درخت حوزه‌های تخصصی

آنچه در پیش رو دارید ، تحقیقی است که بنا بر سبیل ایجاز ، سعی بر آن دارد تا با بحث کنکاش در آیات 32 و 33 سوره احزاب و دیگر روایات مربوط با موضوع آنها ، به بررسی و تبیین مصادیق اهل بیت در این آیات بپردازد و به استناد احادیث موجود در کتب حدیثی اهل سنت و همچنین با استفاده از دیدگاههای تفسیری و تحلیلهای تاریخی ، در حد امکان ریشه ها و علتهای اختلاف در مورد متن آیه تطهیر ( به عنوان اولین خاستگاه تشریعی اصطلاح اهل بیت ) بپردازد و از این نظر به فهم اختصاصات ویژگیها ، بستگیها و یا عدم بستگیهای میان اجزای متن ، دست یابد ...

آیه 28 سوره توبه مهمترین مستمسک حکم منع ورود مشرکان به مساجد و اماکن مقدس از سوی مفسران و فقیهان بوده است. برخی فقیهان دلایل دیگری در اقامه این حکم نیز ارائه کردند که از سوی گروه دیگری از ایشان مورد نقد و رد واقع شده است. آیه 28توبه نیز، علاوه بر آنکه دلالتی بر نجاست ذاتی غیرمسلمانان ندارد، با آیه 2مائده که آخرین سوره نازله قرآن است و جواز سفر مشرکان به مکه و لزوم حفظ امنیت آنان را صادر نموده، در تعارض است. واکاوی در سیاق آیات هر دو سوره نشانگر آن است که در سوره توبه تنها مشرکان حربی از ورود به مسجدالحرام منع شده و در سوره مائده جواز ورود مشرکان غیرحربی صادر شده است. از دیگرسو جریان شناسیِ شکل گیری حکمِ مشهور منعِ ورود مشرکان به مساجد در فقه فریقین، نشانگر آن است که این فتوی نخستین بار توسط خلیفه دوم صادر شده که با پیروی عمربن عبدالعزیز و برخی از خلفای عباسی از فرمان او، به شروط عمریه مشهور گردیده و به تدریج در میان فقهای شیعه و سنی شهرت یافته است.