تحلیل رزم ابزار های حماسی فارسی براساس نظریه بیان شفاهی (مطالعه موردی: هفت لشکر (طومار جامع نقالان)، طومار نقالی شاهنامه، شاهنامه، شهریارنامه) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله براساس دستاورهای نظریه بیان شفاهی درپی معرفی یکی از ویژگی های سنت شفاهی در حماسه فارسی است. لذا بر روی رزم ابزارها تمرکز کرده و برای مطالعه، استخراج انواع و میزان بسامد آن، طومار هفت لشکر و طومار نقالی شاهنامه را به عنوان نمونه هایی از حماسه شفاهی و شاهنامه و شهریارنامه را به عنوان نمونه هایی از حماسه منظوم، برگزیده است و در روند این پژوهش علت برجستگی و شهرت رزم ابزارهای حماسی را به دلیل انتساب به شاهان و پهلوانان، کشور / شهر ، حیوانات توتمی و نیز اغراق در وزن و قدرت، کاویده است. شاعران حماسه سرا/نقالان، این رزم ابزارهای ویژه را در شکل و ساخت «گزاره های قالبی»، در این مقاله براساس دستاورهای نظریه بیان شفاهی درپی معرفی یکی از ویژگی های سنت شفاهی در حماسه فارسی است. لذا بر روی رزم ابزارها تمرکز کرده و برای مطالعه، استخراج انواع و میزان بسامد آن، طومار هفت لشکر و طومار نقالی شاهنامه را به عنوان نمونه هایی از حماسه شفاهی و شاهنامه و شهریارنامه را به عنوان نمونه هایی از حماسه منظوم، برگزیده است و در روند این پژوهش علت برجستگی و شهرت رزم ابزارهای حماسی را به دلیل انتساب به شاهان و پهلوانان، کشور / شهر ، حیوانات توتمی و نیز اغراق در وزن و قدرت، کاویده است. شاعران حماسه سرا/نقالان، این رزم ابزارهای ویژه را در شکل و ساخت «گزاره های قالبی»، در گنجینه ذهن خویش داشته و در مرحله سرایش حماسه، به طور طبیعی و ناخودآگاه وارد آن کرده اند. مهم ترین دستاورد این پژوهش در کنار معرفی رزم ابزارها به عنوان یک «گزاره قالبی حماسی»، این است که اختلاف در بسامد و تنوع رزم ابزار ها میان متون منظوم حماسی و طومار های نقالی و نیز کاربرد رزم ابزارها در متون پیش و هم زمان با شاهنامه مانند یادگار زریران، اشعار رودکی، فرخی سیستانی و ... نشان دهنده آن است که اولاً «گزاره های قالبی رزم ابزار حماسی» میراثی از سنت شفاهی حماسه فارسی است و شاعران حماسه سرا / نقالان حتی فردوسی در ابداع آن ها هیچ نقشی ندارند. دیگر آنکه طومار های نقالی صرفاً از متون حماسی منظوم متأثر نبوده ، بلکه روایت های شفاهی نیز در شکل گیری آن نقش داشته است.Analysis of the Battle of Persian Epic Tools based on the Theory of Oral Expression: Case study of Haft Selashkar (Tomar Jame Naghalan), Tomar Naghali Shahnameh, Shahnameh, and Shahyarnameh
This article aims to introduce one of the characteristics of the oral tradition in the Persian epic based on the achievements of the theory of oral expression. Therefore, it focused on battle tools and extracted their types and frequency. It selected Haft Lashkar scroll and the Shahnameh narration scroll as examples of oral epics, and Shahnameh and Shahryarnameh as examples of poetic epics, and in the process of this research, it also explored the prominence and fame of epic battle tools due to their attribution to kings and warriors, country/city, totemic animals, as well as exaggeration of weight and power. The poets of the epic writers/narrators have these special martial tools in the form and construction of "form statements" in the treasure of their minds and have naturally and unconsciously introduced them in the stage of composing the epic. The most important achievement of this research, in addition to the introduction of battle tools as "epic template statements", is that the difference in the frequency and This article aims to introduce one of the characteristics of the oral tradition in the Persian epic based on the achievements of the theory of oral expression. Therefore, it focused on battle tools and extracted their types and frequency. It selected Haft Lashkar scroll and the Shahnameh narration scroll as examples of oral epics, and Shahnameh and Shahryarnameh as examples of poetic epics, and in the process of this research, it also explored the prominence and fame of epic battle tools due to their attribution to kings and warriors, country/city, totemic animals, as well as exaggeration of weight and power. The poets of the epic writers/narrators have these special martial tools in the form and construction of "form statements" in the treasure of their minds and have naturally and unconsciously introduced them in the stage of composing the epic. The most important achievement of this research, in addition to the introduction of battle tools as "epic template statements", is that the difference in the frequency and variety of battle tools between the texts of epic verses and the scrolls of narrative, as well as the use of battle tools in texts before and at the same time as the Shahnameh, such as Yadgar Zariran, Rudaki's poems , Farrokhi Sistani, etc., shows that first of all, "epic battle tools style statements" are a legacy of the oral tradition of Persian epics, and the poets of epics/narrators, even Ferdowsi, have no role in inventing them. Moreover, the narrative scrolls were not only influenced by the poetic epic texts, but oral narratives also played a role in their formation.