درخت حوزه‌های تخصصی

زرگراههای اطلاعاتی ، وسایل ارتباط جمعی وانواع نظامهای اطلاع رسانی دیگر ، دنیا را به دهکده ای کوچک بدل کرده اند که در واقع گردانندگان آنرا صاحبان شرکتها وموسسات خبری شکل می دهند. در چنین فضایی چگونه می توانبه اخبار اعتماد کردآیا آنها که مسیر هدایت اخبار را در دست گرفته اند به تحریف واقعیتها وحقیقتها اقدام نکرده اند؟ آیا رسانه های بی المللی به عینیت گرایی و واقعیت نگاری - آنچنان که ادعا می کنند- پایبندند؟ والتر لیپمن در تعریف خبر می گوید :خبر انعکاس موقعیتهای اجتماعی نیست بلکه گزارش جنبه های مطرح شده درجامعه است ، خبربه مسایلی می پردازد که فوری ، تازهوالزاما پیچیده و مبهم باشد. درضمن وی معتقد است که خبر وحقیقت الزاما یکی نیستند، وظیفه خبر این است که حادثه ای را مطرح کرده وسر زبانها بیندازد ،حال آنکه وظیفه حقیقت این است که واقعیات پنهان و نامعلوم را روشن کرده ، آنها را به هم ربط داده و تصویری از واقعیت به دست دهد که بشر بر اساس آن عمل کند . با نگاه و مداقه در رویدادها و پدیده هایی مانند جنگ خلیج فارس ، بحرانهای الجزایر ، افغانستان ، بوسنی هرزگوین و رخدادهای سودان ، کوبا،لیبی و ...می توان دریافت که مصلحت گرایی ومنفعت گرایی پیوسته بر حقیقت گرایی چربیده است. بسیاری از اخبار منتشره در جهان در واقع گزینش شده اربابان رسانه های بزرگی هستند که سیر افکار عمومی را در اختیار گرفته اند ، این چنین است که حقایق موجود در ایران اسلامی دور از دسترس جهانیان قرار گرفته وچهره ای دگرگون شده از ایران واسلام به مردم دنیا ارائه می شود. صاحبان حقیقی و واقعی کنونی جهان ، دیگر چهره های بزرگ سیاسی نیستند و آنها جای خود را به (تدترنر) رئیس شبکه سی ان ان ، (روپرت مردوخ )، ارباب نیوزکورپوریشن لیمیتد،( بیل گیتس )، صاحب مایکروسافت ( لاری رانگ) چایناتراست اندانترنشنال اینوستمنت ( رابرت آلن)، صاحب ای تی تی و ( ژرژ سوروس )سرمایه دار معروف داده اند. گروههای صنعتی و سرمایه داری اینک درجنگی مرگبار برای حکمرانی بر منابع رسانه های چند منظوره ای و بزرگراههای اطلاعاتی درگیر شده اند ، ودسترسی به انبوه مخاطبان در مقیاس جهانی ، جنگهای افسانه ای را ایجاد کرده است .اکنون واقعیت قدرت جهانی به طور گسترده ای از اختیار حکومتها و دولتها خارج شده وقدرتهای تازه ای سر بر آورده اند که ساختار حکومتی ودولتی کشورها را بی رحمانه در می نوردند. در این وادی است که آداب و رسوم ، فرهنگها و ارزشهای اعتقادی و باوری جوامع مختلف دستخوش دگرگونی ونابودی می شود.یک هفته نامه بزرگ فرانسوی به تازگی تحقیقی درباره پنجاه مرد پرنفوذ به چاپ رساند که هیچ رئیس جمهور ،نخست وزیر ، وزیر یا نماینده هیچ کشوری در آن وجود نداشت. هفته نامه دیگری نیز تیتر اول خود را به پر نفوذترین مرد دنیا اختصاص داده بود ، فکر می کنید چهکسی بود؟ ویلییام کلینتون؟ هلموت کهل ؟ بوریس یلتسین ؟ خیر هیچکدام از اینها نبودند. این بار دیگر پر نفوذترین مرد دنیا بیل گیتس رئیس مایکروسافت معرفی شده بود. آیا باز هم نباید به حقیقت اخباری که هر روز از طریق رسانه ها، بزرگراههای اطلاعاتی و خبرگزاریها ارسال می شود شک کرد؟