در این پژوهش، رابطه بین انگیزش پیشرفت و سرمایه انسانی کارکنان جهاددانشگاهی دانشگاه تهران، وضعیت موجود سرمایه انسانی و انگیزش پیشرفت و رابطه مؤلّفه های انگیزش پیشرفت با سرمایه انسانی بررسی شد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و ابزار اندازه گیری پژوهش پرسشنامه سرمایه انسانی(نادری، 1390)و پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس بود. پایایی پرسشنامه ها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه سرمایه انسانی و انگیزش پیشرفت،(93%)و(73%)به دست آمد. جامعه پژوهش کارکنان جهاددانشگاهی دانشگاه تهران بودند و به دلیل محدودیت کارکنان تمام 250 نفر به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از فراوانی، درصدفراوانی، آزمون تی تک نمونه ای ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چند گانه استفاده شد و نتایج نشان داد که در جهاددانشگاهی دانشگاه تهران میزان سرمایه انسانی در حد بالاتر از متوسط معنادار است؛ بین اعتماد به نفس و سخت کوشی با سرمایه انسانی همبستگی مثبت و معنادار در سطح 50/0 وجود دارد، بین ادراک پویا از زمان ، انگیزه تحرک به سوی بالا ، آینده نگری ، انجام مؤفقیت آمیز کار و پشتکار با سرمایه انسانی همبستگی مثبت و غیرمعنادار وجود دارد.
