خلق و اداره بحث، تبادل نظر، گفت و گو و شنیدن صدا های دیگر از جمله چالش های مدیران در محیط کاری است. این پژوهش با هدف مطالعه عوامل موثر بر سکوت سازمانی کارکنان دانشگاه انجام شد که از نظر هدف کاربردی و از لحاظ گردآوری داده ها به روش آمیخته است. در بخش کمی با نمونه گیری طبقه ای 332 نفر و در بخش کیفی با نمونه گیری هدفمند 10 نفر از کارکنان دانشگاه های وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری مشارکت داشتند. ابزارهای پژوهش برحسب روش، پرسشنامه \#جوّ سکوت\# واکولا و بورادوس(2005)، پرسشنامه محقق ساخته \#رفتار سکوت\# و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. روایی پرسشنامه ها با استفاده از نظر متخصصان دانشگاهی بررسی و تایید شد و پایایی آن ها با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد که به ترتیب 88/0و 89/0 بود. برای تحلیل داده های کمی، از روش های آماری با ابزار spss و برای مصاحبه ها از روش تحلیل محتوا استفاده شد. یافته های بخش کمی نشان داد وضعیت جوّ و رفتار سکوت و مولفه های آن به غیر از رفتار خودحفاظتی نامطلوب ارزیابی شد. یافته های بخش کیفی عوامل موثر بر این وضعیت را نشان دادند. یافته های پژوهش ضرورت برنامه ریزی را برای کاهش جوّ و رفتار سکوت کارکنان پیشنهاد می دهد.
