علی اصغر نورسته

علی اصغر نورسته

مطالب
ترتیب بر اساس: جدیدترینپربازدید‌ترین

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۲۰ مورد از کل ۲۹ مورد.
۱.

مقایسه تعادل ایستا و پویا در ورزشکاران رشته های مختلف

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال دوم پاییز و زمستان ۱۳۸۹ شماره ۵
حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۹۶۱۵ تعداد دانلود : ۲۶۴۳
تعادل از اجزای کلیدی مهارت های حرکتی برای حفظ پاسچر و اجرای مهارت های ورزشی پیچیده است. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تعادل ایستا، پویا در ورزشکاران چهار رشته ورزشی شامل ژیمناستیک، فوتبال، بسکتبال و شنا و یک گروه افراد غیرورزشکار بود. 40 زن ورزشکار با 5 سال سابقه ورزشی (10 ژیمناستیک با میانگین سن 31/0± 50/14 سال، قد 75/7± 20/155 سانتی متر و وزن 91/3±70/49 کیلوگرم، 10 فوتبالیست با میانگین سن 47/1 ±80/22 سال، قد 12/5 ±60/160 سانتی متر، وزن 87/4 ±95/52 کیلوگرم، 10 بسکتبالیست با میانگین سن 7/10 ±60/21 سال، قد 75/6 5/165 سانتی متر و وزن 27/6±43/57 کیلوگرم و 10 شناگر با میانگین سن 63/1± 3/23 سال، قد 46/5 ±5/163 سانتی متر و وزن 42/4± 50/55 کیلوگرم) و 10 زن غیرورزشکار (با میانگین سن 94/0± 7/23 سال، قد 27/3± 4/161 سانتی متر و وزن 54/3± 6/54 کیلوگرم) در این تحقیق شرکت کردند. برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا به ترتیب از آزمون های بس و ستاره استفاده شد. داده ها پس از بررسی توصیفی با استفاده از آزمون تحلیل واریانس (ANOVA) در سطح 05/0 ≥P تجزیه و تحلیل آماری شدند. تحلیل داده ها نشان داد در آزمون تعادل ایستا، خطا به طور معنی داری در ژیمناست ها در مقایسه با افراد غیرورزشکار و شناگران و در فوتبالیست ها در مقایسه با شناگران کمتر است (05/0 P) و در آزمون تعادل پویا طول رسش به طور معنی داری در ژیمناست ها در مقایسه با افراد غیرورزشکار و بسکتبالیست ها و در فوتبالیست ها در مقایسه با افراد غیرورزشکار بیشتر است (05/0 P). نتایج تحقیق حاکی از آن بود که شناگران تعادل ایستای کمتر و بسکتبالیست ها تعادل پویای کمتری در مقایسه با دو گروه ورزشی دیگر دارند که ممکن است یک عامل پیش بین برای اسپرین های مچ پا در آینده باشد. بنابراین به مربیان و پزشکیاران ورزشی پیشنهاد می شود برنامه های غربالگری (screening) منظم را با استفاده از آزمون های تعادلی بس و ستاره انجام دهند و تعادل ورزشکاران را ارزیابی و افرادی را که به ضعف تعادل دچارند شناسایی کنند.
۲.

مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اکستنسور و فلکسور زانو در دو شیوه مختلف حرکت اسکات(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: المپیک سال هفدهم تابستان ۱۳۸۸ شماره ۲ (پیاپی ۴۶)

کلید واژه ها: تمرین قدرتی الکترومیوگرافی حرکت اسکات پهن داخلی پهن خارجی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۵۲۵۰ تعداد دانلود : ۱۳۲۱
هدف از این تحقیق عبارت است از بررسی اثـر وضعیت پـا بر فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اکستنسور و فلکسـور زانـو، طی فازهای درون گرا و برون گرای حرکت اسکات در دو حالت پای جمع و پای باز. 8 پاورلیفتر باتجربه، با میانگین و انحراف استاندارد سنی 74/3 ± 38/22 سال، قد 28/6 ± 5/172 سانتی متر، و وزن 98/9 ± 95/91 کیلوگرم، آزمودنی های این تحقیق بودند. به منظور نرمال سازی اطلاعات الکترومیوگرافی هر دو گروه عضلانی، آزمودنی ها سه تکرار 4 ثانیه ای حداکثر انقباض ارادی ایزومتریک (MVIC) را در دو حرکت فلکشن و اکستنشن زانو با زاویه 90 درجه اجرا کردند. سپس فعالیت الکترومیوگرافی عضلات پهن داخلی، پهن خارجی، و دوسر رانی، طی 3 تکرار متوالی اسکات (با دامنه حرکتی 100 درجه) در وضعیت های پاجمع (65% عرض شانه) و پاباز (160% عرض شانه) و با وزنه ای معادل 100% وزن بدن آزمودنی ها اندازه گیری شد. از آزمون آنالیز واریانس دوطرفه با اندازه گیری مکرر (2 وضعیت پا × 2 فاز اسکات) برای مقایسه داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد فعالیت عضله پهن داخلی در وضعیت پاباز (38/16±41/42درصدMVIC)، در مقایسه با وضعیت پاجمع (73/14±09/38 درصدMVIC) بزرگ تر است (05/0P). همچنین، همه عضلات فعالیت بزرگ تری را در فاز درون گرا نسبت به فاز برون گرا نشان دادند (05/0P). تفاوت معناداری بین هیچ ترکیبی از وضعیت پا و فاز اسکات مشاهده نشد. به طورکلی، نتایج این تحقیق نشان داد اسکات پاباز ممکن است در به کارگیری عضله پهن داخلی، از اسکات پاجمع مؤثرتر باشد. از آنجاکه فعالیت عضلات پهن رانی، به ویژه عضله پهن داخلی، در برنامه های تمرینی و توان بخشی زانـو بسیار مهم اند، نتایج این تحقیق در پزشکی و ورزش کاربرد دارد.
۳.

