کریم شعبانی

"مساله نابرابری ساختار زبانی در فرایند ترجمه شفاهی همزمان یکی از بحثهای جالب و متداول در پژوهشهای مربوط به ترجمه شفاهی است. سلسکویچ و لدرر پیشگامان رویکرد سنتی این مساله به شمار می روند که تاثیر تفاوت میان آرایش واژگان زبان ها را در ترجمه مردود می دانند. اما برخلاف آنان، طرفداران نظریه پردازش اطلاعات تفاوتهای رده شناختی دو زبان مبدا و مقصد را با دقت بیشتری می نگرند و بر این باورند که برخی از اشکالات در ترجمه شفاهی همزمان از انشعاب نمودار درختی ساخت جمله به سمت چپ و به ویژه آرایش فعل پایانی در زبان مبدا سرچشمه می گیرند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مهمی که میان آرایش واژگانی S.O.V. [فاعل- مفعول- فعل] در زبان فارسی و ترجمه همزمان فارسی- انگلیسی طراحی شده است. برای این منظور، مجموعه ای از جملات تعدادی از فارسی زبانان و ترجمه همزمان آنها جمع آوری و به دقت مقایسه شد تا مشخص شود آیا مترجم شفاهی فارسی- انگلیسی راهکاری را در ارتباط با فعل پایانی زبان فارسی در ترجمه خود اتخاذ می کند یا نه و در صورتی که چنین باشد، چه راهکارهایی به کار گرفته می شود و تا چه حد."

مقاله حاضر یکی از مفاهیم گفتمان را تحت عنوان انسجام متنی، که یکی از معیارهای بافت متنی برای ارزیابی صحت ترجمه به حساب می آید، مورد بررسی قرار می دهد.

پیش بینی به عنوان یک راهکار پویا در فرایند ترجمه همزمان به ارائه مطلبی توسط مترجم در زبان مقصد قبل از دریافت معادل اولیه آن در زبان مبدا اطلاق می گردد. مجموعه ای از سرنخهای راهگشا، هر چند ناچیز، معمولا نقطه اتکائی برای مترجم جهت فرضیه پردازی در مورد جملات ناتمام سخنران محسوب می شود. مقاله حاضر کار خود را با این پیش فرض اساسی آغاز می کند که پیش بینی در ترجمه همزمان به خصوص در مورد دو زبان نامتقارن از نظر ساختاری امری ضروری است. این تحقیق با قبول چنین فرضی و سپس با ارائه یک مقدمه، توضیحی تفصیلی در خصوص چگونگی و ماهیت انواع مختلف اطلاعات موجود در دست مترجم در لحظه پیش بینی و هنگام ترجمه ارائه می دهد و با ذکر مثالهای مختلف از ترجمه های زنده، روند کلی را به اثبات می رساند. در پایان از جنبه ارائه پیشنهاد، این مقاله نکاتی را در خصوص نحوه تقویت راهکار فوق برای یک پیش بینی صحیح پیشنهاد می کند.

مقاله حاضر دو هدف عمده را دنبال می کند: در ابتدا برخی از اصول حرفه ای بر گرفته از ادبیات تکامل یافته ترجمه همزمان را که مورد نیاز مترجم تازه کار است بر شمرده، سپس نکاتی کاربردی در خصوص نحوه انجام این فرایند را مطرح می نماید.

هدف از مطالعه حاضر، بررسی راه های تشخیص اخبار جعلی در رسانه ها به ویژه شبکه های اجتماعی بوده، زیرا سرعت انتشار خبر جعلی در رسانه های نوین و تأثیر سوء آن بر افکار عمومی، در مواردی غیرقابل جبران است. روش مطالعه حاضر کیفی و جامعه آماری آن شامل خبرگان حوزه علوم ارتباطات، رسانه و خبررسانی، که از روش نمونه گیری هدفمند و گلوله برفی (ارجاع زنجیره ای) بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شده اند، بود. اطلاعات موردنیاز با استفاده از مطالعات اسنادی و مصاحبه نیمه ساختاریافته به مدت 1720 دقیقه و به تعداد 15 مصاحبه با شرط اشباع نشری به دست آمد و جهت اعتبار سنجی تحلیل تماتیک از روش دریافت بازخورد مشارکت کنندگان استفاده شد. تحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار MAXQDA 2020 و روش تحلیل تماتیک انجام گرفت. نتایج تحلیل، در غالب 439 مفهوم کلیدی و 57 کد ، 12 تم فرعی و 5 تم اصلی «شاکله محتوایی»، «عامل نشر»، «منبع خبر»، «قوانین» و «الگوریتم های ماشینی» شکل دهی شدند. تفسیر و تحلیل داده ها نشان داد که تشخیص اخبار جعلی در رسانه و شبکه های اجتماعی در ایران بیش از هر چیز نیاز به تشکیل پایگاه داده ای جهت مقایسه و الگوبرداری شیوه های نگارش خبر جعلی و تشخیص آن داشته است و باید پژوهش های بیشتری درزمینه ی تحلیل محتوا به زبان فارسی صورت گرفته تا درک بهتری از الگوهای نوشتاری خبر جعلی به زبان فارسی به دست آید.

