رابطه بین ترومای دوران کودکی و اختلال اضطراب اجتماعی با نقش میانجی تفکر ارجاعی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین ترومای دوران کودکی و اختلال اضطراب اجتماعی با نقش میانجی تفکر ارجاعی انجام گرفت.روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود که از طریق مدل یابی معادلات ساختاری انجام گرفت. در همین راستا با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای، نمونه ای برابر 300 نفر از میان دانش آموزان دختر پایه دهم تا دوازدهم سال تحصیلی 1402-1401 شهر تبریز انتخاب شد. مقیاس اضطراب اجتماعی نوجوانان (پاکلک، 1997)، پرسشنامه ترومای دوران کودکی (برنستاین و همکاران، 2003) و پرسشنامه تفکر ارجاعی (اهرینگ و همکاران، 2010) توسط شرکت کنندگان در پژوهش، تکمیل شد. به منظور تحلیل مدل پژوهش، از مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین ترومای دوران کودکی و تفکر ارجاعی و همچنین بین تفکر ارجاعی و اختلال اضطراب اجتماعی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. بعلاوه اثر غیرمستقیم ترومای دوران کودکی بر اضطراب اجتماعی به واسطه تفکر ارجاعی مثبت و معنادار است(05/0 >p) . با توجه به یافته ها، مدل اندازه گیری شده با مدل نظری برازش مطلوب دارد.نتیجه گیری: ترومای دوران کودکی و تفکر ارجاعی در بروز اختلال اضطراب اجتماعی در نوجوانان نقش مؤثری ایفا می کند. افکار منفی، نشأت گرفته از بسیاری از تجارب منفی هستند که همایندی زیادی با اختلالات روانی منفی ایجاد می کنند در همین راستا عدم پیشگیری وقوع ترومای دوران کودکی زمینه ساز بروز تفکر ارجاعی می شود. در نهایت، مجموعه این الگو به ابتلا و تجربه شدیدتر علائم اختلال اضطراب اجتماعی در دوره نوجوانی ختم خواهد شد.متن
Relationship between Social Anxiety Disorder and Childhood Trauma through the Mediating of Repetitive Negative Thinking
Introduction: This study aimed to evaluate the relationship between social anxiety disorder and childhood trauma through the mediating of repetitive negative thinking.۱- Method: The design of the current research is descriptive and correlational. Therefore, using random multistage cluster method ۳۰۰ female students in the ۱۰th, ۱۱th and ۱۲th grades of Tabriz city were selected in the academic year ۲۰۲۲ -۲۰۲۳. They were assessed by Social Anxiety Disorder scale (Puklek,۱۹۹۷), Childhood Trauma Questionnaire (Bernstein at el,۲۰۰۳), Ehring preservative Thinking Questionnaire (Ehring et al,۲۰۱۰). Structural equation modeling was used to analyze the research model.Results: Results showed that there was a significant direct and positive relationship between childhood trauma with repetitive negative thinking and repetitive negative thinking with social anxiety. The most important finding indicated, the indirect effect of childhood trauma on social anxiety through repetitive negative thinking was positive and significant (p<۰.۰۵). Hence, the theoretical model fit the data and was approved.Conclusion: Consequently, it can be concluded that childhood trauma and repetitive negative thinking play an effective role in the risk of social anxiety disorder. Negative thoughts originate from many negative experiences that create comorbidity with negative mental disorders. Paying attention to these results can be effective in formulating preventive and therapeutic interventions for social anxiety disorder.
تبلیغات