سینماتیک مفصل زانو در اجرای شوت رو پای فوتبالیست های زانو پرانتزی و نقش گشتاور عضلات ران و زانو(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی (پژوهشکده تربیت بدنی) بهار و تابستان ۱۳۹۱ شماره ۱۱

کلید واژه ها: شوت روی پا زاویه سرعت زاویه ای سرعت شوت گشتاور عضلات

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۶۷۱ تعداد دانلود : ۱۲۵۳
تاکنون مقایسه ای بین عملکرد فوتبالیست های زانو پرانتزی و زانو طبیعی در اجرای مهارت های فوتبال انجام نشده است. هدف مطالعه حاضر این است که ضمن بررسی تفاوت متغیرهای سینماتیکی مفصل زانو و سرعت شوت روی پا در دو زاویه دورخیز دلخواه و 45 درجه میان فوتبالیست های زانو پرانتزی و زانو طبیعی، رابطه سرعت شوت را با گشتاور عضلات زانو و ران بررسی کند. 9 فوتبالیست زانو پرانتزی (سن: 3/3 ± 9/24، وزن: 4/6 ± 9/69، قد: 06/0 ± 78/1) و 9 فوتبالیست با زانوی طبیعی (سن: 6/5 ± 4/25، وزن: 1/7 ± 2/72، قد: 07/0 ± 78/1) در این مطالعه شرکت داشتند. متغیرهای سینماتیکی به¬وسیله دستگاه آنالیز حرکت، سرعت توپ با استفاده از دو دوربین دیجیتال سرعت بالا و گشتاور عضلات به¬وسیله قدرت سنج دستی اندازه گیری شد. زاویه زانو در سطح فرونتال در هر دو زاویه دورخیز در گروه زانو پرانتزی بیشتر بود، اما این تفاوت فقط در شوت های با زاویه دورخیز 45 درجه معنی دار بود (05/0 > p). در هر دو زاویه دورخیز تفاوت معنی داری در حداکثر سرعت زاویه ای زانوی پای ضربه و سرعت توپ مشاهده نشد (05/0 ≤ p) و در نهایت آزمون همبستگی نشان داد بین نسبت گشتاور عضلات اکستنسور به فلکسور زانو و سرعت شوت فوتبالیست های زانو پرانتزی و طبیعی در زاویه دورخیز دلخواه رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (05/0 > p). با این حال بین نسبت قدرت عضلات اداکتور به ابداکتور ران با سرعت شوت رابطه معنی داری مشاهده نشد (05/0 ≤ p). یافته ها نشان داد با توجه به زاویه دورخیز و محل قرارگیری هدف، سرعت شوت در بازیکنان زانو پرانتزی و زانو طبیعی تفاوت معنی¬داری نداشت و با توجه به پیشینه مطالعات نقش مهم عضلات اکستنسور زانو در اجرای شوت تأیید شد.
۴.

بررسی میزان تعادل در دانش آموزان با قوس افزایش یافتة کایفوز و لوردوز(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال ششم بهار و تابستان ۱۳۹۳ شماره ۱ (پیاپی ۱۲)

کلید واژه ها: تعادل کایفوزیس لوردوزیس پشت گرد پشت صاف

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۲۲۲۱ تعداد دانلود : ۹۷۱
هدف از پژوهش حاضر، بررسی ارتباط کایفوزیس و لوردوزیس با تعادل در دانش آموزان با هایپرکایفوزیس، هایپرلوردوزیس، هایپوکایفوزیس و هایپولوردوزیس و مقایسة تعادل در دو گروه هایپرکایفوزیس و هایپوکایفوزیس و دو گروه هایپرلوردوزیس و هایپولوردوزیس بود. به این منظور 350 دانش آموز به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. انحنای ستون فقرات آزمودنی ها به وسیلة اسپاینال ماوس ارزیابی شد. از این تعداد، 20 فرد دارای هایپرکایفوزیس (با میانگین سنی 80/0±7/12 سال، وزن 01/1±50 کیلوگرم، قد 09/0± 156 سانتی متر)، 20 فرد دارای هایپوکایفوزیس (با میانگین سنی 89/0±2/12 سال، وزن 11/1±45 کیلوگرم، قد 11/0±149 سانتی متر)، 20 فرد دارای هایپولوردوزیس (با میانگین سنی 96/0±75/12 سال، وزن 17/1±75/50 کیلوگرم، قد 11/0±151 سانتی متر) و 20 فرد دارای هایپولوردوزیس (با میانگین سنی 91/0±1/12 سال، وزن 02/1±48 کیلوگرم، قد 10/0±153 سانتی متر) به عنوان آزمودنی انتخاب شدند. برای ارزیابی تعادل ایستا، پویا و انحناهای ستون فقرات، به ترتیب از آزمون تعادلی لک لک، آزمون تعادلی ستاره و اسپاینال ماوس استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون آماری همبستگی پیرسون و t مستقل استفاده شد (05/0 ≥ P). نتایج نشان داد ارتباط منفی و معنی داری بین ناهنجاری کایفوزیس با تعادل ایستا و پویا وجود دارد (05/0 P≤). همچنین تعادل ایستا و پویا به طور معنی داری در افراد هایپرکایفوزیس نسبت به هایپوکایفوزیس کمتر است. بین لوردوزیس و تعادل ایستا و پویا و همچنین بین تعادل ایستا و پویا در دو گروه هایپر و هایپولوردوزیس، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0 P>). به نظر می رسد لازم است مربیان ورزش مدارس و تیم های ورزشی با بررسی های دوره ای، افراد با این نوع ناهنجاری و به وی ژه هایپرکایفوزیس را به عنوان افراد مستعد آسیب به علت کاهش تعادل، برای برنامه های پیشگیرانه بیشتر مورد توجه قرار دهند.
۵.

