رضا قراخانلو

رضا قراخانلو

مدرک تحصیلی: استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه تربیت مدرس

مطالب
ترتیب بر اساس: جدیدترینپربازدیدترین

فیلترهای جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۸۱ تا ۸۳ مورد از کل ۸۳ مورد.
۸۱.

تاثیر هفت هفته تمرین استقامتی بر بیان ژن ناقلهای لاکتات عضلات اسکلتی موشهای صحرایی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: ورزش و علوم زیست حرکتی سال ۴ پاییز و زمستان ۱۳۹۱ شماره ۲ (پیاپی ۸) 15 - 24

کلیدواژه‌ها: مونوکربوکسیلات ترانسپورترها تمرین استقامتی موشهای صحرایی

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۰۰ تعداد دانلود : ۹۵
هدف: با وجود مشخص بودن تاثیر تمرین بر بیان مونوکربوکسیلات ترانسپورترها (MCTs)، عوامل تنظیمی این تغییرات هنوز به طور کامل شناخته نشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر 7 هفته تمرین استقامتی بر میزان بیان MCT1 و MCT4 در عضلات نعلی و باز کننده طویل انگشتان (EDL) و تعیین ارتباط بین بیان بسجین (CD147) و بیان این انتقال دهنده ها بود. روش شناسی: تعداد 20 موش صحرایی نر نژاد ویستار با دامنه وزنی 4/208 – 1/173 گرم انتخاب و به طور تصادفی به 2 گروه همسان و مساوی کنترل و تمرینی تقسیم شدند. تمرین استقامتی به مدت 7 هفته، بر گروه تمرینی اعمال گردید. 48 ساعت پس از اتمام برنامه تمرینی حیوانات تشریح و عضله نعلی وEDL استخراج شدند. سنجش بیان ژن با تکنیک Real time – PCR انجام و بیان نسبی هرژن با روش 2 –ΔΔCT محاسبه گردید. تفاوتهای بین گروهی با آزمون t مستقل و معنی دار بودن روابط بین متغیرها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون سنجیده شد. یافته ها: افزایش معنی دار 47 درصدی در بیان MCT1 عضله EDL ) 05/0< p) و 19 درصدی در بیان MCT4 عضله EDL ) 05/0 < p ) در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. در مقایسه با گروه کنترل، بیان CD147 در گروه تمرینی در عضله نعلی بدون تغییر و در EDL، 21 درصد افزایش معنی دار داشت ) 05/0 < p). بین بیان CD147 و MCT1 فقط در عضله نعلی ارتباط معنی دار یافت شد ) 01/0< p) نتیجه گیری: بطور خلاصه نتایج تحقیق نشان داد بخشی از افزایش بیان MCT1 و MCT4 در عضلات اسکلتی متعاقب تمرین استقامتی از طریق افزایش در ساز وکار های پیش ترجمه ای و به روش مختص به ایزوفرم اتفاق می افتد. بیان CD147 در عضلات اسکلتی با بیان MCT1 در رابطه است.
۸۲.

تأثیر یک جلسه فعالیت مقاومتی بر بیان mRNA نوروتروفین-4/5 و گیرنده تیروزین کینازB در عضلات کند و تند انقباض موش های صحرایی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: ورزش و علوم زیست حرکتی سال ۳ پاییز و زمستان ۱۳۹۰ شماره ۲ (پیاپی ۶) 92 - 100

