هدف از پژوهش حاضر تعیین اعتبار و پایایی مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی دانش آموزان و بررسی وضعیت رضایت از زندگی دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر گرگان به تفکیک جنسیّت و پایه تحصیلی بود. روش پژوهش توصیفی بوده و 765 نفر از دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر گرگان (376 دختر و 389 پسر) که در سال 90 – 89 مشغول به تحصیل بوده اند به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات، از مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی دانش آموزان استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان دهنده 12 عامل بود که با استفاده از تحلیل موازی، از این دوازده عامل، هفت عامل اول با تبیین81/43 درصد واریانس پذیرفته شدند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان دهنده برازش مقبول مدل پنج عاملی در دانش آموزان ایرانی بود. ضرایب آلفای کرونباخ برای نمره کل کیفیت زندگی ادراکی90/0 و ابعاد پرسشنامه بین76/0 تا 88/0 بود که مقبول است. مقایسه رضایت از زندگی به تفکیک جنسیّت و پایه تحصیلی حاکی از تفاوت های معنادار میان پسران و دختران و همچنین میان دانش آموزان پایه های مختلف تحصیلی در برخی از ابعاد پرسشنامه بود. نتایج نشان داد که مقیاس رضایتمندی چند بعدی دانش آموزان در جامعه ایرانی ویژگی های روان سنجی مناسبی دارد و می توان از آن در امور پژوهشی و سیاست گذاری های ملّی و ناحیه ای استفاده کرد.