مقایسه طول ایلیوتیبیال باند و زاویه Q در ورزشکاران با و بدون سندروم درد کشککی رانی

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال دوم پاییز و زمستان ۱۳۸۹ شماره ۵
حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۰۶۸ تعداد دانلود : ۸۷۸
درد کشککی رانی، 25 تا 40 درصد از مشکلات زانوی مراجعان مراکز پزشکی ورزشی است. هدف از این تحقیق، مقایسه انعطاف پذیری عضلانی در ورزشکاران با و بدون سندروم درد کشککی رانی است. آزمودنی ها شامل 30 ورزشکار بودند. 15 زن ورزشکار با درد کشککی رانی (با میانگین سنی 11/4 ± 20/24 سال، وزن 20/1 ± 86/58 کیلوگرم و قد 43/7 ± 59/165 سانتی متر) و 15 زن ورزشکار سالم (با میانگین سنی 10/3 ± 01/24 سال، وزن 09/1 ± 21/59 کیلوگرم و قد 70/6 ± 90/165 سانتی متر). طول عضلات همسترینگ، دوقلو و نعلی با الکتروگونیامتر ، زاویه Q و طول ایلیوتیبیال باند با گونیامتر یونیورسال ارزیابی شد. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل تجزیه وتحلیل شدند. ورزشکاران با درد کشککی رانی افزایش معنی-داری در زاویه Q و کاهش طول ایلیوتیبیال باند در مقایسه با آزمودنی های گروه کنترل داشتند. نتایج این تحقیق بر تاکید بیشتر بر ارزیابی این متغیرها و اجرای برنامه های تمرینی برای رفع آنها از سوی مربیان و پزشکان ورزشی تاکید دارد.
۶.

مقایسه قدرت، استقامت و دامنه حرکتی ستون فقرات کمری ورزشکاران با و بدون کمر درد(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال ششم بهار و تابستان ۱۳۹۳ شماره ۱ (پیاپی ۱۲)

کلید واژه ها: قدرت عضلانی ورزشکاران استقامت عضلانی دامنه حرکتی کمردرد غیراختصاصی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۲۰۴۴ تعداد دانلود : ۹۹۲
میزان آسیب های ناحیه کمری 10 تا 15 درصد همه آسیب های ورزشکاران را شامل می شود. طراحی برنامه تمرینی جهت پیشگیری یا توانبخشی کمردرد بدون دانستن اختلافات موجود در کینماتیک و فشارهای وارده بر ستون مهره در تکنیک های ورزشی و نیز ویژگی های جسمانی مرتبط با کمردرد مشکل می باشد. هدف از تحقیق حاضر مقایسه قدرت، استقامت و دامنه حرکتی ستون فقرات کمری ورزشکاران با و بدون کمردرد بود.15 مرد ورزشکار بدون سابقه کمردرد برحسب سن و میزان ناتوانی با 15 مرد ورزشکار با سابقه کمردرد غیراختصاصی همسان سازی شدند. میانگین سن، قد و وزن در گروه بدون سابقه کمردرد به ترتیب 7/3±35/21 سال، 44/8±177 سانتیمتر و 3/6±8/72 کیلوگرم و در گروه با سابقه کمردرد 34/2±8/21 سال، 38/6±6/173 سانتیمتر و 18/8±65/70 کیلوگرم بود که به طور داوطلبانه دراین تحقیق شرکت نمودند. برای تعیین میزان ناتوانی و شدت کمردرد از پرسش نامه های اسوستری و کیوبک، برای ارزیابی دامنه حرکتی کمر از دستگاه اسپاینال موس، برای ارزیابی قدرت عضلانی عضلات کمری از نیروسنج دستی نیکلاس و از آزمون های استقامت ایتو برای اندازه گیری استقامت عضلانی کمری استفاده شد. ورزشکاران با سابقه کمردرد بطور معنی داری میزان استقامت عضلات اکستنسور تنه کمتری (016/0=P) و دامنه حرکتی اکستنشن کمری کمتر (05/0=P) در مقایسه با گروه دیگر نشان دادند. اختلاف معنی داری برای استقامت فلکسورهای کمر، قدرت عضلانی فلکسورها و اکستنسورهای کمر و دامنه حرکتی فلکشن کمری بین دو گروه یافت نشد(05/0<p). اگر چه تفاوت یافت شده در این تحقیق نمی تواند به عنوان علت یا پیامد آسیب های کمر در ورزشکاران مشخص شود، اما می تواند درمانگران ورزشی را قادر سازد تا بر اساس این یافته ها، برنامه تمرینی مناسب تری برای ورزشکاران جهت پیشگیری یا توانبخشی کمردرد طراحی کنند.
۷.

تاثیر ویبریشن بر اطلاعات حس عمقی عضلات تنه مردان جوان سالم، در هدایت مسیر حرکتی راه رفتن

نویسنده:
منبع: طب ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران سال اول تابستان ۱۳۸۸ شماره ۱

کلید واژه ها: ویبریشن ا طلاعات حس عمقی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۰۲۰ تعداد دانلود : ۹۶۰
انسان طی حرکت و جا به جایی، محیط اطرافش را ارزیابی کرده و مسیری را به وسیله تصویر موجود در سیستم عصبی مرکزی از فضای حرکت که به صورت متوالی به روز می شود، انتخاب می کند. هدف از این تحقیق ارزیابی نقش اطلاعات حس عمقی عضلات تنه به عنوان چار چوب مرجع در تعیین جهت یابی بود. به این منظور 11 مرد جوان سالم راست دست (میانگین سنی 78/0± 78/23 سال، میانگین قد 7/5 ±7/169 سانتیمتر، میانگین وزن 8/6± 8/62، میانگین شاخص توده بدنی 7/1 ±34/22 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. ویبریشن یکطرفه عضلات تنه از ابتدا و نیمه مسیر، در یک تکلیف حرکتی (راه رفتن، هفت گام) در شرایط چشم بسته و چشم باز به کار گرفته شد. انحراف از مسیر راه رفتن توسط مسافت هفتمین گام از اولین گام از محور داخلی – خارجی محاسبه شد. طول گام و زاویه انحراف پا از محور داخلی – خارجی برای هر هفت گام اندازه گیری شد . همه انحرافات از مسیر مستقیم توسط رد پای آزمودنی ها از خط مرجع بر روی زمین اندازه گیری شد. برای آزمون تفاوت معنادار در پارامتر مسافت از آزمون ANOVA با اندازه گیری مکرر دو راهه (دو وضعیت بینایی و سه وضعیت ویبریشن) و برای تعیین اختلاف میان میانگین زاویه انحراف پا از خط مرجع و طول گام درون و میان سه شرایط ویبریشن و دو وضعیت بینایی از آزمون ANOVA با اندازه گیری مکرر سه راهه (شرایط بینایی و ویبریشن و زاویه رد پا) استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، ویبریشن در شرایط چشم بسته و اعمال ویبریشن در نیمه مسیر، انحراف واضحی در مسیر گام برداری ایجاد کرد (01/0 = P). در شرایط چشم باز، انحراف کمتر بود (06/0 = P ) . همچنین انحراف کمی در مسیر گام برداری در شرایطی که چشم ها بسته و ویبریشن در ابتدای مسیر اعمال شد، به وجود آمد (77/0 = P). بر اساس نتایج به دست آمده می توان گفت اطلاعات حس عمقی تنه نقش مهمی در تعیین چارچوب مرجع برای انحراف از مسیر گام برداری دارد.
۸.

اثرات خستگی بر کنترل پاسچر ایستا و پویای ورزشکاران با آسیب دیدگی مچ پا

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی (پژوهشکده تربیت بدنی) زمستان ۱۳۸۸ شماره ۴ (پیاپی ۲۵)

کلید واژه ها: خستگی کنترل پاسچر ایستا و پویا آسیب دیدگی مچ پا آزمون عملکردی تعادل ستاره ای زمان ایستادن روی یک پا

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۹۱۱ تعداد دانلود : ۹۳۴
هدف از این مطالعه بررسی اثرات خستگی بر کنترل پاسچر ایستا و پویای ورزشکاران با آسیب¬دیدگی مچ¬پا بود. 30 نفردانشجوی تربیت¬بدنی (14نفرمرد، 16نفرزن) در دو گروه(15 نفر سالم با میانگین سنی 79/±78/21 سال، قد ¬¬6/5±3/168سانتی¬متر، وزن ¬6/2±6/63کیلوگرم و 15نفر¬ با آسیب¬دیدگی مچ¬پا با میانگین سنی 83/±43/21سال، قد 5/5±4/168سانتی¬متر، وزن 2/3±3/63 کیلوگرم) به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. برای ارزیابی کنترل پاسچر ایستا و پویا به ترتیب ازآزمون¬ زمان ایستادن روی یک¬پا وآزمون عملکردی تعادل ستاره¬ای استفاده شد. آزمودنی¬ها یک پروتکل عملکردی که 15 دقیقه طول کشید، انجام دادند. از مقیاس بورگ برای سنجش میزان درک فشار استفاده شد. از آزمون تی همبسته برای مقایسه تفاوت پیش¬آزمون و پس¬آزمون کنترل پاسچر ایستا و پویا، از آزمون تی مستقل برای مقایسه تفاوت کنترل پاسچر ایستا و پویا بین دو گروه و از آزمون تحلیل واریانس با اندازه¬گیری مکرر (3×1) و آزمون تعقیبی(LSD) برای مقایسه تفاوت نمره¬های گزارش خستگی استفاده شد. نتایج این مقاله موید کاهش کنترل پاسچر ایستا و پویا بعد از خستگی بود. در مقابل تفاوت معنی¬داری بین دو گروه(سالم و آسیب دیده) در کنترل پاسچر ایستا بعد از اعمال خستگی وجود نداشت اما، تفاوت معنی¬داری بین دو گروه در جهت¬های خارجی و قدامی¬خارجی آزمون عملکردی تعادل ستاره¬ای وجود داشت (05/0> P). در ارتباط با بحث کنترل خستگی و کاهش اثر آن بر بروز آسیب ورزشکاران، هر چند مربی نمی¬تواند تمرین را به دلیل خستگی ورزشکار متوقف کند، اما مطلوب¬ترآن خواهد بود که مربی بتواند طوری برنامه تمرین را تنظیم کند که ورزشکار کمتر احساس خستگی کند.
۹.