کلیدواژه‌ها: نوروتروفین-5/4 گیرنده تیروزین کیناز B تمرین مقاومتی عضلات تند و کند

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۹۲ تعداد دانلود : ۱۰۰
  مقدمه و هدف: فرض شده است که نوروتروفین-4/5 و گیرنده تیروزین کیناز B در سازگاری هماهنگ دستگاه عصبی عضلانی به افزایش فعالیت درگیر هستند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر یک جلسه تمرین مقاومتی بر بیان mRNA نوروتروفین-4/5 و گیرنده تیروزین کیناز B در عضلات کند و تند انقباض موش های صحرایی بود.   روش شناسی: در این تحقیق، تعداد 16 سر موش نر ویستار به طور تصادفی در دو گروه 8 تایی [تمرین مقاومتی ( T ) و کنترل ( C) ] قرار گرفتند. تمرین مقاومتی شامل بالارفتن از یک نردبان یک متری بود، همراه با وزنه هایی که به دم حیوانات بسته شده بود. 24 ساعت بعد از جلسه تمرینی اصلی حیوانات دو گروه T و C بیهوش شده و عضلات نعلی و خم کننده بلند انگشتان آنها جدا شد. برای اندازه گیری بیان ژن های نوروتروفین-4/5 و گیرنده تیروزین کیناز B از Quantitative Real time RT-PCR استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و روش آماری t-test استفاده شد. سطح معنی داری نیز 05/0 ≥ p در نظر گرفته شد.   یافته ها: نتایج نشان داد که یک جلسه تمرین مقاومتی باعث کاهش معنی دار بیان mRNA نوروتروفین-4/5 در عضله نعلی شد (05/0 ≥ p )؛ در حالی که، هیچ تغییری در عضله خم کننده بلند انگشتان دیده نشد (05/0 < p ). همچنین، داده ها نشان داد که یک جلسه تمرین مقاومتی تاثیری بر بیان mRNA گیرنده تیروزین کیناز B در هر دو عضله نعلی و خم کننده بلند انگشتان نداشت (05/0 < p ).   بحث و نتیجه گیری: کاهش بیان mRNA نوروتروفین-4/5 در عضله نعلی احتمالاً به خاطر ارتباط این نورورتروفین با بیان زنجیره سنگین مایوزین نوع کند می باشد. همچنین، عدم تغییر بیان mRNA گیرنده تیروزین کیناز B در هر دو عضله به نقش احتمالی گیرنده دیگر نوروتروفین-4/5 یعنی گیرنده 75 P اشاره دارد.
۸۳.

تأثیر شش هفته تمرینات تخصصی ویژه و مکمل C4 در مرحله حفظ آمادگی بر متغیرهای فیزیولوژیکی و عملکردی بازیکنان مرد فوتسال لیگ برتر عراق(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: علوم زیستی ورزشی سال ۱۶ زمستان ۱۴۰۳ شماره ۴ (پیاپی ۶۳) 91 - 106

کلیدواژه‌ها: برنامه تمرینی خاص مکمل یاری متغیرهای فیزیولوژیکی متغیرهای جسمانی متغیرهای بیومکانیکی

حوزه‌های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۳ تعداد دانلود : ۱۳
مقدمه: مدّت کوتاه مرحله حفظ آمادگی در عراق منجر به عدم آمادگی بازیکنان برای مسابقات می شود. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر تمرین های ویژه و مکمّل C4 در مرحله حفظ آمادگی بر VO2max، لاکتات، استقامت در سرعت، چابکی و سرعت بازیکنان مرد فوتسال لیگ برتر عراق بود.روش پژوهش: تحقیق نیمه تجربی و با اندازه گیری در سه مرحله پیش آزمون و دو پس آزمون پس از سه و شش هفته بود. 45 بازیکن فوتسال از باشگاه های مختلف لیگ برتر عراق به سه گروه 15 نفره تقسیم شدند. به گروه آزمایش اوّل (EX1)، برنامه تمرینی ویژه و مکمّل C4 به مدّت شش هفته و به گروه آزمایش دوّم (EX2) فقط یک برنامه تمرینی ویژه و یک دارونما به مدّت شش هفته داده شد. گروه کنترل (CON) برنامه تمرینی باشگاه خود را ادامه دادند. یافته ها: نتایج Mixed model ANOVA در تمامی متغیّرها (VO2max، لاکتات، استقامت سرعت، سرعت و چابکی) بعد از سه هفته و شش هفته در گروه های EX1 و EX2 تفاوت معنا داری نشان داد (05/0 >P ). درحالی که از نظر آماری تفاوت معناداری در گروه CON مشاهده نشد (05/0 <P). بین گروه های EX1 و EX2 تفاوت معناداری در بین هیچ یک از متغیرها دیده نشد.نتیجه گیری: تمرین های ویژه طراحی شده در این پژوهش می تواند بر فاکتورهای آمادگی جسمانی در این مطالعه تاثیر مثبت داشته باشد و به عنوان طراحی تمرین خاص در فصل قبل از مسابقات پیشنهاد شود ؛ اما مکمّل یاری C4 تأثیری بر متغیّرهای مورد مطالعه در این فصل از تمرین نداشت.

کلیدواژه‌های مرتبط

پدیدآورندگان همکار

تبلیغات

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان