فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱٬۴۰۱ تا ۱٬۴۲۰ مورد از کل ۴٬۳۷۶ مورد.
چند کتاب از صاحب تبروف
حوزه های تخصصی:
استاد همایی (در برابر نظره اولی یا فرایند تقلیل)(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
استاد جلال الدین همایی، از محققان و مولفان نامبردار روزگار است. از وی آثار فراوانی در زمینه های مختلف می شناسیم، درباره زندگی، احوال و آثار او کتابها و مقالات متعددی نوشته اند. نوشته حاضر با دید دیگری به کارهای آن استاد محقق پرداخته است.
کنفرانس بین المللی اقبال
از این آشفته بی دل
تن من عاشق جهان شده است
ناصریه یا فرقه ی منسوب به ناصرخسرو
حوزه های تخصصی:
چند پیام از آن سوی آمو
در سوگ چاووش (به یادبود درگذشت معلم فرهیخته، دکتر حسین چاووشی)
حوزه های تخصصی:
ناصرخسرو و تاریخنگری
حوزه های تخصصی:
این خانه واژه های نسوزی دارد
حوزه های تخصصی:
یک ربع به هشت صبح سه شنبه (گفتگو با همسر مرحوم بیژن نجدی)
حوزه های تخصصی:
اهداء کتابخانه احمد منزوی و منوچهر ستوده به مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی
منبع:
بخارا آذر ۱۳۸۲ شماره ۳۱
حوزه های تخصصی:
مثنوی ده باب کاتبی نیشابوری
حوزه های تخصصی:
شخصیت باباطاهر(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
باباطاهر عارفی سوخته دل، عاشقی سرگشته، و رندی قلندر است. در میان همه عنوان ها، شاید سوته دل مناسب ترین عنوان برای او باشد. او خود نیز بارها خویشتن را با این صفت معرفی کرده است: نوای ناله غم اندوته دونو عیار قلب خالص بوته دونو بوره سوته دلان وا هم بنالیم که قدر سوته دل دل سوته دونو شعر باباطاهر تسکین دهنده دل های بی قرار و ترانه های دلنشین او ورد زبان عامه اهل ذوق به خصوص کسانی است که از درس و مکتب فارغ و کلامشان آسوده از زحمت انگشت کسان است. نغمه های سوزناک و عاشقانه او را بارها از زبان کشت کاران و چوپانان و پیشه وران، از زن و مرد و بزرگ و کوچک، شنیده ایم و شاید دوبیتی بسیار مشهور ز دست دیده و دل هر دو فریاد را، که چه بسا صورت تازه تر سروده او باشد، از زمزمه های شاعرانه اهل ذوق و دل سوختگان محبت بتوان شمرد. مستندترین خبری که از باباطاهر در دست داریم روایتی است در راحه الصدور راوندی که از ملاقات طغرل سلجوقی با وی در همدان حکایت و به توصیه باباطاهر به طغرل در باب عدالت اشاره دارد: شنیدم که، چون سلطان طغرل بک به همدان آمد، از اولیا سه پیر بودند- باباطاهر و باباجعفر و شیخ حمشا - کوهکی است بر در همدان آن را خضر خوانند، بر آنجا ایستاده بودند؛ نظر سلطان بر ایشان آمد. کوکبه لشکر بداشت و پیاده شد و با وزیر ابونصر الکندری پیش ایشان آمد و دست هاشان ببوسید. باباطاهر پاره ای شیفته گونه [= مجنون وار] بودی. او را گفت: ای ترک، با خلق خدا چه خواهی کرد؟ سلطان گفت: آنچه تو فرمایی. بابا گفت: آن کن که خدا می فرماید؛ آیه ان الله یامر بالعدل و الاحسان [نحل: 90]. سلطان بگریست و گفت: چنین کنم. بابا دستش بستد و گفت: از من پذیرفتی؟ سلطان گفت: چنین کنم. بابا سر ابریقی شکسته، که سال ها از آن وضو کرده بود، در انگشت داشت، بیرون کرد و در انگشت سلطان کرد و گفت: مملکت عالم چنین در دست تو کردم، بر عدل باش ...