مطالعه الکترومایوگرافی خستگی پذیری عضلات کمر و ران در ورزشکاران مبتلا به کمردرد

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال سوم بهار و تابستان ۱۳۹۰ شماره ۶

کلید واژه ها: ورزشکار کمردرد ویژگی های آنتروپومتریکی خستگی پذیری فرکانس میانه

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۸۶۴ تعداد دانلود : ۱۰۴۶
در پژوهش حاضر، دو گروه ورزشکاران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی (15 نفر با میانگین سنی 06/24 سال) و ورزشکاران سالم (15 نفر با میانگین سنی 06/24 سال) از دو رشته کشتی و فوتبال شرکت کردند. زمان استقامت در ورزشکاران دچار کمردرد مزمن به طور معنی داری کمتر و شیب فرکانس میانه بیشتر بود (05/0) که نشان دهنده خستگی پذیری بیشتر در این گروه است. آنالیز همبستگی نشان داد که بین زمان استقامت و BMI همبستگی مثبت معنی داری در گروه کمردرد وجود دارد (61/0=). وزن و BMI نیز همبستگی مثبت متوسط تا قوی معنی داری با شیب فرکانس میانه عضلات ارکتوراسپاین در هر دو گروه داشتند (76/0 – 62/0 = r). پیشنهاد می شود ورزشکاران در برنامه های تمرینی خود به بهبود استقامت عضلات اکستنسور کمر و ران توجه بیشتری داشته باشند و کاهش وزن را به عنوان راهکاری احتمالی در پیشگیری از رخداد مجدد کمردرد در آینده مورد توجه قرار دهند.
۱۰.

ارتباط بین قدرت عضلات پا، استقامت عضلات تنه، دامنه حرکتی اندام تحتانی و ویژگیهای آنتروپومتری با تعادل در زنان ورزشکار

نویسنده:
منبع: طب ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهران دوره اول زمستان ۱۳۸۸ شماره ۳

کلید واژه ها: کنترل پاسچر آنتروپومتری دامنه حرکتی اسپرین مچ پا قدرت اسکات یک پا

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۸۶۰ تعداد دانلود : ۱۰۲۶
۱۲.

اثر خستگی موضعی بر تعادل ایستا و پویای افراد ورزشکار با و بدون درد کشککی رانی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی (پژوهشکده تربیت بدنی) بهار و تابستان ۱۳۹۰ شماره ۹

کلید واژه ها: خستگی کنترل پوسچر آزمون عملکردی تعادل ستاره ای سندروم درد کشککی - رانی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۶۴۸ تعداد دانلود : ۱۰۰۲
سندروم درد کشککی - رانی از شایع ترین اختلالات زانو است و حدود 25 درصد از کل آسیب های زانو را شامل می شود. هدف این پژوهش بررسی اثر خستگی موضعی بر تعادل ایستا و پویای افراد ورزشکار با و بدون درد کشککی – رانی است. 15 فرد سالم با میانگین سن 17/1 ± 66/16سال، وزن 093/6 ± 780/66 کیلوگرم، قد 46/5 ± 80/176سانتی متر و 15 فرد با درد کشککی - رانی با میانگین سن 83/ 0± 13/17سال، وزن 048/9 ± 500/66 کیلوگرم، قد 02/4 ± 93/174 سانتی متر در این پژوهش شرکت داشتند. برای اندازه گیری تعادل پویا از آزمون تعادل ستاره ای (چهار جهت اصلی) و از آزمون ایستادن روی یک پا برای ارزیابی تعادل ایستا استفاده شد. برای ایجاد خستگی در عضلات چهارسر رانی به صورت انقباض ایزومتریک از دستگاه تقویت کنندة عضلات چهار سر رانی استفاده شد. برای ثبت شدت درد آزمودنی ها قبل از خستگی، هنگام اجرای پروتکل خستگی و بعد از خستگی از مقیاس عددی سنجش درد (VAS) و برای ثبت امتیاز ارزیابی عملکردی آن ها از فرم ارزیابی عملکردی کایالا استفاده شد. نتایج نشان داد بین افراد با درد کشککی - رانی و گروه کنترل در حفظ تعادل ایستا (11/3±98/14 کنترل)، (08/3 ± 19/13 آزمایش) و پویا (64/13 ± 96/364 آزمایش )، (68/21 ± 70/374 کنترل ) تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0 p≤)، در حالی که در حفظ تعادل ایستا (56/3± 67/13 کنترل)، (90/3±41/10 آزمایش) و پویا (79/17± 46/359 کنترل)، (41/13 ± 339 آزمایش) در جهت های قدامی، داخلی، خلفی، بعد از پروتکل خستگی بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده شد (05/0 p≤ ). در گروه آزمایش نیز قبل و بعد از پروتکل خستگی این تفاوت در تعادل ایستا (قبل از خستگی، 08/ 3 ± 19/13)، (بعد از خستگی، 90/3 ± 41/10) و پویا (قبل از خستگی 64/13 ± 96/364)، (بعد از خستگی 41/13 ± 339) در جهت های قدامی و خارجی معنی دار بود (05/0 p≤ ). همراهی سندروم درد کشککی رانی با عوامل دیگری مانند خستگی و تشدید علائم آن بر اثر فعالیت ها می تواند باعث بروز اختلالات پوسچری در افراد مبتلا به این سندروم شود.
۱۳.

