بررسی تحولات دین داری بین نسلی؛ رویکردی داده بنیاد (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تحولات دین داری همواره از موضوعات مهم در حوزه جامعه شناسی دین بوده است. تغییرات بین نسلی و نسبت آن با دین داری یکی از موضوعاتی است که در کشوری مانند ایران، جای بررسی و تحلیل فراوان دارد. هدف این پژوهش، بررسی گفتمان های دینی در تجربه زیسته سه نسل از شهروندان شهر کاشان است. پژوهش حاضر، از نوع مطالعات کیفی بوده که با به کارگیری روش نظریه زمینه ای انجام شده است. این پژوهش، از چارچوب مفهومی اینگلهارت، بروس و سروش بهره برده است. حجم نمونه این پژوهش 28 نفر از متولدان دهه 1330 (دوران رژیم پهلوی)، متولدان دهه 1350 (دوران انقلاب و ارزش های انقلابی) و متولدان دهه 1370 (دوران تثبیت و توسعه جمهوری اسلامی) بوده اند. براساس یافته های پژوهش، متولدان دهه 1330، دارای دین داری مرجع گرا بوده و رویکردی قطعی به مسائل دینی دارند. این نسل، دارای کدهای محوری ای همچون دین تعبدی، دین فقه گرا، دین حداکثری و سیاسی، دین سنتی و غیرسیاسی، الگوپذیری، درونی سازی و عمل گرایی، بیگانه ستیزی به مثابه مدرنیته ستیزی هستند. دین داری متولدان دهه 1350 از نوع دین داری نهاد گرا بوده و خواهان حضور دین در همه عرصه های جامعه ، و دارای کدهای محوری ای همچون دین تعبدی تقلیدی، دین مناسکی آیینی، الگوپذیری، دین حداکثری و سیاسی، عمل گرایی دینی، همبستگی نسلی، تمایزگذاری دوگانه دین و دین دار، و دین اجتماعی بوده اند. مقوله هسته ای دین داری متولدان دهه 1370، دین فردگرا با کدهای محوری دین انسانی و این جهانی، دین حداقلی، خودمرجعی دینی، عدم گرایش به دین مصلحت اندیش و اجتماعی نشده، عرفی گرایی دینی، عدم گرایش به دینِ سیاسی، تنوع طلبی و تکثرگرایی دینی، بی الگویی، و کاهش دین داری با قرائت رسمی بوده است. همچنین، برپایه یافته های پژوهش، مشخص شد که میان متولدان دهه 1330 و 1350، شکاف نسلی چندانی وجود ندارد، اما میان این دو نسل با متولدان دهه 1370، شکاف نسلی وجود دارد و مفهوم دین داری در نسل جدید، تغییر کرده و دارای رویکردی ایمانی و بی واسطه شده است.Investigating the developments of intergenerational religiosity; A data-based approach; Case study of Kashan city
Religion has always been one of the most controversial institutions in the social sciences and is recognized in our country as a significant and influential institution due to its central place. The aim of this research is to examine religious discourses in the lived experience of three generations of citizens of Kashan. This study is qualitative and has been conducted using grounded theory methodology. This research has drawn on the conceptual framework of Inglehart, Bruce, and Soroush. The sample size for this research includes 28 individuals born in the 1950s (during the Pahlavi regime), those born in the 1970s (during the revolution and revolutionary values), and those born in the 1990s (during the consolidation and development of the Islamic Republic). According to the findings, the religiosity of individuals from the first group is characterized by a reference-oriented religiosity and a definitive approach to religious issues. The religiosity of individuals from the second group is institutional and they seek the presence of religion in all spheres of society. The core category of religiosity for individuals from the third group is individualistic religion. Additionally, based on the research findings, it was determined that there is not a significant generational gap between the first and second groups, but there is a generational gap between these two groups and the individuals from the third group, with the concept of religiosity having changed in the new generation and adopting an individual, faith-based, and direct approach.
تبلیغات
