جو سکوت

خلق و اداره بحث، تبادل نظر، گفت و گو و شنیدن صدا های دیگر از جمله چالش های مدیران در محیط کاری است. این پژوهش با هدف مطالعه عوامل موثر بر سکوت سازمانی کارکنان دانشگاه انجام شد که از نظر هدف کاربردی و از لحاظ گردآوری داده ها به روش آمیخته است. در بخش کمی با نمونه گیری طبقه ای 332 نفر و در بخش کیفی با نمونه گیری هدفمند 10 نفر از کارکنان دانشگاه های وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری مشارکت داشتند. ابزارهای پژوهش برحسب روش، پرسشنامه \#جوّ سکوت\# واکولا و بورادوس(2005)، پرسشنامه محقق ساخته \#رفتار سکوت\# و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. روایی پرسشنامه ها با استفاده از نظر متخصصان دانشگاهی بررسی و تایید شد و پایایی آن ها با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد که به ترتیب 88/0و 89/0 بود. برای تحلیل داده های کمی، از روش های آماری با ابزار spss و برای مصاحبه ها از روش تحلیل محتوا استفاده شد. یافته های بخش کمی نشان داد وضعیت جوّ و رفتار سکوت و مولفه های آن به غیر از رفتار خودحفاظتی نامطلوب ارزیابی شد. یافته های بخش کیفی عوامل موثر بر این وضعیت را نشان دادند. یافته های پژوهش ضرورت برنامه ریزی را برای کاهش جوّ و رفتار سکوت کارکنان پیشنهاد می دهد.

هدف پژوهش حاضر بررسی روابط جو سکوت، احساس امنیت روانی و رفتار سکوت کارکنان دانشگاه است. مطالعه حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه الزهرا (س)در سال تحصیلی 93-92 است (468N=)که از این تعداد، با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی ساده، 211 نفر انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه ""امنیت روانی"" (ادمونسون، 1999)، ""جو سکوت""(واکولا و بورادوس، 2005) و""رفتارسکوت""(واکولا و بورادوس، 2005) استفاده شد. رواییپرسشنامه ها با استفاده از نظر متخصصان دانشگاهی بررسی و مورد تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد که به ترتیب80/0، 89/0 و90/0به دست آمده است.جهت تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های tتک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام و تحلیل مسیر به کمک نرم افزارهایSPSS و LISRELاستفاده شد. نتایج نشان داد که جو سکوت رابطه منفی و معناداری با امنیت روانی (485/0r=-)، و امنیت روانی رابطه منفی و معناداری با رفتار سکوت (464/0-r=) دارد. همچنین نتایج حاکی از آن بود که جو سکوت به صورت مستقیم و با واسطه امنیت روانی بر رفتار سکوت تأثیر معنی داری دارد.

هدف این پژوهش بررسی اثر ساختاری رهبری اخلاقی بر رفتار سکوت کارمندان با نقش واسطه ای جو سکوت بود.پژوهش از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه آماری تمامی کارمندان ادارات آموزش و پرورش شهر مشهد در سال 93-92 بودند. نمونه ای به حجم 171 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد. شرکت کنندگان پرسش نامه رهبری اخلاقی و سکوت سازمانی را تکمیل کردند. داده ها با مدل معادله های ساختاری و با نرم افزار LISREL تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که نیرومندترین نشانگر سازه نهفته رهبری اخلاقی احترام و ساختن جامعه است. افزون بر آن، نیرومندترین نشانگر سازه نهفته جو سکوت سازه نگرش سرپرستان است. در مدل ساختاری تدوین شده، یافته ها نشان می دهند که رهبری اخلاقی بر جو سکوت اثر ساختاری منفی دارد (69/. - = GA). اثر غیرمستقیم رهبری اخلاقی بر رفتار سکوت منفی (171/0-) است. هم چنین، جو سکوت سازمان بر رفتار سکوت کارمندان اثر ساختاری مستقیم (25/.= BE) دارد. در نتیجه برای مقابله با رفتار سکوت سازمانی و بهره گیری از تجربیات کارکنان باید جو سکوت سازمانی را از میان برداشت. عاملی بسیار مؤثر در این زمینه رهبری اخلاقی است. استفاده از این نوع رهبری با کمرنگ شدن جو سکوت همراه است که در پی آن می توان انتظار داشت رفتار سکوت سازمانی کاهش یابد.