بررسی رابطه ی بین قدرت عضلات اکستنسور ران، زانو و تنه با تعادل در پسران 13تا 15 سال(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی پاییز و زمستان ۱۳۹۲ شماره ۱۴

کلید واژه ها: تعادل عضلات اکستانسور تنه عضلات اکستانسور زانو اکستنسور ران

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۶۱۱ تعداد دانلود : ۹۶۰
تعادل نیاز به تعامل پیچیده سیستم های دهلیزی، بینایی و حسی پیکری دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی قدرت عضلات اکستنسور زانو و تنه با تعادل بود. 297 نفر از دانش آموزان مقطع راهنمایی استان گیلان توسط نمونه گیری خوشه ای برای این مطالعه انتخاب شدند. از آزمون تعادل ستاره برای ارزیابی تعادل و دینامومتر برای قدرت عضلات اکستنسور زانو و تنه استفاده شد. برای ارزیابی فرضیه های پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. سطح معناداریT برابر 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج پژوهش همبستگی معناداری را بین قدرت هر سه گروه عضلات اکستنسور زانو، تنه و ران با تعادل نشان داد. با توجه به نتایج تحقیق به نظر می رسد عضلات اکستانسور تنه و زانو از عوامل مؤثر در اجرای آزمون تعادلی ستاره هستند.
۱۵.

مقایسه تعادل پای برتر و غیربرتر در فوتبالیست ها، ژیمناست ها، شناگران و بسکتبالیست ها

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال سوم پاییز و زمستان ۱۳۹۰ شماره ۷

کلید واژه ها: شناگر استعدادیابی شنای سرعتی شاخص های آنتروپومتریک

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۵۴۲ تعداد دانلود : ۹۱۰
هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تعادل ایستا و پویای پای برتر و غیربرتر در میان ورزشکاران چهار رشته مختلف ورزشی شامل فوتبال، ژیمناستیک، شنا و بسکتبال بود. در این تحقیق، 40 زن ورزشکار با 5 سال سابقه ورزشی (10 ژیمناست با میانگین سنی 31 /0±50 /14سال، قد 75 /7±20 /155 سانتی متر، وزن 91 /3±70 /49 کیلوگرم، 10 فوتبالیست با میانگین سنی 47 /1 ±80 /22 سال، قد 12 /5 ±60 /160 سانتی متر، وزن 87 /4 ±95 /52 کیلوگرم، 10 بسکتبالیست با میانگین سنی 07 /1 ±60 /21 سال، قد 75 /6± 5 /165 سانتی متر، وزن 27 /6±43 /57 کیلوگرم و 10 شناگر با میانگین سنی 63 /1± 3 /23 سال، قد 46 /5± 5 /163 سانتی متر، وزن 42 /4± 50 /55 کیلوگرم) شرکت کردند. برای ارزیابی تعادل ایستا و پویا به ترتیب از آزمون های بس و ستاره استفاده شد. داده ها پس از بررسی توصیفی با استفاده از آزمون t همبسته در سطح 05 /0 ≥P تجزیه و تحلیل آماری شد. تحلیل داده ها نشان داد تفاوت معنی داری بین تعادل ایستای پای برتر و غیربرتر و همچنین بین تعادل پویای پای برتر و غیربرتر هیچ یک از گروه ها وجود ندارد (05 /0
۱۶.

مقایسه دامنه حرکتی مفاصل و قدرت ایزومتریک عضلات اندام تحتانی در ورزشکاران دختر با و بدون ولگوس داینامیک زانو(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال نهم بهار و تابستان ۱۳۹۶ شماره ۱ (پیاپی ۱۸)

