سید حمید آتش پور

سید حمید آتش پور

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۲۱ تا ۴۰ مورد از کل ۷۴ مورد.
۲۴.

مطالعه مقایسه ای ویژگی های شخصیتی و جمعیت شناختی رانندگان متخلف و غیرمتخلف شهراصفهان (پس از اجرای قانون جدید راهنمایی و رانندگی 1390)(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: پنج عامل بزرگ شخصیت تخلفات رانندگی ویژگی های جمعیت شناختی (دموگرافیک).

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۷۲۷ تعداد دانلود : ۸۹۲
پژوهش حاضر به منظور بررسی و مقایسه پنج عامل بزرگ شخصیت و ویژگی های جمعیت شناختی (دموگرافیک) بین رانندگان متخلف و غیرمتخلف در شهر اصفهان به طور علّی – مقایسه ای انجام شد. تعداد نمونه ها که به طور در دسترس انتخاب شده، متشکل از 300 نفر در دو گروه 150 نفره از رانندگان متخلف و غیرمتخلف بودند که در شهر اصفهان به مدت حداقل سه سال رانندگی کرده بودند. برای سنجش پنج عامل بزرگ شخصیتی از پرسشنامه فرم کوتاه نئو ( NEO-FFI ) و برای سنجش ویژگی های شخصیتی از پرسشنامه دموگرافیک (سن، جنس، سال های تحصیلات رسمی، وضعیت تأهل و سطح اقتصادی، نوع خودرو و سال های تجربه رانندگی) استفاده شده است. پس از کنترل متغیرهای جمعیت شناختی، برای مقایسه ویژگی های شخصیتی (پنج فاکتور شخصیت) رانندگان متخلف و قانون مدار از آزمون t مستقل دوگروهی (همراه با آزمون بررسی همسانی واریانس ها- لوین) استفاده شده است. در ویژگی های شخصیتی روان رنجور خویی، برون گرایی و با وجدان بودن تفاوت معنادار آماری بین دو گروه حاصل شد، اما بین گروه های رانندگان متخلف و غیرمتخلف از نظر گشودگی به تجربه و توافق پذیری تفاوت معناداری وجود نداشت . به منظور بررسی تفاوت نسبت افراد غیرمتخلف و متخلف با توجه به نوع خودرو، سطح تحصیلات، سطح اقتصادی، تأهل و جنسیت از آزمون خی دو استفاده شده است برای مقایسه میانگین سنی رانندگان غیر متخلف و متخلف از آزمون t مستقل دوگروهی (همراه با آزمون بررسی همسانی واریانس ها- لوین) استفاده شده است. در ویژگی های جمعیت شناختی نتایج بدین شرح است : بین نوع خودرو و جنسیت در رانندگان متخلف و غیرمتخلف تفاوت وجود نداشت، اما بین میانگین سنی، سطح تحصیلات و سطح اقتصادی وضعیت تأهل رانندگان غیرمتخلف و متخلف تفاوت به دست آمد.
۲۵.

مقایسه اثربخشی تلفیق روش سیستمی ساختاری با روش راه حل محور برتعارضات زناشویی، مرزها و مثلث سازی زوجین(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: سیستمی ساختاری راه حل محور تعارضات زناشویی مرزها مثلث سازی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۶۹۶ تعداد دانلود : ۴۷۷
هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی تلفیق روش سیستمی ساختاری در مقایسه با روش راه حل محور با روش سیستمی بر تعارضات زناشویی، مرزها و مثلث سازی زوجین شهر اصفهان انجام شد. روش پژوهش: پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری کلیه زوجین متأهل و دارای تعارض شهر اصفهان در سال 98-99 بود که از بین آنان 30 زوج به شکل در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه 10 زوج) قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش مقیاس تعارضات زناشویی ثنایی و همکاران (1375) و مرزها و مثلث سازی دهقانی و یوسفی (1398) بود. گروه آزمایش روش تلفیق روش سیستمی ساختاری برگرفته از شیرزادی و همکاران (1398) و گروه آزمایشی روش راه حل محور برگرفته از بسته آموزشی یوسفی (1399) به مدت هشت جلسه 90 دقیقه ای را دریافت کردند. داده ها با استفاده از واریانس اندازه های مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد روش تلفیق روش سیستمی ساختاری و روش راه حل محور بر بهبود تعارضات زناشویی (29/178=F و 01/0>P)، مثلث سازی (612/5=F و 01/0>P) و مرزهای خشک (29/178=F و 01/0>P) مرزهای منعطف (67/905=F و 01/0>P) و مرزهای بی بندوبار (15/202=F و 01/0>P) مؤثر هستند. نتایج آزمون توکی نشان داد که روش تلفیقی از روش سیستمی بر متغیرهای وابسته اثربخش تر است و این تأثیر در مرحله پیگیری پایدار گزارش شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاضر می توان گفت برای بهبود تعارضات زناشویی، مثلث سازی و ابعاد مرزها از روش تلفیقی بهره گرفت؛ هر چند هر دو روش تأثیرپذیری خود را نشان دادند.
۲۸.

