقاله مسأله یکپارچه زمان بندی تولید و توزیع سفارش ها در حالت تک مشتری برای سیستم تولیدی «تولید برای سفارش» در یک زنجیره تأمین بررسی شده است. یک تولیدکننده nسفارش از یک مشتری دریافت می کند. سفارشات لازم است توسط یک ماشین پردازش و در قالب دسته هایی به مشتری ارسال شود. ارسال دسته ایِ سفارش ها منجر به کاهش هزینه های ارسال می شود؛ اما ممکن است موجب افزایش تأخیر بعضی از سفارش ها شود. هدف تعیین توالی پردازش کارها و تعیین دسته بندی آنها برای ارسال است؛ به طوری که مجموع وزنی تأخیر کارها و هزینه های ارسال کمینه شود. مسئله به طور قوی NP-hard است. در این مقاله، مدل خطی مختلط به همراه روش های بهینه سازی کلونی مورچگان و سیستم مورچه نخبه گرا برای حل مسأله گفته شده ارائه شده است. به منظور بررسی کارایی این دو روش، تست های محاسباتی با رویکرد طراحی آزمایش ها به صورت کامل انجام شده است و تحلیل نتایج با به کارگیری تکنیک آنالیز واریانس صورت گرفته است. نتایج تست محاسباتی، کارایی روش ACS را نشان می دهد. همچنین وضعیت عملکرد روش ACS برای گروه های مختلف و پارامترهای مسئله، تجزیه و تحلیل شده است.

هر ساله تعداد زیادی از مردم بر اثر تصادفات رانندگی در جاده های کشور متحمل خسارات سنگین و بعضاً غیر قابل جبران می شوند. این امر باعث شده تا دست اندرکاران حمل و نقل، تمرکز ویژه ای بر موضوع ایمنی راه ها داشته باشند. اما آنچه در این بین اهمیت دارد این است که در راستای ارتقای ایمنی جاده ها در چه مواردی باید سرمایه گذاری نمود. به همین منظور در این مقاله به بررسی عوامل مهم اثرگذار در ایمنی راه های کشور با استفاده از رویکرد تجزیه و تحلیل چندمتغیره پرداخته شده است. بنابراین ابتدا متغیرهای تأثیرگذار بر وضعیت ایمنی راه های کشور مشخص شده و سپس عوامل اصلی مؤثر با استفاده از روش تحلیل عاملی تعیین شده اند. سپس استان های کشور با در نظر گرفتن امتیاز عامل های به دست آمده و بر اساس یک شاخص کلی رتبه بندی شده اند. در نهایت نیز روند تغییرات شاخص کل برای برخی استان های کشور از سال 1387 تا 1392 بررسی و تحلیل شده است.

هدف از این پژوهش ارائه دو روش جدید برای حل مسائلی با برهم کنش بین معیارها در مسائل تصمیم گیری با معیارهای چندگانه است. از آنجا که معیارهای مورد ارزیابی در مسائل تصمیم گیری با معیارهای چندگانه، ممکن است بر یکدیگر تأثیر داشته باشند، نیاز به روش هایی که تأثیرات متقابل را لحاظ کند، ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش ضمن معرفی و دسته بندی اثرهای متقابل بین معیارها، به معرفی دو روش جدید در این زمینه پرداخته می شود. روش های جدیدی که در این مقاله معرفی می شود مربوط به حل مسائلی با برهم کنش بین معیارهاست. برهم کنش بین معیارها به دسته ای از آثار متقابل بین معیارها گفته می شود. در حال حاضر دو روش برای حل مسائل دارای برهم کنش بین معیارها ارائه شده است که نشان دهنده ضعف روش های حل برای این بخش از مسائل تصمیم گیری است. در این مقاله نیز دو روش جدید برای حل این گونه مسائل ارائه می شود. رویکرد روش های جدید ارائه شده، اثر دادن برهم کنش های موجود در ماتریس تصمیم است. نتایج به دست آمده بیان کننده کارایی روش های ارائه شده در حل مسائل است.