کلید واژه ها: قدرت عضلانی اندام تحتانی دامنه حرکتی ولگوس داینامیک زانو

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۴۸۷ تعداد دانلود : ۷۸۵
هدف پژوهش حاضر مقایسه قدرت ایزومتریک عضلات و دامنه حرکتی اندام تحتانی در ورزشکاران دختر با و بدون ولگوس داینامیک زانوست. بدین منظور 48 ورزشکار دختر سالم 18-15 ساله در دو گروه افراد دارای ولگوس داینامیک زانو حین حرکت اسکات که با بالا بردن پاشنه ولگوس آنها اصلاح می شد (24 نفر) و افراد بدون ولگوس داینامیک زانو (24 نفر به عنوان گروه کنترل) و بدون سابقه آسیب دیدگی در گذشته، قرار گرفتند. حداکثر قدرت ایزومتریک با استفاده از داینامومتر دستی برحسب کیلوگرم و دامنه حرکتی فعال با استفاده از گونیامتر استاندارد پلاستیکی و برحسب درجه ارزیابی شد. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و MANOVA (با سطح معنا داری 05/0P≤) انجام گرفت. نتایج نشان داد در گروه دارای نقص ولگوس داینامیک زانو به طور معنا داری میانگین دامنه حرکتی دورسی فلکشن مچ پا ( با زانوی راست ) (F 1,46=5.503, P=0.023)، قدرت ایزومتریک پلنتارفلکشن مچ پا (F 1,46=4.187, P=0.046 ) نسبت به گروه کنترل کمتر است و در سایر متغیرها تفاوت معنا داری بین دو گروه مشاهده نشد. در پژوهش حاضر افراد گروه ولگوس داینامیک زانو دارای عضلات سفت و ضعیف لترال و مدیال گستروکنمیوس بودند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، کاهش دامنه حرکتی دورسی فلکشن مچ پا، به عنوان عامل مؤثری در تغییر الگوی حرکتی اندام تحتانی و در نتیجه یک ریسک فاکتور برای آسیب های زانو باید مورد توجه مربیان و پزشکان قرار گیرد.
۱۷.

اثر تخریبی ویبریشن بر اطلاعات حس عمقی عضلات پا در کنترل پاسچرایستا و پویا

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی (پژوهشکده تربیت بدنی) زمستان ۱۳۸۸ شماره ۴ (پیاپی ۲۵)

کلید واژه ها: کنترل پاسچر ویبریشن اطلاعات حس عمقی عضلات ساق

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۴۳۳ تعداد دانلود : ۸۰۴
به طور کلی اطلاعات حس عمقی یک پیش¬نیاز برای تعادل، جهت یابی بدن و هماهنگی حرکات است. این اطلاعات برای نگهداری پاسچر ایستاده به دلیل تغییر در زوایای مفصل در مچ پا، زانو و ران به منظور هماهنگی عضو و حرکات بدن برای حفظ پاسچر، مهم هستند. در حقیقت، انسان از اطلاعات حس عمقی در پاسخ به تغییرات در پوزیشن عضو پاسخ میدهد. هدف از این مطالعه، بررسی اثر تخریبی ویبریشن بر اطلاعات حس عمقی عضلات پا در کنترل پاسچر ایستا و پویا بوده است. تعداد 12 دانشجوی تربیت¬بدنی مرد (میانگین سنی 79/0± 78/22 سال، قد 6/5 ±3/169 سانتی متر، وزن 6/2±3/68 کیلوگرم) به صورت داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. برای اختلال حس عمقی از دستگاه ویبریشن (فرکانس 100 هرتز) استفاده شد. ویبریشن، بر عضله دوقلو اعمال شد. برای ارزیابی کنترل پاسچرایستا و پویا از آزمون زمان ایستادن روی یک¬پا و آزمون عملکردی تعادل ستاره¬ای استفاده شد. آزمودنی¬ها، پیش¬آزمون و پس¬آزمون مربوط به آزمون¬های زمان ایستادن روی یک¬پا و آزمون عملکردی تعادل ستاره¬ای را انجام دادند. از آزمون تی¬همبسته برای بررسی اثر ویبریشن بر کنترل پاسچر ایستا و پویا استفاده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که کنترل پاسچر پویا، با اعمال ویبریشن بر عضلات ساق پا در هر هشت جهت آزمون عملکردی تعادل ستاره¬ای کاهش می¬یابد.(01/0= P)، در حالی¬که، اعمال ویبریشن بر عضلات ساق پا تأثیر معنی¬داری بر کنترل پاسچر ایستا ندارد (21/0= P). اطلاعات حس عمقی عضلات پا، نقش مهمی در کنترل پاسچر دارند و این مورد در کنترل پاسچر پویا بیشتر به چشم می¬خورد.
۱۸.

توانائی آزمون های تحملی در پیش آگهی مزمن شدن علائم در بیماران مبتلا به اولین تجربه کمردرد حاد غیر اختصاصی(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)

نویسنده:
منبع: فصلنامه توانبخشی ۱۳۸۶ شماره ۳

کلید واژه ها: پیش آگهی اولین تجربه کمردرد آزمونهای تحملی عضلات تنه عضلات فلکسور واکستانسور