سازمان ها برای بقا و ماندگاری نیازمند کارکنانی اند که فراتر از وظایف خود را بر عهده گیرند و با حفظ سیستم اجتماعی سازمان به طور غیرمستقیم به دست یابی به اهداف سازمان کمک و بتوانند بر چالش های محیط غلبه کنند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر سکوت سازمانی بر رفتار شهروندی کارکنان است. این پژوهش از نوع پژوهش های تحلیلی و به شیوه همبستگی انجام شده است. از نظر نوع هدف، کاربردی می باشد و از روش پیمایشی برای گردآوری داده ها استفاده شده است. به منظور دست یابی به هدف مذکور، داده های مطالعه با استفاده از پرسشنامه و روش نمونه گیری ساده تصادفی جمع آوری شده است. جامعه آماری این پژوهش را تمامی کارکنان شرکت بیمه البرز شهر تهران در تابستان 1395 تشکیل می دهند. تحلیل داده ها به کمک مدل سازی معادلات ساختاری و با نرم افزار SPSS16  و lisrel8.50 صورت گرفته است. یافته های پژوهش بر لزوم توجه به سکوت سازمانی در بروز رفتار شهروندی تاکید می نماید، و حاکی از تاثیر منفی و معنادار سکوت مطیع و سکوت تدافعی بر رفتار شهروندی سازمانی کارکنان است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر ساختاری مهارت سیاسی بر توانمندی کارکنان با نقش واسطه ای رفتار سکوت کارمندان و جو سکوت است. این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی است. جامعه آماری، تمامی کارمندان ادارات آموزش وپرورش شهر مشهد در سال 92-93 است. نمونه ای به حجم 171 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده است. شرکت کنندگان پرسشنامه ی مهارت سیاسی، سکوت سازمانی و توانمندی کارکنان را تکمیل کردند. داده ها با مدل معادلات ساختاری و با نرم افزار LISREL تحلیل شده اند. یافته ها نشان داد که نشانگرهای سازه نهفته مهارت سیاسی به نحو مطلوبی پیش بینی کننده مهارت سیاسی هستند. افزون بر آن، نیرومندترین نشانگر سازه نهفته جو سکوت سازه فرصت ارتباط است. در مدل ساختاری تدوین شده، یافته ها نشان می دهد مهارت سیاسی بر جو سکوت، اثر ساختاری منفی دارد (43/0-= GA11)؛ مهارت سیاسی بر رفتار سکوت اثر ساختاری منفی دارد (33/0-= GA21) و مهارت سیاسی بر توانمندی کارکنان اثر ساختاری مثبت دارد (79/0= GA31). اثر غیرمستقیم مهارت سیاسی بر رفتار سکوت، معنی دار نبوده و اثر غیرمستقیم مهارت سیاسی بر توانمندی کارکنان معنی دار است (049/0). همچنین، جو سکوت سازمان بر رفتار سکوت کارمندان اثر ساختاری مستقیم (15/0= BE) دارد. در نتیجه، برای مقابله با رفتار سکوت سازمانی و بهره گیری از تجربیات کارکنان باید جو سکوت سازمانی را از میان برداشت. یک عامل بسیار مؤثر در این زمینه، افزایش مهارت سیاسی کارکنان است. استفاده از مهارت سیاسی، با کمرنگ شدن جو سکوت همراه است که به تبع آن می توان انتظار داشت رفتار سکوت سازمانی کاهش یابد و کارکنان توانمندتر شوند.