نقش تعدیل گری انعطاف پذیری شناختی در رابطه ی بین استرس فرزندپروری وخودکارآمدی ادراک شده والدینی مادرانه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی نقش تعدیل گری انعطاف پذیری شناختی در رابطه بین استرس فرزند پروری و خودکارآمدی ادراک شده والدینی مادرانه انجام شد.روش: پژوهش حاضر همبستگی از نوع مدل سازی معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش کلیه مادران ساکن اصفهان در سال 1402 بودند و به عنوان نمونه 400 مادر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استرس فرزند پروری (PSI-SF)، پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی CFI)) و پرسشنامه خودکارآمدی مادرانه (PMP S-E) گردآوری و با نرم افزار PLS تجزیه وتحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین استرس فرزند پروری و خودکارآمدی والدینی مادرانه رابطه معکوس معنادار (297/0- = β، 001/0P=)، بین استرس فرزند پروری و انعطاف پذیری شناختی رابطه معکوس معنادار (326/0- =β،001/0P=) و بین خودکارآمدی والدینی مادرانه و انعطاف-پذیری شناختی رابطه مثبت معنا داری مشاهده شد (420/0 = β،001/0P=). همچنین نتایج نشان داد انعطاف پذیری شناختی در رابطه بین استرس فرزند پروری و خودکارآمدی والدینی مادرانه نقش تعدیلگری ایفا می کند (099/0 = β).نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، نقش انعطاف پذیری شناختی در کاهش استرس فرزند پروری و ارتقاء خودکارآمدی والدینی مادرانه بسیار مهم است. این امر حاکی از اهمیت آن در برنامه های آموزشی و درمانی با هدف ارتقای سلامتی و توانمندسازی مادران است. علاوه بر این، تمرکز بر بهبود انعطاف پذیری شناختی مادر ممکن است در ارتقاء خودکارآمدی والدینی ، کاهش استرس فرزندپروری و کاهش اثرات آن بر سلامت جسمی، روانی و عملکردی مادر، کمک کننده باشد.متن
The moderating role of cognitive flexibility in the relationship between parental stress and maternal parenting self-efficacy perceived
Introduction: This study aimed to investigate the moderating role of cognitive flexibility in the relationship between parenting stress and perceived maternal parenting self-efficacy. Method: This study utilized a correlational design employing structural equation modeling. The study population comprised all mothers residing in Isfahan in ۲۰۲۳, with a sample of ۴۰۰ mothers selected using cluster sampling. Data were collected through the Parenting Stress Index-Short Form (PSI-SF), Cognitive Flexibility Inventory (CFI), and Maternal Self-efficacy questionnaire (PMP S-E), then analyzed it with PLS software.Result: The findings revealed a significant inverse relationship between maternal parenting self-efficacy and parenting stress (β=-۰.۲۹۷, P=۰.۰۰۱), a significant inverse relationship between parenting stress and cognitive flexibility (β=-۰.۳۲۶, P=۰.۰۰۱) and a significant positive relation between maternal parenting self-efficacy and cognitive flexibility (β=۰.۴۲۰, P=۰.۰۰۱). Additionally cognitive flexibility was found to moderate the relationship between parenting stress and maternal parenting self-efficacy(β=۰.۰۹۹).Conclusion Considering the findings, it is event that the role of cognitive flexibility in reducing parenting stress and enhancing maternal parenting self-efficacy is crucial. This suggests its significance in educational and therapeutic interventions programs aimed at promoting maternal health and empowerment. Moreover, focusing on improving maternal cognitive flexibility may contribute to enhancing maternal parental self-efficacy, reducing parenting stress, and alleviating their effects on maternal physical, mental and functional well-being