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۳۷۳
" هدف: علیرغم ارزیابی تحمل عضلات تنه در بیماران دچار کمردرد مزمن، این کار در بیماران حاد یا انجام نشده و یا در بیمارانی انجام شده که چندین تجربه کمردرد حاد داشته اند. هدف از این تحقیق مقایسه میزان تحمل عضلات فلکسور و اکستانسور تنه در بیماران مبتلا به اولین تجربه کمردرد با افراد سالم و همچنین امکان پیش بینی طولانی شدن علائم بوده است. روش بررسی: در مرحله اول این تحقیق، طی یک مطالعه تحلیلی مقطعی از نوع مورد – شاهدی 30 بیمار دچار اولین تجربه کمردرد حاد که با استفاده از نمونه گیری غیر تصافی ساده انتخاب شده بودند، با 51 فرد سالم که بر اساس همتاسازی و جورکردن با بیماران انتخاب شده بودند، از نظر متغیرهای مورد بررسی مقایسه شدند. از آزمونهای تحمل اکستانسوری و فلکسوری ایتو برای ارزیابی تحمل عضلات تنه استفاده گردید و برای بررسی بهبودی از متغیرهای درد و ناتوانی استفاده شد.در مرحله دوم تحقیق، طی یک مطالعه تحلیلی طولی و آینده نگر، بیماران تا شش هفته پیگیری شده و به دو گروه بهبودیافته و بهبود نیافته تقسیم شده و توانایی آزمونهای انجام شده بر روی آنان، در پیش آگهی بهبودی یا مزمن شدن درد در آنان بررسی گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری کولموگراف – اسمیرنوف، تی مستقل و مجذور خی استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمونهای تی مستقل نشان دهنده تحمل عضلانی پایین تر اکستانسوری و فلکسوری در گروه بیماران نسبت به افراد سالم بود. بعلاوه تحمل فلکسوری بیمارانی که پس از شش هفته بهبود نیافتند، از ابتدا کمتر از بیماران بهبود یافته بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد که بیماران کمردرد در اولین تجربه خود دچار کاهش تحمل شده و برای کاهش تحمل نیاز به تکرار دفعات حمله نباشد. همچنین آزمونهای تحملی می توانند در پیش آگهی ناتوانی و مزمن شدن کمردرد و تفکیک بیمارانی که در معرض این رخداد هستند، بعنوان روشی غیر تهاجمی و کم هزینه نقش ارزنده ای داشته باشد. "
۱۹.

بررسی مقایسه ای وضعیت ستون فقرات کودکان با اختلال های حسی و همتایان سالم(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال هفتم بهار و تابستان ۱۳۹۴ شماره ۱ (پیاپی ۱۴)

کلید واژه ها: کودکان نابینا ناشنوا اختلال های حسی ناهنجاری ها

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۲۳۰ تعداد دانلود : ۶۴۳
هدف پژوهش حاضر مقایسة وضعیت ستون فقرات کودکان با اختلال های حسی و همتایان سالم بود. در این مطالعة موردی مشاهده ای 16 کودک نابینا و 30 کودک ناشنوای 12 – 6 ساله به صورت هدفمند و از جامعة در دسترس انتخاب شدند و 60 کودک سالم به عنوان گروه کنترل در پژوهش شرکت کردند. ارزیابی قوس های ستون فقرات توسط اسپینال موس با روایی 94/0=r صورت گرفت. برای مقایسة نتایج بین گروه ها نیز از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد. تحلیل داده ها نشان داد که اسکولیوز پشتی نابینایان و ناشنوایان مشابه یکدیگر ولی به طور معناداری بیشتر از گروه سالم بود (002/0=P). اما تفاوت معناداری بین کایفوز (345/0 = P)، لوردوز (204/0 = P) و اسکولیوز کمری (185/0 = P) گروه ها با یکدیگر مشاهده نشد. در مجموع با توجه به یافته های پژوهش حاضر احتمالاً اختلال های بینایی و شنوایی با برخی ناهنجاری های پاسچرال ارتباط دارد، به ویژه آنکه نابینایی بیشتر از ناشنوایی با این اختلال ها ارتباط نشان می دهد. از این رو، غربالگری زودهنگام و به موقع برای شناسایی و پیشگیری از ناهنجاری های بدنی به ویژه ستون فقرات آنان، ضروری به نظر می رسد.
۲۰.

تاثیر هشت هفته تمرینات تعادلی بر عملکرد اندام فوقانی و نمره ی آزمون های غربالگری حرکت عملکردی والیبالیست های نوجوان(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال دهم پاییز و زمستان ۱۳۹۷ شماره ۲ (پیاپی ۲۱) 231 - 246

کلید واژه ها: آزمون های غربالگری تمرینات تعادل عملکرد اندام فوقانی نوجوان بازیکنان والیبال

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۵۳۲ تعداد دانلود : ۲۹۱
تعادل یکی از اجزای کلیدی اجرای مهارت های ورزشی است. بنابراین هدف پژوهش حاضر تاثیر 8 هفته تمرینات تعادلی بر عملکرد اندام فوقانی و نمره ی آزمون های غربالگری حرکت عملکردی والیبالیست های نوجوان است. در این تحقیق نیمه تجربی 30 نفر از بازیکنان والیبالیست نوجوان در لیگ استان گلستان به صورت تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. در ابتدای و انتهای پژوهش از آزمون عملکردی اندام فوقانی به وسیله دستگاه تعادلی Y و آزمون  FMSاستفاده شد. سپس گروه تجربی به مدت 8 هفته، 3 جلسه در هفته تمرینات تعادلی را انجام دادند. نتایج آماری نشان داد در گروه تجربی نمره آزمون FMS و آزمون های گام به جلو در یک خط، اسکات کامل، گام برداری روی مانع و عملکرد اندام فوقانی بهبودی ایجاد شده است اما در گروه کنترل تفاوت معناداری ایجاد نشد. همچنین آزمون های تحرک پذیری شانه، بالا آوردن پا به صورت صاف و فعال، آزمون پایداری تنه از طریق شنای سوئدی و پایداری در چرخش، در گروه تجربی و کنترل قبل و بعد از تمرینات تفاوت معناداری ایجاد نشد. با توجه به نتایج تحقیق مربیان ورزشی می توانند از این تمرینات با هدف پیشگیری از آسیب های ورزشی و بهبود عملکرد استفاده کنند.

کلیدواژه‌های مرتبط

پدیدآورندگان همکار

تبلیغات

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان