آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۳

چکیده

جهش های شدید ارزی و تضعیف شدید ارزش ریال در سال های اخیر، آسیب جبران ناپذیری بر اقتصاد ایران وارد کرده است. در این مقاله رویکرد تحلیلی برخی از سیاستگذاران اقتصادی کشور، مبنی بر لزوم افزایش نرخ ارز به اندازه اختلاف نرخ تورم داخلی و خارجی بر اساس نظریه برابری قدرت خرید مورد بررسی قرارگرفته است. بدین صورت که ابتدا به آزمون تجربی نظریه برابری قدرت خرید در کوتاه مدت و بلندمدت به روش خودرگرسیون با وقفه های توزیعی(ARDL) پرداخته می شود.  سپس از جنبه دیگر صحت ادعای فوق را برمبنای بررسی ارتباط متقابل و همزمان میان متغیرهای پولی و ارزی به روش گشتاورهای تعمیم یافته(GMM) در دوره زمانی ۱۴۰۰-۱۳۴۶ مورد ارزیابی قرار می دهد. نتایج حاکی از آن است که اولاً رفتار نرخ ارز در بازار آزاد در کوتاه مدت و بلندمدت از نظریه برابری قدرت خرید تبعیت نمی کند. ثانیاً نتایج سیستم معادلات همزمان به روش (GMM) نشان می دهد که میان متغیرهای نرخ ارز و سطح قیمت ها ارتباط دو سویه و هم جهت وجود دارد. بعلاوه تأثیر نرخ ارز بر افزایش قیمت ها بیشتر از تأثیر قیمت ها بر افزایش نرخ ارز است. بنابراین بر طبق این نتایج رویکرد سیاستی قیمت گذاری نرخ ارز بر مبنای اختلاف نرخ تورم داخل و خارج نمی تواند رویکرد درستی باشد و تعیین نرخ ارز به این شیوه منجر به افزایش شدیدتر قیمت ها و ایجاد تنگناهای معیشتی می شود.

The issue of the Value of the National Currency, Purchasing Power Parity Theory and The Interrelationship of Monetary and Exchange Rate Variables

Severe currency jumps and severe weakening of the rial value in recent years have caused irreparable damage to Iran's economy. In this article, the analytical approach of some of the country's economic policy makers, based on the theory of purchasing power parity, has been examined, based on the necessity of increasing the exchange rate to the extent of the difference in domestic and foreign inflation rates. In this way, first, the empirical test of the theory of purchasing power parity in the short and long term is discussed using the (ARDL) approach. Then, from another aspect, it evaluates the validity of the above claim based on the mutual and simultaneous relationship between monetary and currency variables using the (GMM)approach in the time period of 1346-1400.The results indicate that, firstly, the exchange rate in the informal market does not follow the theory of purchasing power parity in the short and long term. Secondly, the results of the system of simultaneous equations(GMM) show that there is a bidirectional relationship between the exchange rate variables and the price level. In addition, the effect of the exchange rate on the increase in prices is greater than the effect of prices on the increase in the exchange rate. Therefore, according to these results, the policy approach of pricing the exchange rate based on the difference in domestic and foreign inflation rates cannot be the right approach, and determining the exchange rate in this way leads to a sharper increase in prices and creates livelihood bottlenecks.

تبلیغات