فرهنگ گذشته گرای ایرانی؛ تحلیل نشانه شناختی برنامه «تونل زمان» شبکه «من وتو» (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
رسانه ها به عنوان ابزارهای حافظه فرهنگی می توانند در احیای گفتمان گذشته گرا نقش داشته باشند. اینکه در هر رسانه ای گذشته مطلوب می تواند گذشته متفاوتی از سایر رسانه ها باشد و هر رسانه، گذشته مشخصی را به عنوان گذشته ایدئال بازنمایی می کند، حائز اهمیت است. این مقاله به تحلیل نحوه بازتولید گذشته ایرانی توسط رسانه ای همچون برنامه تونل زمان شبکه من وتو را می پردازد که در بازنمایی و بازتولید گفتمان گذشته گرا نقشی اساسی ایفا می کند. این مطالعه با بهره گیری از روش نشانه شناسی فرهنگی مکتب تارتو-مسکو انجام شده است. از مفاهیمی مانند تقابل های دوگانه، خود و دیگری، فرهنگ و نافرهنگ، متن و نامتن، و حضور و غیاب برای تحلیل داده ها استفاده شده است. محتوای برنامه «تونل زمان» به عنوان نمونه انتخاب و تحلیل شده است. یافته ها نشان می دهند که رسانه ها، به ویژه محتوای برنامه «تونل زمان»، چگونه گذشته را از حالت نامتن و میت به متن واجد حیات تبدیل می کنند. همچنین، این پژوهش نشان می دهد که گذشته مطلوب معرفی شده در این برنامه، گذشته زمان پهلوی است که از طریق مکانیسم های فرهنگی بازتولید و بازنمایی می شود. رسانه ها می توانند از طریق فرایندهای فرهنگی، گذشته را به عنوان آینده مطلوب بازتولید کنند. در این پژوهش، الگویی از فرهنگ گذشته گرای ایرانی ارائه شده است. پیشنهاد می شود پژوهش های آینده به بررسی نقش دیگر رسانه ها در بازتولید گفتمان های مشابه بپردازند. از محدودیت های این پژوهش می توان به تمرکز بر یک برنامه خاص اشاره کرد که تعمیم نتایج به دیگر محتواهای رسانه ای را محدود می سازد.The past-oriented Iranian culture: A semiotic analysis of the "Tunnel Zaman" program on “Manoto” TV Channel
This research aims to explain the cultural dynamics of Iranian society, part of which, lies in the contrast between past-oriented and future-oriented cultures. Media, as one of the tools of cultural reminiscence, can play a role in reviving the past-oriented discourse. For this purpose, the "Tunnel Zaman" program on Manoto TV channel, has been selected to analyze how the past Iranian culture is reproduced. The main question here is how this media plays a fundamental role in the representation and reproduction of the past-oriented discourse. The research has been conducted using the cultural semiotics method of the Tartu Moscow School, employing concepts such as binary oppositions, self and other, culture and non-culture, text and non-text, and presence and absence. This research accomplishes a kind of cultural typology of the past-oriented Iranian society. As a result, it became clear how media, especially in this study, the content of Manoto's "Tunnel Zaman", uses cultural mechanisms to transform the past from a state of non-text and death into a living text, as well as how the desirable past in this program, which is introduced as of the Pahlavi era, is reproduced and represented.
تبلیغات
