نقش میانجی ذهنی سازی و خودتنظیمی هیجانی در رابطه بین ترومای کودکی و افکار خودکشی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: تحقیقات اخیر بر نقش میانجی ظرفیت ذهنی سازی و خود تنظیمی هیجانی در شکل گیری و بروز و ظهور اختلالات روانی متمرکز شده اند. هدف تحقیق حاضر بررسی نقش واسطه ای این دو سازه در رابطه بین ترومای کودکی و افکار خودکشی است.روش: طرح پژوهش از نوع بنیادی و روش مطالعه از نوع همبستگی-توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش مردان مجرد بین سنین 22 تا 28 و نمونه آماری شامل 411 نفر است. جمع آوری داده ها بر اساس روش حضوری و از طریق در اختیار دادن سؤالات از طریق پرس لاین بوده است. ابزارهای تحقیق شامل پرسشنامه های ترومای کودکی، افکار خودکشی بک، ذهنی سازی و سبک های عاطفی هافمن و کاشدن است.یافته ها: مدل به دست آمده بر اساس شاخص های مجذور کای (00/4)، درجه آزادی 1، سطح معناداری (045/0) و هرکدام از شاخص-های نیکوئی برازش، برازش تطبیقی و ریشه میانگین مربعات خطای برآورد معنادار است. نتایج ضرایب استاندارد شده مستقیم و غیر مستقیم مدل مفهومی نشان داد که ترومای کودکی با اثر مستقیم بر افکار خودکشی معنادار است. همچنین از طریق غیر مستقیم با میانجی گری مؤلفه قطعیت و خودتنظیمی هیجانی رابطه معنادار نشان داد.نتیجه گیری: ترومای کودکی با هر سه مؤلفه اطمینان، عدم اطمینان و خودتنظیمی هیجانی بطور مستقیم رابطه معنادار دارد. توجه به مسیر تحلیل شده در تدوین روش ارزیابی غیر مستقیم افکار خودکشی و تدوین مداخله می تواند مؤثر واقع شود.متن
The Mediating Role of Mentalization and Self-Emotion Regulation in the Relationship between Childhood Trauma and Suicidal Ideation
Introduction: Recent research has focused on the mediating roles of mentalization and emotional self-regulation in the development and manifestation of mental disorders. This study aims to investigate how these constructs mediate the relationship between childhood trauma and suicidal thoughts.Method: The study design is foundational, employing a correlational-descriptive approach. The study population consists of single men aged ۲۲ to ۲۸, with a sample size of ۴۱۱ individuals. Data collection involved face-to-face interviews and distribution of questionnaires via a hotline. Research instruments included the Childhood Trauma Questionnaire, Beck's Suicide Ideation Scale, Mentalization, and Hoffman and Kashdan's Emotional Styles.Results: The model derived from indices such as Chi-square (p=۰.۴), degrees of freedom ۱, significance level (p<۰.۰۵), and goodness-of-fit indices demonstrates a significant fit. Standardized direct and indirect coefficients of the conceptual model indicate that childhood trauma has a significant direct effect on suicidal thoughts. Furthermore, a significant relationship was found through an indirect pathway mediated by certainty and emotional self-regulation components.Conclusion: Childhood trauma exhibits a significant direct relationship with all three components: certainty, uncertainty, and emotional self-regulation. Attention to this analyzed pathway can inform the development of indirect assessment methods for suicidal thoughts and effective intervention strategies.