هدف از مقاله حاضر بررسی قابلیت اجرایی آزمون شنیداری پویای رایانه ای (CDLT) در تشخیص و تقویت منطقه مجاور رشد زبان آموزان در فعالیت های شنیداری از طریق مداخله های چند وجهی(صوتی، متنی و تصویری) می باشد. بدین منظور، تعداد 140 نفر در آزمون تعیین سطح شرکت نمودند که از این تعداد 100 نفر با سطح پیش متوسط انتخاب شدند. در فرآیند برگزاری آزمون، با تبعبت از رویکرد بازخورد ترغیبی - تدریجی و مقیاس ضمنی-صریح ، مجوعه ای از مداخله های طبقه بندی شده شامل صوتی، متنی و تصویری به آزمون دهنده ها داده شد و مدت زمان پردازش آزمون دهنده ها در پاسخ دهی به سوالات ثبت شد. بررسی ها نشان داد که مداخله های چند وجهی از طریق آزمون شنیداری پویای رایانه ای منجر به تغییرات معنا داری در توانایی های شنیداری زبان آموزان و پیشرفت منطقه مجاور رشد آنها شد. نتایج حاصل از این تحقیق می تواند در امر ارزشیابی های جمعی و سراسری، آموزش و یادگیری به عنوان یک روش کارآمد مورد استفاده قرار گیرد.

یکی از موضوعات قابل توجه در زمینه آموزش زبان دوم، نقش ساختار مشارکت کلاسی در شکلگیری توجه به فرم غیرمستقیم در آموزش نکات گرامری است (; Lehrer & Palincsar, 2004 (Nassaji, 2010 & 2013. هدف مطالعه حاضر بررسی میزان کاربرد توجه به فرم غیرمستقیم در ساختارهای مشارکت کلاسی معلم دانش آموز و اثربخشی آن در فراگیری زمان گذشته افعال باقاعده و بیقاعده از طریق فعالیت املاء انشاء بود. بدین منظور، پس از برگزاری آزمون تعیین سطح برای یک گروه هفتاد نفری از شرکت کنندگان، 32 نفر از زبان آموزهای سطح پیش متوسط انتخاب شدند و سپس به طور تصادفی در سه ساختار مشارکتی (ده نفر در گروه انفرادی، دوازده نفر در گروه های کوچک و ده نفر در گروه کلاسی) قرار گرفتند. آموزش توجه به فرم غیرمستقیم در ده جلسه و به مدت دو ماه و نیم به طول انجامید. تعاملات بین معلمان و دانش آموزان در هر سه گروه به صورت صوتی ضبط، بازنویسی و کدگذاری شدند. بخش های زبانی به عنوان واحد تجزیه و تحلیل فراوانی توجه به فرم غیرمستقیم قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که اکثر بخش های زبانی در تعاملات انفرادی رخ دادند و عمدتاً از نوع واکنشی بودند. نتایج آزمون تحلیل کی دو (توان دوم کا) نشان داد که ارتباط معناداری بین نوع ساختار مشارکت کلاسی و استفاده از رویکرد توجه به فرم غیرمستقیم وجود دارد. همچنین مشخص شد باوجودی که بخش های زبانی اکثراً در ساختار تعاملات انفرادی رخ دادند، اما اثربخشی آنها بیشتر در ساختار گروه های کوچک صورت گرفت.