تاثیر آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل بر شادکامی مردان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره و فرهنگسراها(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: شادکامی تحلیل رفتار متقابل مردان متأهل

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۶۱۷ تعداد دانلود : ۷۹۶
Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تحلیل رفتار متقابل بر شادکامی مردان متأهل مراجعه کننده به مراکز مشاوره و فرهنگسراهای شهر اصفهان انجام شد. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی به صورت طرح پیش آزمون پس آزمون با دو گروه آزمایش و گروه کنترل بود. نمونه پژوهش از بین 114 متقاضی شرکت در آموزش گروهی به صورت تصادفی انتخاب و در سه گروه گمارده شدند: دو گروه آزمایشی شامل: گروه اول 15 نفر از مردان که به همراه همسر خود در آموزش گروهی شرکت کرده بودند و گروه دوم 15 نفر از مردان که بدون حضور همسر خود در آموزش گروهی شرکت کرده بودند و گروه کنترل شامل گروه مردانی که در فهرست انتظار قرار گرفتند. از همه افراد سیاهه شادکامی آکسفورد (آرجیل، مارتین و کروسلند، 1989) گرفته شد. گروه های آزمایشی تحت 10 جلسه آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل قرار گرفتند. نتایج با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری و آزمون بونفرونی تجزیه و تحلیل شد و نشان داد که آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل در افزایش شادکامی کلی گروه های آزمایش نسبت به گروه کنترل مؤثر بود (01/0P <)، و بین گروه آزمایش 1 و گروه آزمایش 2 در میزان شادکامی تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0P >). نتیجه گیری: آموزش گروهی تحلیل رفتار متقابل بخوبی موجب افزایش رضایت از زندگی، لذت، عزت نفس، آرامش، کنترل و کارآمدی مردان متأهل شرکت کننده در گروه های آزمایشی نسبت به گروه کنترل شد و افزایش شادکامی آن ها را دربرداشت.
۳۰.

مقایسه شاخص های روانی افراد مبتلا به سندرم قلب شکسته، حمله قلبی و افراد سالم(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: ویژگی های شخصیتی سندرم قلب شکسته حمله قلبی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۵۵۰ تعداد دانلود : ۸۳۴
هدف از این تحقیق، مقایسه شاخص های روانی افراد مبتلا به سندرم قلب شکسته، حمله قلبی و افراد سالم بوده است. این مطالعه توصیفی از نوع علّی مقایسه ای بود و نمونه آماری شامل تعداد 180 نفر در سه گروه: افراد مبتلا به سندرم قلب شکسته (60 نفر)، بیماران دارای حمله قلبی (60 نفر) که دو گروه مذکور به بخش قلب بیمارستان های سینا، خورشید، الزهرا و چمران اصفهان مراجعه می نمودند، به شیوه نمونه در دسترس انتخاب شدند و افراد سالم (60 نفر) (متناسب با ویژگی های جمعیت شناختی دو گروه قبلی) که به شیوه تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. ابزار تحقیق عبارت است از: 1. آزمون SCL-90-R و 2. چک لیست علائم سندرم قلب شکسته؛ 3. نظر پزشک متخصص به منظور تشخیص حمله قلبی. داده های حاصل با کمک نرم افزار آماری spss.12 با استفاده از آزمون مانوا تحلیل شد و نتایج نشان داد؛ در مقایسه ویژگی های scl-90-R، تنها بین میزان روان پریشی (01/0 P<)، پرخاشگری و ترس مرضی (05/0 P<) در سه گروه مورد مطالعه، تفاوت معنی داری وجود داشت؛ به طوری که این سه شاخص در افراد دارای سندرم قلب شکسته، بالاتر از دو گروه افراد سالم و بیماران دارای حمله قلبی بود..
۳۸.

بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی با حوادث شغلی و کیفیت خواب رانندگان جاده ای شهر اصفهان در سال 1390(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: ویژگی های شخصیتی کیفیت خواب حوادث جاده ای

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۳۱۸ تعداد دانلود : ۷۷۸
هدف اصلی این پژوهش، ارتباط ویژگی های شخصیتی با حوادث شغلی و کیفیت خواب در رانندگان جاده ای شهر اصفهان بود. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه رانندگان جاده ای شهر اصفهان در سال 1391 بود که از بین آنها تعداد 140 راننده کامیون،110 راننده اتوبوس و 50 راننده تاکسی برون شهری به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق عبارت بود از: 11.پرسشنامه جمعیت شناختی؛ 2.پرسشنامه پنج عامل عمده شخصیت NEO- FFI ؛ 3. پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ( PSQI ). همچنین، برای تحلیل داده ها از تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد و نتایج نشان داد؛ روان رنجوری (01/0 P< )، پذیرا بودن و سازگاری (05/0 P< ) قادر به پیش بینی معنادار کیفیت خواب است؛ ضمن آنکه روان رنجوری (05/0 P< ) قادر به پیش بینی حوادث بود.
۳۹.

رابطه عوامل شخصیت و خودکارآمدی عمومی با امید عاملی و راهبردی به درمان در معتادان(مقاله علمی وزارت علوم)

کلیدواژه‌ها: عوامل شخصیت خودکارآمدی عمومی امید عاملی به درمان امید راهبردی به درمان

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۳۰۵ تعداد دانلود : ۷۲۱
هدف: هدف این پژوهش تعیین رابطه عوامل شخصیت و خودکارآمدی عمومی با امید عاملی و امید راهبردی به درمان بود. روش: تعداد 350 نفر از معتادان خود معرف به مراکز درمانی شهر اصفهان، به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب و به وسیله پرسشنامه های شخصیتی نئو، خودکارآمدی عمومی شرر و مادوکس و امیدواری اشنایدر مورد ارزیابی قرارگرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد بین عوامل شخصیت و خودکارآمدی عمومی با امید به درمان همبستگی وجود دارد. همچنین ابعاد روان رنجورخویی و وظیفه شناسی و فراتر از آن، خودکارآمدی قادر به پیش بینی امید به درمان بودند. نتیجه گیری: عوامل شخصیت و خودکارآمدی عمومی در برآورد امید عاملی و امید راهبردی به درمان در معتادان سودمند می باشد.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان