فاطمه طهماسبی

آیات فضایل اهل بیت(ع) آن دسته از آیاتی هستند که به صورت غیرمستقیم بر اصل شانیت خلافت و امامت ایشان بر دیگران دلالت دارند. لذا مفسران اهل سنت، در طول تاریخ اسلام، موضع گیریهای مختلفی در برابر آن داشته اند. در این پژوهش، سعی شده تا این آیات در تفسیر «ابن کثیر دمشقی» مفسّر و تاریخ نگار قرن هشتم، از پیروان ابن تیمیه، در اعتقاد و دنباله رو طبری، در تاریخ و تفسیر، بررسی شده و چگونگی مواجهه او با این آیات روشن شود. برای دستیابی به این مهم، از روش تحلیلی – کتابخانه ای بهره گرفته شده است. بررسی این تفسیر نشان می دهد که ابن کثیر برخی از فضایل موجود اهل بیت در آیات را بیان نموده، در بعضی از آنها همسران پیامبر (ص) را شریک و فضایلی را که مویّد کسب مقام ولایت بر امت، توسّط ایشان هستند، انکار کرده است. حاصل این پژوهش آن است که او بر خلاف تعهّدش، مبنی بر بیان حقایق قرآن، گرفتار استنباطات شخصی و بر اساس تعصّبات مذهبی خود، کاملاً بر خلاف قواعد پذیرفته توسّط خود عمل کرده-است.