سرمایه گذاری مستقیم خارجی صرفاً یک ابزار تأمین مالی نبوده و می تواند بستر گسترده ای برای تعاملات اقتصادی، سیاسی و فرهنگی کشور باشد و شاید پیچیدگی تحلیل این ابزار اقتصادی به همین دلیل است. کشورها طی سالیان اخیر ضمن شناسایی ظرفیت های بالای این نوع سرمایه گذاری، تلاش زائدالوصفی را برای جذب آن از اطراف جهان صورت داده اند ولیکن پرسش اساسی آن است که آیا صرف جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بخش های اقتصادی بدون در نظر گرفتن الزامات و شرایط بهره مندی از آن می تواند منجر به رشد و توسعه اقتصادی گردد؟ در این مطالعه تلاش می شود ضمن بررسی انگیزه های سرمایه گذاری خارجی در بعد عرضه و تقاضا، به بررسی مزایا و معایب سرمایه گذاری خارجی پرداخته و بسترهای لازم برای تدوین یک راهبرد مناسب جهت حداکثر سازی استفاده از مواهب آن تشریح گردد. در ادامه با بررسی وضعیت سرمایه گذاری مستقیم خارجی در ایران مبتنی بر آمار و اطلاعات منتشره از سوی سازمان سرمایه گذاری و کمک های اقتصادی و فنی ایران، به بررسی انگیزه های سرمایه گذاران خارجی برای سرمایه گذاری در ایران پرداخته شود. مطابق با نتایج این تحقیق، تدوین استراتژی ملی جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی و همچنین توانمندسازی فناورانه و توسعه نیروی انسانی در زیربخش های اولویت دار برای جذب سرمایه گذاری خارجی می تواند در بهبود بهره مندی از مزایای این نوع از سرمایه گذاری در ایران مفید واقع شود.
