عوامل مؤثر بر گرایش زنان کم توان جسمی به گردشگری (مورد مطالعه: شهر بابلسر) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: معلولیت یا کم توانی مجموعه ای از اختلالات جسمانی و ذهنی است که فرد را از ادامه زندگی مستقل فردی و اجتماعی بازمی دارد. زنان یا دختران کم توان جسمی معلولیت وناتوانی مضاعفی را تجربه می کنند. آنها بخش قابل توجهی از جامعه معلولان را تشکیل می دهند. موقعیت زندگی آنان پیچیده و سرشار از موانع بازدارنده بازخوردی، اجتماعی و اقتصادی بر سر راه آسایش روانی و اجتماعی است. هدف از انجام بررسی حاضر، شناسایی عوامل موثر بر میزان گرایش زنان کم توان جسمی به سفر و گردشگری است.روش شناسی: این بررسی با رویکرد کمی و روش پیمایش انجام شد. جامعه آماری شامل 781 نفر از زنان معلول شهر بابلسر است و با استفاده از فرمول کوکران 257 نفر به عنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده، پرسشنامه است که در آن از مقیاس طرد اجتماعی استفاده شده است.یافته ها: یافته ها نشان داد که گرایش زنان کم توان جسمی به سفر در سطح پایین قرار داشته است. زنان در مشارکت اجتماعی، یکپارچگی هنجاری، دسترسی به حقوق اجتماعی و محرومیت مادی، احساس طرد شدیدی را تجربه کردند. تحلیل رگرسیون نشان داد مشارکت اجتماعی و کاهش محرومیت مادی به ترتیب، بیشترین تأثیر را بر گرایش آنان به سفر داشته است. تحلیل های دو متغیره نیز حاکی از وجود تفاوت معنی دار در گرایش به سفر زنان کم توان جسمی برحسب سن، تحصیلات، شغل و علت معلولیت بوده است(p<0/005).نتیجه گیری و پیشنهادات: این مطالعه تصویر متمایزتری از تأثیر طرد اجتماعی بر زنان کم توان جسمی و تاثیر آن بر گرایش به گردشگری و سفر ارائه کرده است. از آنجایی که گردشگری می تواند در تقویت سلامت روان و بازگشت آنها به جامعه تأثیرگذار باشد، فراهم ساختن زمینه برای گردشگری معلولان مورد توجه بیشتری واقع شود.نوآوری و اصالت: این مقاله در حوزه گردشگری معلولان و زنان اولین بار انجام شده است.Identifying Factors Affecting the Tendency of Physically Challenged Women to Tourism (Case Study: Babolsar City)
Context and Purpose: The purpose of the present study is to identify the factors affecting the tendency of women with physical disabilities to travel and tourism.
Design/methodology/approach: This study was conducted with a quantitative approach and a survey method. The statistical population includes 781 physically disabilities women of Babolsar city, and using the Cochran formula, 257 people were selected as a statistical sample with a multi-stage sampling method. The data collection tool is a questionnaire.
Findings: The findings showed that the tendency of physically disabilities women to travel is lower than the average level. Women experience a strong feeling of rejection in terms of social participation, normative integration, access to social rights and material deprivation is also at a low level. Regression analysis showed that social participation and feeling of material deprivation respectively had the greatest effect on their tendency to travel. Bivariate analyzes also indicated the existence of a significant difference in the tendency of physically disabilities women to travel according to age, education, occupation and cause of disability(p<0/005).
Conclusion: This study provides a more distinct picture of the impact of social exclusion on physically disabilities women and its impact on tourism and travel. Since tourism can be effective in strengthening mental health and their return to the society, providing the ground for disabled tourism should be given more attention.
Originality/value: This study is one of the first researches in the field of physically disabled women and tourism in Iran.
تبلیغات
